Ağır Yaramaz +18

8- KAÇABİLİRİM!

¤ Bölüm restore edilmiştir.

*Elinden bir koku geliyordu, ne olduğunu anlayamadan, etraf tamamen karardı... *

Bölüm şarkısı - Unutursam fısılda ¤ Gel ya da git

Başımın ağrısıyla yerimden doğruldum, keşke doğrulmasaydım çünkü şuan yere düştüm. Kafama gelen darbeyle, daha fazla acıyan kafamı tutup gözlerimi kırpıştırdım.

Lacivert renkli bir odadayım. Tavanda çıplak bir ampul. Yatağın sağındaki duvarda tavana yakın, tuvalet penceresi gibi küçücük, güneş ışınlarının bile içeriye girmesine izin vermeyen, bir pencere vardı. Hemen altındaki duvara dayanmış, masa ve sandalye. Karşımda da bir kapı vardı.

Aklıma son olayın gelmesiyle hızla ayağa kalktım. Biraz affallayıp yatağa oturdum. Levent nasıl iğrenç bir insandı!? Okan'ın dediği diğer kızlar kimdi acaba? Soru havuzunu susturup, kendime geldiğimden emin olduktan sonra ayağa kalktım, kapıya yöneldim.

"Kimse var mı?"

Ses gelmeyince hızlı hızlı kapıya vurdum.

"Tuvaletim geliyor!" bu tabii ki bir bahaneydi.

Kapıyı biri açmayınca, kapının kulpuna asılıp kapıyı tekmelemeye devam ettim. Ve bugün ikinci kez yer ile öpüşüyorum. Kahretsin kapı açık mıydı!? Ya ben her yerde aksiyon arıyorum ya da çok malım.Ayağa kalkıp koridoru incelemeye başladım. Uzun koridorda kimse yoktu. Bir sürü kapı vardı, yürümeye başladım. Kapıların üzerinde '6A,6B' vs. yazıyordu.

"Burası bir okul." diye mırıldandım kendi kendime. Ortaokulun koridorlarında gezindim, ama kimsecikler yoktu. Ne yani beni bayıltıp, buraya bırakıp gittiler mi!?

Merdivenlerin olduğu kısma gelince, aşağıdan Levent'in sesini duydum.

"İki kişi de kantinin dışarıya açılan kapısına..." diyordu ama tam ne dediğini anlayamıyordum. Merdivenlerden inip ne dediğini duymaya çalıştım.

"Kapıları kilitleyin."

Bodyguard gibi bir adam, kafasını sallayıp çıkış zannettiğim yere doğru ilerledi. Levent, gri bir gömlek ve siyah pantolon giymişti. Onu incelerken, kafasını bana döndürdü. Göz göze gelince, bana doğru birkaç adım atmaya başladı. Bir an içimi kaplayan korkuyla, merdivenden bir basamak çıktım.

"Benden korkuyorsun." dedi durarak.

"Sen benimle dalga mi geçiyorsun? Bana yaptıklarından sonra, sana koşup sarılmamı mı istiyorsun!?"

"Ben kötü bir şey yapmıyorum."

"Sen kendine göre, kötü bir şey yapmadığını sanıyorsun. Sen annene yap bu iyiliklerini yavşak! Rahat bırak beni manyak tacizci ayrıca yemin ederim ki senden tekrar  kurtulduğumda seni polise vereceğim! Her şeyi anlatacağım bizimkilere. Hayatını karartacağım! "

"Ben... Özür dilemek isterdim. Ama sen bir özürü bile hak etmiyorsun." sinirle kolumu tutup merdivenlerden yukarıya sürükledi.

"Bırak beni! Canımı yakıyorsun! Ne zaman bu kadar gaddar oldun sen, benim tadığım Levent bu değil!"

Kata geldiğimiz de kolumu bıraktı ve durdu.

"Hatırlatırım, ben yeni sizinle yaşamaya başladım, sen de benimle yatmak için elinden geleni ardına koymadın. Tanımadığın ve tanıdığını sandığın kişilerle yatmamalısın. Yaptıklarının cezasını da böyle çekersin. "