Kus des doods

Hoofdstuk 22

Het is al weer twee maanden later, over een week gaan we trouwen. Ik vind het eng, maar Peeta is bij me.

De afgelopen 2 maanden gingen heel goed, Peeta heeft geen aanval meer gehad en ik ben Gale niet meer tegen gekomen.

Haymitch, Effie en Annie zijn een week gebleven en zijn toen weer naar huis gegaan. Twee dagen geleden kwamen ze weer om te helpen met de bruiloft.

"Opschietend!" Gilt Effie. Er liggen een aantal jurken op mijn kamer, allemaal in mijn maat en ik moet ze nu gaan passen, ik heb er helemaal geen zin.

Zuchtend loopt ik naar mijn kamer toe. Ik wil de eerste jurk aantrekken, maar ik krijg de rits niet dicht. Effie kijkt geërgerd. "Je moet niet zoveel eten" kreunt ze. "Maar ik..." Effie kat me af. Ik kijk haar boos aan. Zoveel heb ik helemaal niet gegeten alleen die taartjes, broodjes en koekjes van Peeta. Oke, misschien heb ik toch wel veel gegeten.

"Wauw!" Zegt Annie die net binnen komt lopen. Ik voel dat mij wangen rood worden.

"Ze past hem alleen niet meer!" Zegt Effie, je hoor de irritatie in haar stem. "Nog genoeg andere leuke jurken!" Zegt Annie vrolijk en ze duwt me de volgende jurk in mijn handen.

Als ik de jurk aan heb kijk ik in de spiegel. De jurk is prachtig. Het is een witte jurk die precies om mijn lichaam valt. Geen overdreven glitters, maar gewoon wit. Boven zit hij strak en onderaan loopt hij wijt uit. Hij is gewoon prachtig.

Als Annie en Effie mijn jurk zien zeggen ze tegelijk "wauw.." Ik loop gouw naar mijn bed en ga er op zitten.

"Je bent prachtig!" Zegt Annie. "Dankje" zeg ik verlegen. Ze komt naast me zitten en geeft me een knuffel. "Het komt goed morgen." Fluistert ze in mijn oor. Ik kijk haar ongelovig aan "Echt! Ik beloof het je!" Zegt ze vast beraden en ik ontspan een beetje.