Draco Malfoy ile Hayal Et |30 Yıllık Gizem|

Bölüm 3

Oylamalarınız ve yorumlarınız için çoook teşekkür ederiiim iyi okumalar :*

Hermione yemekten sonra hemen uyumayı tercih etti. Ben ise akşam saat 8 civarı bahçeye çıktım. Tam banklara oturmuş çekirdeğimi çitlerken Draco'yu gördüm. Biraz sinirli bir hali vardı ve neredeyse koşarak yürüyordu. Tam önündeki boşluğa takılıp düşecekti ki son anda asamla ufak bir büyü yapıp düşmesini engelledim. O ise düşmemenin sevinci ve o anın şaşkınlığıyla kalakaldı. Yanına gittim: 

Y/N: Biraz daha dikkatli olmalısın Malfoy.

Malfoy beni şşöööyyle bi boydan süzerek:

Draco : Sağ ol. 

Y/n: Eee nereye böyle ?

Draco: Nereye olacak okula. İstersen sen de gel. Senin geceleri kaybolmaların meşhurdur(1. bölümü okuyabilirsiniz  o günle ilgili laf sokuyor) ya yine aynısı olmasın. Sonra seni odamda bulmayayım.

Y/n: Benim kaybolmamam için mi yoksa benimle biraz yürüyebilmek için mi bu teklifi yapıyorsun ?

Draco : Senin aynı bahaneyle odama gelmemen için yapıyorum.

Y/N: Kapa çeneni Malfoy. Seni daha tanımıyordum bile.

Draco: Geliyor musun yoksa seni geceleri çıkan Hogwarts canavarlarıyla tek başına mı bırakayım ?

Y/N: Canavarlara inanmıyorum ama geliyorum. 

-Birlikte okula girdik. Herkes yatmıştı neredeyse. Birbirimize hiçbir şey demeden odalarımıza geçtik.

                                                                         SABAH

İksir dersindeydik. Dün gece rahat uyuyamamıştım. Sanırım Hogwarts havası beni çarpmıştı :D Hasta hissediyordum. Dersin bitmesini dört gözle bekledim ve sonunda bitti. Derin bir oh çektim.

Hermione: Hey y/N iyi misin ? Tüm ders neredeyse kafanı sıradan kaldırmadın.

Ron: İksir dersinde kafayı buldu sanırım.

Harry: Noluyo ya ben hiçbir şey farketmedim ?

Ron: Harry senin kendinden bile haberin yok boşver.

Y/n: Çocuklar sessiz olun ya. Uykusuzum sadece ve biraz kendi başıma bahçeye çıksam iyi olacak. Hadi görüşürüz :*

Hermione/Ron/Harry: Görüşürüüüüz  :*

-Nedense hep bi çocuksu tavrım vardı ve ben bunu kaybetmek istemezdim. Hep heyecanlıydım ve konuşkandım. Ben mutlu ama yorgun bi halde ilerlerken o anda Malfoyu gördüm. Etrafı her zamanki gibi kızlarla çevriliydi. Hogwarts'taki kızlar ne buluyordu şu Malfoydan anlamıyordum. Sürekli dibindeydiler.  Bana baktı ama ben görmezden geldim. Biraz yürüdüm ve daha sonra bahçedeki güzel çiçeklerden birkaç tane toplayıp koleksiyonuma koymaya karar verdim. Tam koparmak için eğilmişken Malfoy benden önce davrandı ve çiçeği kopardı. 

Y/n: Ne yapmaya çalışıyorsun ?

Malfoy: Ne yapmak istersem onu. 

Y/n: Koleksiyonum için önemli bir çiçek, bana onu verir misin ?

Malfoy: Önce ben aldım. Benim olan bir şeyi kimseye vermem. 

Y/N: Kalsın Malfoy tamam. Benle uğraşmayı da kes.

-diyip ordan uzaklaştım. Hızlıca odama çıktım. Kimse yoktu. Böyle davranılması artık zoruma gidiyordu. Ama umursamayacaktım. Malfoy'u tamamen görmezden gelmeye karar verdim.  

ARKADAŞLAR HİKAYEYİ BEĞENDİNİZ Mİ?  KENDİ FİKİRLERİNİZİ YORUMLARDA YANSITIRSANIZ ÇOK SEVİNİRİM. BEN DE ONA GÖRE DÜZENLEMELER YAPARIM. VE LÜTFEN OYLAMAYI UNUTMAYIN ÇOK HEVESLENİYORUMMM :D