Philopfobia•Jirosé

15. Bölüm / Anlamazlardı.

Son Feci Bisiklet - Uyku

Kısa bir smut vardır🛐

Sınavlardan neffffret ediyorum... Ziya bize sardı şimdi de -,-

|>'|>'|>'|>'|>'|>'|>'|>'|>'|>'|

İşte gelmiştim. Bir çok yanlış yola girmiştim ama doğru yolu sonunda bulmuştum.

Bir adım attım, bir adım ve bir adım daha... Nedense korkuyordum bu eve girmeye artık. Onun bu evin içinde olmamasından korkuyordum.

Son bir adım daha atıp eve girdim. Kapıyı kapattım ve etrafa bakındım.

Tahmin ettiğim gibi kimse yoktu.

Yazardan

Chaeyoung salona girdi ve etrafı incelemeye başladı. Meğerse ne kadar çok anı vardı bu duvarlarda. Bu anılar Jimin ve ailesinindi. Bu anıların hepsinin bir değeri vardı.

Chaeyoung ilerledi ve şöminenin üstündeki fotoğraf albümünü eline aldı. Koltuğa oturdu ve incelemeye başladı bu değerli fotoğrafları.

Fotoğrafları geri yerine bıraktı. Yere oturduğunda ağlaması güçlenmişti.

Rosé:

Üzgünüm...

Sustu. Konuşmak gereksizdi. Çünkü biliyordu; anlamazlardı.

Kısa bir süre sonra dayanamadı. Gücü yetmedi. Grurunu ayaklarının altına aldı. Telefonunu eline aldı ve Jimin'i aradı Chaeyoung.

Telefon açıldığında konuşmaya başladılar.

Jimin:

Alo?

Rosé:

Jimin.

Jimin:

Efendim?

Rosé:

Ben burdayım, sen yoksun...

Daha sonrasında en acı cümleyi söyledi Chaeyoung.

Rosé: 

Söz vermiştin...

Jimin:

Rosé, bu yağmurda oraya kadar yürüdün mü?!

Rosé:

Hm hm...

Jimin:

Neden?

Rosé:

Senin için... Lütfen gel buraya.

Jimin:

Hava yağmurluyken neden geleyim?

Rosé:

Çünkü gel,
Ç