Şarkılar; Zayde Wolf, Ruelle - Walk Through The Fire
Teoman - İstanbul'da Sonbahar
Zayde Wolf - Next LevelKeyifli okumalar!!!
Bu hayatta insanlar yaşadıkları ve gördükleri ile olgunlaşarak filizlenirler. Bazen yaşamadan bilemezsin der çoğunluk kısım ama bana göre öyle değil. Bir an olur ki hissetmek, gerçekten hissetmek yeterli olur, onu tamamen anlayamasan bile yüreğinle hissedersin. Kalbinin paslı kapılarını açarsan onu görürsün. Benim hissetmem için yaşadığımı bilmem gerekiyordu, bunun için acılar çektim ve her yara aldığımda bana dayanılmaz kederler verse bile bu beni yaşattı, bunu hissettim. Hayatımdan vazgeçmemem için geçerli sebeplerim arasında Kumsal da vardı. Hayatla aramdaki o ince ip belki bir gün kopardı bilinmez ama ben o ince köprü yok olana kadar çırpınacaktım. O bağ kalınlaşır mı onu da bilmiyorum ama içimde benim bile bazen unuttuğum o duygu bunu istiyordu. İçimdeki ufak kırıntılar hayatın bazen iyi şeyler doğuracağını düşünüyordu lakin bu beni etkiler mi işte orası tartışılır.
Bu gece uzun süre sonra ilk defa derin bir uyku çektim. Belki de kabuslarım yaşadığın olay sana yeter deyip ara vermişlerdir. Belki de artık dost olduğum kabuslarım bana acımış, bugünlük kıyak geçmişlerdir. Buna bünyem bile şaşırmış olmalı ki kalk Leyal! Sana bu kadar uyku bile haramdı diye düşünmüş olmalı ki sabahın altısında uyandım.
Yatağın içinde otururken tekrar uykuya dalıp dalmamak arasında gidip geldiğimde, kararımı uyumamaktan yana kullanarak hızla ayağa kalktım. Ağır adımlarla lavaboya ilerlerken gözümün teki açık teki kapalıydı. Kendime gelmem için hızla yüzüme birkaç kez soğuk su çarptığımda şok etkisi yaratarak ayılmamı sağladı. Başımı kaldırıp aynaya baktım, gözümün altındaki şişlikler birazda olsa hafiflemişti. Keşke her gecem böyle olsa ama bu düşüncelerime oldukça uzaktı.
Kendime yaptığım dumanı üstünde kahve ile odama gidip camın yanına bir sandalye çekerek oturdum. Bu saatlerdeki temiz havaları çok seviyordum. Sert ama ruhunu titreten cinstendi. Camı biraz aralıklandırıp rüzgârın yüzüme vurmasına izin verdiğimde sert bir şekilde saçlarımı da geriye savurdu. Camın pervazına yaslanarak elimdeki kahvenin dumanını izledim. Ahenkli bir şekilde dans ederek hiçliğe karışıyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GECENİN IŞIKLARI
Novela JuvenilBilinmezliğin ortasında yolunu kaybetmiş bir varlık, küçücük bedende yavaş yavaş erirken bir diğer varlık ona dayanak olmuştu. Kör talihini onun ki ile birleştirip yaşadıkları tonlarca yıkıma ve acıya rağmen ikisi de parlamaya ant içtiler. Ta ki bir...