Just Innocent Love

Chapter 34- Decision

Gabrielle's POV

"I've decided Papa." sinabi ko kay Papa na galit na galit na sakin

"You've decided?! Yes you decided everything by yourself!!!" sigaw ni Papa na galit na galit sakin

"Papa! Ayoko ng gumawa ng gulo! Ayoko ng mamroblema kayo!" sigaw ko

Natahimik si Papa at napaupo nalang. Napahilamos nalang sya sa muka nya at hinilot ang sentido niya. It's a sign that he's angry and frustrated.

"Papa..." tawag ko sa kanya at lumuhod sa harap nya

Tinignan lang nya ako at umiling. Humawak ako sa kamay nya at tinitigan sya sa mata.

"Papa, gusto kong ayusin ang sarili ko. Gusto kong matutong mabuhay mag-isa. Yung hindi palagi nalang kayo ni Mama at ni Kuya ang nag-aayos ng problema ko. I thought that fighting them will make everything right but it will only make everything worse."

"Your my daughter so I'm going to fix your trouble. You don't need to go to Paris!" sigaw nya at napatayo na

"Who's going to Paris?"

Napaharap ako sa pintuan at nakita si Kuya. Napayuko nalang ako at nag-taas ng kamay.

"Bakit?" tanong nya na halata na ang kalungkutan at galit

Talaga bang galit na galit sila sa pag-alis ko?

"I wanted to fix myself. I wanted to fix everything." sagot ko sa kanya na may determinasyon

"Kelan ang alis mo?" cool na tanong ni Kuya sakin

Nanlaki ang mata ko at hindi na nakasagot. Pinayagan nya ako?

"Eriol!? Bakit pumayag ka?" sigaw na tanong ni Papa sa kanya

"Your sister can't take care of herself there! Hindi nga sya marunong magluto ng sarili niyang pagkain." sigaw ni Mama na kanina pa nananahimik

"Trust me. She won't stop convincing you. You know Gabrielle, right? She's my hard headed twin." sinabi ni Kuya na nakangisi

"I hate it when your acting like the matured one!" sigaw ko sa kanya

"I'm the matured one here, hindi ikaw. Hindi mo kasi inenjoy yung pagka-bata mo!" sigaw ni Kuya Eriol

"Eh pano ko maeenjog kung yung kakambal ko lagi nalang kinukulit ng mga kaklase nya kaya nadadamay ako!" sigaw ko pabalik sa kanya

"Eh sino naman kaya yung mahilig makipag-suntukan at kailangan ng resbak palagi?" nakangising tanong ni Kuya

Natawa nalang ako sa sinabi niya. Naipag-fist bump ako sa kanya at umakbay naman siya sakin at ginulo ang buhok ko. Napatigil kami sa pag-kukulitan ng makita naming nag-iiyakan ang mga magulang namin.

"Mama naman! Papa! Ang iyakin niyo naman eh!" sigaw ko at nilapitan sila

"Paanong di kami iiyak kung ang anak namin aalis? Kung ang nag-iisa kong babae aalis?" tanong ni Papa na pinupunasan ang luha

"Ang babaw talaga ng luha niyo no?" tumatawa kong sinabi at pinunasan ang mga luha nila

"Kahit kelan kang bata ka! Ginagawa mong laro ang lahat." sinabi ni Papa at ginulo ang buhok ko

Tumawa nalang ako at niyakap siya. Mamimiss ko tong ganito. Isang buwan nalang rin naman at aalis na ako.

"I'm so proud of you, daughter." british accent na sinabi ni Mama bago tumawa at niyakap ako

"Mama naman! Alam ko kasi Española ang lahi ng pamilya natin hindi british." pabiro kong sinabi

Bumitaw ako sa yakap nila at naupo sa sofa. Tumabi naman sakin si Kuya at niyakap ako patagilid. Natatawang umalis sila Mama at Papa dahil gets na nilang sobrang cheesy na.