Kus des doods

Hoofdstuk 4

Na het eten loop ik naar mijn coupé toe, dit wordt de eerste keer dat ik alleen slaap in een hele lange tijd. Ik kijk er heel erg tegen op, maar ik heb geen keuze. Ik wil het nog niet vertellen. Nu nog niet.

Peeta heeft gezegd dat het wel goed komt, dus daar vertrouw ik maar op. Ik pak een pyjama uit de kast en trek hem aan en ga onder de dekens liggen.

Ik probeer te gaan slapen, maar ik ben klaar wakker. Ik lig maar na te denken over hoe we het onze vrienden moeten vertellen. Ik kijk er zo tegenop om het Capitool te vertellen dat we weer samen zijn, maar na een half uur val ik dan toch ik slaap.

Gillend en badend in het zweet word ik wakker, ik droomde dat Peeta boos werd, omdat ik nog even wilde wachten met het vertellen van onze verloving. Hij werd zo kwaad. Hij stormde op me af en schreeuwde "jij monster!!" Dit riep hij ook altijd wanneer hij last had van zijn kaping. Ik rende weg, maar het lukte niet, ik stond aan de grond genageld. Hij stormde op me af en vouwde zijn handen om mijn nek. Ik kon geen lucht krijgen. Ik viel flauw en toen werd ik wakker.

Ik gooi de dekens van me af en loop naar de deur. Ik sluit de deur voorzichtig achter me en loop op mijn tenen naar de achterste wagon.

Ik loop naar binnen en sluit de deur zachtjes achter me. "Katniss?!?"

Ik schrik en draai me met een ruk om. Ik raak een vaas die met een harde smak op de grond valt.

"Shit!" Roep ik geïrriteerd. Dan zie ik wie mij riep. "Peeta, laat me nooit meer zo schrikken!" Zeg ik quasi boos.

"Sorry, ik verwachte je hier gewoon niet." Begint Peeta. "kon je niet slapen?" Ik knik. "Ik ook niet." Zegt Peeta en hij geeft me een kus.

Peeta kijkt me diep in mijn ogen aan. "We kunnen ook gewoon stiekem op de zelfde kamer slapen." Zegt die met een sprankeling in zijn ogen. Ik twijfel even, maar stem dan toch in.

We ruimen de kapotte vaas op en lopen samen naar zijn kamer. Ik kruip in zijn bed en Peeta komt naast me liggen. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en val gelijk in slaap.

Ik word wakker door Effie die naar binnen stormt. "Peeta, wakker worden!" roept ze. Dan ziet ze mij liggen. "Oh, eh jij natuurlijk ook Katniss". Ze begint een beetje te blozen. "Sorry, ik eh zie jullie zo wel bij het ontbijt." Stamelt ze. Effie loop weer weg en sluit de deur weer achter zich.

Ik kijk naast me, Peeta moet lachen "sorry Katniss, ik denk dat we het nu toch eerder moeten gaan vertellen dan we van plan waren." Zegt hij, een stuk serieuzer nu. Ik krijg het benauwd en hap naar adem. "Het is goed Katniss we doen het samen." Probeert Peeta mij gerust te stellen. Het helpt niet, maar ik knik maar gewoon.

Ik kleed me aan en loop samen met Peeta naar de ontbijt tafel. Effie is er al, ze kijkt ons nieuwsgierig aan.

Ik ga aan tafel zitten, peeta gaat naast me zitten en ik eet stilletjes mijn ontbijt op. Effie krijgt het straks wel te horen. Nu nog eventjes niet.