Kus des doods

Hoofdstuk 20

"Peeta ik..." Ik voel een traan over mijn wang lopen. Ik kijk hem verdrietig aan, ik wil weer weg lopen. Ik kan het niet.

Als ik me omdraai voel ik een grote sterke hand om mijn arm. Peeta draait me om en omhelst me.

"Peeta, het spijt me zo" fluister ik in zijn schouder. "Het geeft niet Katniss, jij kunt er niks aan doen" zegt Peeta, nog een beetje twijfelend.

Ik trek me terug en kijk hem aan. "Ik hou van jou" fluistert Peeta. En hij drukt zijn lippen op de mijne.

"Er zitten vrienden bij ons thuis, ga je mee?" Vraag ik. Peeta knikt en begint af te sluiten. Hij loopt naar achter om daar de spullen op te ruimen. Ik loop hem achterna en kijk toe.

Stiekem pak ik een koekje van de tafel. Er ontsnapt een kreun uit mijn mond. Peeta kijkt verbaast op. "Sorry" zeg ik met een schuldig gezicht. "Ze zijn ook zo lekker."

Peeta moet lachen hij loopt naar de kast naast mee en geeft mij onderweg een kus. Hij loopt verder en ruimt de laatste spullen op.

"Klaar!" Zegt Peeta. We lopen naar de deur en Peeta doet hem op slot. We lopen hand in hand naar huis, waar onze vrienden nog steeds op ons wachten.