TOZLU PEMBE

2.Bölüm "İhtiras Kırıntıları"

"Kalbimi bu çağdan kurtar Rabbim.."

...

Kişiligimde ve Karakterimde beni korkutan değişiklikler olduğunu sezmeye başladığımda kendimden nefret etmeye başlamıştım,bana ne olmuştu bilmiyordum,Ani öfkelenmeler ve ses tonumda yükselişler oluyordu.Bu durum herkese karşı böyleydi.Babama bile sesim yükseliyor kendimi kontrol edemiyordum.

Bir seferinde Babam beni karşısına alıp "Benim nazlı çiçeğim senin bu hal ve hareketlerinin sebebi nedir?"diye sormuştu.Bende içimden inanılmaz derecede ofluyor bu babam ne zaman odamı terkedecek diye düşünüyordum."Baba ne yapıyorum ki neden bu soruyu soruyorsun "demiştim.Babam ise "Yüz ifadene bak kızım ne için sorduğumu anlarsin"dediginde içimde inanılmaz bir fırtına kopmuştu.Ben napıyor olabilirdim Liseye geçtiğimden beri Arkadaşlarıma çok vakit ayırmıştım da onların hali ruhiyeti banamı intikal etmişti?Ailemle ve en önemlisi Babamla olan bağım kopuyormuydu?

Düşüncesi bile beni çıldırtıyor du,Hareketlerime derhal çeki düzen vermeliydim ama nasıl? Elimde olmadan oluyordu bu durum, iyden iyiye canım sıkılmaya başlamıştı.

Ertesi gün telefonum çaldı arayan okuldan arkadaşım merveydi,Beni doğum günü partisine çağırıyordu Akşam 9 da partiye gitmeme babam asla izin vermezdi biliyordum.Beni halâ çocuk olarak görüyordu oda Annemde,oysa ben lise 3'e gidiyordum koca kızdım sonuçta, yani o zaman öyle düşünmüştüm.Artık izin almasamda olur diye geçirmiştim içimden ve kimseye haber vermeden  hayatımda hiç yapmadığım bir şeyi yapıp akşam gizlice evden çıkmıştım.

Bir yandan içimdeki ses beni ayakta alkışlayıp dalgalı ses tonuyla "Aferin zümra cesaretine hayranım" diyordu.

Bir yandan da aklım babamdaydı,ilk kez Babamdan habersiz dışarı çıkmıştım hemde yeni taşıdığımız  bu şehirde fazla bir yerleri tanımıyordum akşam karanlığı da buna tuz biber oluyordu.

Babam evden çıktığımı farkedince elbet meraktan deliye dönecekti.Daha parti yerine varmadan dönünce babama ne derim? Nasıl izah ederim? onu düşünüyor kendimce prova yapıyordum,Sonunda bu aptal halimden kurtulup parti için Mervenin verdiği adrese gelmiştim. Burası baya bildigimiz bardı hani şu televizyonlarda gördüğüm masalarında içki olan. Allahım benim burda ne işim var diye kendime saydırdım.Artık geri de dönemezdim onca yol gelmiştim.Hem Mervenin ailesi ne güzel izin veriyorlar diye de düşünmeden edemedim.Cesaretemi toplayıp içeri girdim.İçerisi inanılmaz kalabalıktı ben sadece sınıf arkadaşlarım olacağını düşünürken hiç tanımadığım insanlarla doluydu,Tahmin ediyorum ki hepsi üniversite öğrencisiydi hattâ daha da büyüklerde vardı.Sınıftan hiç bir arkadaş yoktu. Merve kendinden yaşca büyük olan ve çoğunluğu erkek olan bu kişileri nerden tanıyordu.Hemen şöyle bir göz gezdirip merve ye bakındım.Az ilerde iri yarı kendinden yaşca büyük bi adamla sohbet ediyordu.Babası olduğunu düşünmüştüm o an tüm saflık ve ahmaklığımı  yanıma alarak yanlarına gittim.

"Merve ben geldim"deyip gülümseyerek Merveye sarıldım.

"İyi ki doğdun canım"

"Teşekkür ederim hoşgeldin zümracım."

"Hoşbulduk doğum günü çocuğu" deyip yapmacık kahkahamı bastım.

O esnada yanındaki amcaya baktım daha sonra merveye dönüp "

"Amca baban mı? Ne kadar genç "diye tebessüm ettim.Birden Mervenin aldığı yüz ifadesini anlatmanın tarifi yoktu.Sustu ve cevap vermedi ben ise halen daha tüm ahmaklığımı sürdürerek, "Amcacım nasılsın?"dedim.

Sebebini anlayamadığım bit şekilde amcanın yüz ifadesi gayet sertleşti ve kaşları çatık bir vaziyette "Merve ben buralardayım"deyip yanımızdan uzaklaştı.Ben ise neler olduğunu anlamaya çalışırken birden Merve üzgün ve öfkeli tavırla  bana dönüp "Kızım ne babası o benim Erkek arkadaşım"dedi.