Hoofdstuk 25

221 15 2
                                    

'Het kan niet!' Galmt het door mijn hoofd. Ik doe een stap naar achter, maar de schim komt dichterbij.

Ik pak mijn boog en richt mij pijl. "Het kan niet, jij bent nep!" Gil ik.

"Ik ben het echt!" Zegt de stem. "Katniss, doe rustig dan leg ik het je uit."

Ik zak in elkaar en begin te huilen. Ik hoor hem dichterbij komen. Hij slaat een arm om me heen. "Wat doe je hier Finnick?!? Jij bent overleden toen we in het Capitool waren." Snik ik. "Ik heb het zelf gezien!"

Hij heeft vieze kleren aan die helemaal gescheurd zijn en heeft allerlei schrammen op zijn armen, maar hij lijkt zich er niks van aan te trekken en Finnick trekt me omhoog en slaat zijn armen om mij heen.

Als ik weer wat ben bijgekomen loop ik naar een grote steen en ik ga zitten. Finnick komt naast me zitten. Hij kijkt me droevig aan en begint dan zijn verhaal.

"Het was een truc van Snow.." Begint hij. Ik verstijf en zie zijn slangenogen weer voor me. Finnick ziet het en trekt me tegen zich aan.

"Toen ik werd gepakt door die beesten ben ik weg gesleurd en is er iemand anders verscheurd, zodat het leek dat ik het was." Hij zucht en vervolgt zijn verhaal weer. "De mensen van Snow hebben mij meegenomen en vast gehouden, een paar weken geleden ben ik ontsnapt en ben ik gaan lopen."

Hij kijkt me aan, als hij ziet dat het goed gaat kijkt hij weer naar zijn handen en maakt zijn verhaal af. "En nu ben ik dus hier."

Ik voel mijn tranen weer lopen en sla mijn armen om hem heen. "We hebben je zo gemist!" Snik ik. "Annie! Zij moet dit weten!" Gil ik. Finnick knikt en staat op.

Samen lopen we richting mijn huis, waar iedereen druk bezig is met de voorbereidingen voor de bruiloft.

We lopen de straat in. Als ik Annie zie begin ik te roepen. Ze hoort me niet. Ik draai me om naar Finnick, maar ik zie dat hij al bijna bij Annie is.

Annie draait zich om en ziet Finnick. Eerst lijkt ze te schrikken, maar dan rent ze naar Finnick toe en omhelst hem. Haar tranen lopen over haar wangen en ze duwt haar lippen op de zijne.

Als ik dichter bij kom hoor ik ze praten. "Ga nooit meer weg?!" Zegt Annie twijfelend. "Nooit!" Zegt Finnick vast beraden.

Kus des doodsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu