sarada×boruto -borusara- [ TAMAMLANDI ]

9.Bölüm ( Anılar )

Boş konuşmak istemiyorum hemen kitaba başlıyalım 
İyi okumalar.😊

Sarada'nın Ağzından;
Bu beni yaralayan adam adı neydi gözlerim fal taşı gibi açılmıştı " sai " diye seslendim bana doğru baktı konuştu gülümsiyerek "vay vay Sarada uchiha'da burdaymış bu arada hemen kararını verme yoksa boşu boşuna ölenler yaralanlar olacak sasuke'yi bile az kalsın yeniyorduk yani 7.'yide yeneriz bunu düşünürken karar ver. "Dedi ve kayboldu hala şaşkındım kardeşimde bana bakıp " abla o adam neyden bahsediyordu " dedi korkmuş bir ses tonuyla ben kardeşimin yanına eğildim " merak etme önemli değildi zaten unut gitsin " dedim kardeşim yine korku dolu sesle " peki annem ve babam nerde onlar az önce burdaydı " deyince evet annem ve babam evdeydi onlar nerde diye düşünürken aklıma sai geldi fısıltıyla " gereksiz seni öldürücem " dedi kardeşim duymamıştı gülümseyip " merak etme onlar bizimle saklanbaç oynuyorlar " dedim kardeşim bana alayla bakarken " saklanbaç mı? Cidenmi koskoca annem ve babam bizimle saklanbaç oynuyor abla yeme beni ya " dedi ben sırıtıp " mer-" bir şey dicektim kardeşim lafımı kesti " abla orda bir şey var " dedi eliyle mektubu gösterdi kesin bu sai bırakmıştır anlamıyorum bu adamı ama galiba takımarına katılmam için aile'mi kulanacaklar işte bu yüzden gitmiştim keşke gelmeseydim şimdi daha iyi olrlardı offf kendimden nefret ediyorum. İçimden geçenleri bir kenara bırakıp mektubu elime aldım mektupta

