My Obsessed Billionaire [Rewritten]

Chapter 19

"HE'S MY SON."

I was speechless. Umiiwas na ako ng tingin, ni hindi ko magawang tignan pa siya dahil sakit lamang ang makikita ko sa mga mata niya. Hindi niya talaga nakayang itago ang damdamin, he just let me saw what he really feel. Pain and betrayed.

"Mr. Zargoza, I-I think we need to go now. Pagod na po ang mag ina, let them rest first." Pumagitna na saamin si Jackie dahilan para mabitawan ni Devoungh ang pagkakahawak saakin.

Talagang pagod na ako, kakatago sa kung anong totoo. I already expect something like this, wala namang sekretong hindi nabubunyag. Mag sasayang lamang ako ng hininga kapag nag sinungaling pa akong hindi niya ito anak. He's really the father of Cevon, kahit sino naman ang titingin sa anak ko ng isang beses ay kilalang kilala na kung sino ang ama nito.

"Don't middle with my family, Mr. Nim." Hindi ko makita ang mukha ni Devoungh dahil natatakpan ako ni Jackie but I can feel how serious he is. Hindi ko alam anong nararamdaman ko nu'ng sinabi niya iyon. Are we really his family? Or a second one?

"I know, sir. But I am sorry, hindi po kita hahayaang---"

"No, I need to talk to her."

Naramdaman ko ang pagsiksik ni Cevon sa leeg ko, na para bang ayaw niyang humiwalay saakin.

"T-Tama na...." Halos hindi ko marinig ang sariling boses. Mahina kong hinila ang damit ni Jackie pero hindi man lang ito nag patinag.

"P-Please..." namamaos na ang boses ko.

"Pwede naman po pero huwag muna sa ngayon, she need to rest!" Hindi na napigilan ni Jackie na tumaas ang boses, ako na ang nahihiya dahil pinagtitinginan na rin kami ng mga tao. Kahit galit siya ay talagang nirerespeto niya pa rin si Devoungh.

"And then what?! She will run away again and hide our son?!"

Nag sisimula ng magtalo ang dalawa. Dahan dahan kong binaba si Cevon, he look at me confusely but I just smiled at him, tumutulo na ang mga luha ko, tiyak kong namumula na rin ang ilong ko. Hindi ko na mapigil, kusa nang pumapatak ang mga luha ko kahit anong pigil, nanghahapdi na rin ang dibdib ko.

"Mommy," tinaas niya ang mga braso at gustong magpabuhat ulit ngunit hinila ko lamang siya para yakapin ako. Binaba ko siya dahil nararamdaman ko anytime ay babagsak ang katawan ko. Ayukong masaktan siya.

Nahihirapan na akong huminga dahil sa pagpigil ng iyak. I badly want to run away but I am too tired to run, pagod na pagod na nga ako kakasinungaling, pagod na rin akong takbuhan ang mga problema. I need to face it but I am too coward to do that.

"T-Tama na, Jackie. Uuwi na tayo..." Kahit sa paghatak ay wala akong lakas, nanginginig ang kamay ko dahil komo-connect doon ang sakit na nararamdaman ng puso ko.

"At ano?! Paano naman kung makukuha mo siya?! Lolokuhin mo na naman ba ha!" Jackie is mad. I can feel it, kung galit siya ay pati na rin ang kausap niya.

"What the fvck are you talking about?! I didn't cheat on her, and I never will."

My chest tightened and I tried to catch my breath but it was too difficult, hindi na ako makahinga. Napakabigat ng katawan ko, parang gusto kong mahiga. Nanlalabo na rin ang mga mata ko at parang anytime ay babagsak na talaga ang katawan ko, pinagpapawisan ako.

Napapikit ako ng mariin kasabay nu'ng pagbagsak ng katawan ko. I tried to open my eyes at tanging malabong mukha lamang ni Devoungh ang nakita ko, and after that, everything went black.