Sarada uchiha tahmin ettiğin gibi annen ve babanı kaçırdım çabuk karar versen iyi olur. yoksa aralarından biri ölebilir sana 1 gün zaman veriyorum çabuk karar ver. zamanın azalıyor tik tak tik tak
Diye yazıyordu inanmıyorum annemi ve babamı kaçıracak kadar düşmüşler  ahhh hepsini öldürmek istiyorum ama olmaz karar vermem gerek diye düşünürken kardeşime baktım üzgün görünüyordu hemen aklımdakileri sildim kardeşime gülümsedim " merak etme kardeşim annem ve babam yarın gelecekler " fısıldayarak " ama ben olmucam Üzgünüm kardeşim ama annemi ve babamın kurtarmanın tek yolu bu " dedim kardeşim yine duymamıştı bana şüpeli bakışlarla " bir şey mi dedin abla " dedi ben gülümsedim " hayır yarına kadar annemi ve babamı beklemek senin için sorun olmaz dimi " dedim kardeşim gülümsiyerek " hayır abla olmaz hem Sen yanımda olunca kendimi çok güçlü hisediyorum sen bizi artık bırakmıcaksın hep birlikte mutlu bir aile olacağız " dedi benim gözlerimden göz yaşı aktı hemen kardeşime sarıldım " evet öyle kardeşim artık bir aile'yiz ama " ona sarılmayı bırakıp ağlamamı durdurdum kalbine elimi koydum sözüme devam ettim gülümsiyerek " eyer ayrı kalırsak umudumuzu kaybetmicez unutma her şey mutlu sonla bitmez ama mutlu sonla bitmek zorunda değil çünkü o kişiler her zaman burda onları beyninden sile bilirsin ama kalbinden asla silemesin onlar senin bir parçan sakın onları kaybetme tamamı " dedim kardeşim " nasıl yani " ben gülümseyip " nasıl desem eyer ölen bir arkadaşın yada başka bir yere gittiyse onu aklında silersin ama kalbinden asla eyer o parçayı kaybedersen kalbindeki boşluk hiç dolmaz o öyle kalır o yüzden kalbinin parçalarını iyi koru  tamam " dedim kardeşim gülümsedi " tamam abla kalbimden bir parçanın bile kopmasına izin vermicem peki senin hiç oldumu " dedi benim yüzümdeki gülümseme soldu " evet " dedim kardeşim " abla bana anlatırmısın eyer öğrenirsem daha iyi olur " dedi olumlu anlamda başımı saladım " ama adını söylemicem kardeşim hani ben gitmiştimya orada bir arkadaş edindim birlikte her yeri gezdik ama benim bir uchiha olduğumu bilmiyordu bende zaten uchiha oldumu kimseye söylemedim beni tanımasınlar diye sonra ikimizde çok iyi arkadaş olduk ikimizde bir birimizi tamamlıyorduk ta ki o güne kadar arkadaşım bir gün " sarada ben uchiha aile'sinden nefret ediyorum " dedi ben şaşkındım neden benden nefret ediyordu " neden " diye sordum arkadaşım " çünkü sasuke uchiha ailemi gözümün önünde öldürdü " ben şaşkındım babam böyle bir şey yapmışmıydı ki diye düşündüm ben " ama aile'sinin ne suçu var " dedim arkadaşım ise " suçu yok ama ben sasuke uchiha'dan intikam almak için ailesini öldüreceğim " dedi bana elini uzatı sözüne devam etti " bana yardım et sarada intikam almama " dedi ben çok şaşkındım " hayır olmaz ben kendi ailemi öldüremem " dedim arkadaşım bana şaşkınca baktı " sen ne demek istiyorsun sen yoksa uchiha sarada mısın " dedi benden uzklaşarak ben olumlu anlamda başımı saladım " seni geberticem beni bunca zaman kulandın dimi " dedi ben şaşırmıştım " hayır ne kulanması ben seni neden kulanayım birlikte onca şey yaşadık ben sana herkesten fazla güvendim sende bana bir uchiha olduğum için beni hemen söküp atıcakmısın " dedi arkadaşım ağlayarak " evet senin babanı ve seni asla afetmeyeceğim sen aile sevgisi çekerken ben azdırap çekiyordurdum " demişti bende ağlama başladım " hiçte bile ben sırf aile'mi arkadaşlarımı korumak için onlardan vaz geçtim sırf babam bunu yapmışsa beni suçlama hani biz bir elmanın iki yarısıydık " dedim arkadaşım " sarada bunlar hepsi bitti artık şimdi seni öldürücem sonra babanı anneni ve kardeşini " dediği anda çok sinirli ve Üzgündüm arkadaşım katanasını çıkardı kılıfından bana saldırmaya başladı bende katanamı çıkardım kendimi savundum " lütfen seninle döğüşmek istemiyorum " dediğimde arkadaşımın gözü intikamdan dolmuştu onu artık tanıyamıyordum çok uzun süren bir savaştan sonra ikimizde yorulmuştuk sonra biri önümden arkadaşıma ok fırlatı ben mengekyo Sharingan'ı açtım yer değiştime tekniğini kulandım ok tam omuzuma gelmişti bir tane daha ok atı ve bu sefer arkadaşımın tam kalbine geldi kanlar üzerinden fışkırıyordu yere düştü etraf kan olmuştu ben " aaaaaaaaaaaaaaaa " diye bağırdım o adama baktım katanamı ulaşamadım bende arkadaşımın katanasını aldım hemen adamın arkasına geçtim adam parçalara ayrıldığında onu kara alevle kül ettim sonra (ağlayarak) arkadaşımının yanına gittim onu kucağıma aldım ağlamaya başladım " hayır hayır ölemesin beni bırakamasın hem sen beni öldürmiyecekmiydin hadi lütfen uyan bari beni afetinmi onu söyle (kısık sesle ) lütfen " dedmıştim o gün kalbimdeki boşluk asla dolmadı dolamazdı zaten o benim kalbimin bir parçasıydı o gün dahada güçlenmeliyim dedim ama arkadaşlarım ailem içim yine değer verdiğim biri benden nefret ederk ölmesini istemiyorum "dedim elimin tersiyle göz yaşlarımı sildim kardeşimde ağlamıştı ona sarıldım " merak etme sen benim gibi değilsin senin değer verdiğin biri Senden nefret etmiyecek " dedim sarılmayı bırakıp iki omuzundan tutum " ben senin her zaman yanındayım tamam şimdi sil o göz yaşlarını " dedim katdeşim " tamam " dedi göz yaşlarını sildi.
Yazarın Ağzından;
Sarada bu olayı kardeşine anlatırken orda arkadaşı da onu dinliyordu arkadaşı tebessümle " ahhhhh sarada hiç değişmedin o kalbindeki boşluk aslında yok ben seni affettim artık senden nefret etmiyorum ailemle birlikteyim daha ne isterim " tam kaybolacakken " teşekürler ederim Sarada " dedi gülümsiyerek Sarada  bu sesi duymuştu anlaşılan arkadaşı onu hala seviyordu kalbindeki boşluk yerine geldi eski mutlu anıları hatırlayıp ağlamaya başladı elini kalbine koydu " bende teşekür ederim " dedi fısıldayarak gülümsedi

Merhaba arkadaşlar biraz üzüntülü yazmış olabilirim herneyse yeni bölüm ne zaman gelir bilmiyorum bidaki bölüme kadar görüşürüz.