My Obsessed Billionaire [Rewritten]

Chapter 24

"A-ANONG GINAGAWA mo, Devoungh?" My hand is shaking. He just look at me before turning around. Kasama nito si Cevon.

"D-Devoungh please 'wag m-mo siya ilayo saakin!"

"Stop it now, Calista. We all knew how monster are you." They both stop walking, tanging si Devoungh lang ang lumingon saakin. His face is emotionless. "Inilayo mo saakin ang sarili kong anak. Hindi ba't ang unfair nu'n kung ikaw lamang ang may kayang gumawa noon?"

"W-What... N-No... Hindi mo pwede iyong gawin! I am his mother! I'm sorry, I thought we are okay now?! We both apologize to eachother to w-why?!" I can't move, Tanging mukha ko lamang ang maigagalaw ko.

"Well... That's a shame, Cevon wants to come with me. Right, baby?" My eyes widen as my heart clench when I saw my faceless son hold his father's hand before nodding.

"N-No please... B-Baby, 'wag mong iiwan si Mommy please, you promise not to leave mommy's side..." Paulit ulit ko iyong sinasabi pero parang sarili ko lamang ang nakakarinig, dahan dahan itong naglakad papalayo, papalayo saakin. I shouted their names but they are too far.

~*~

"MOMMY? Nasaan po us?" My Cevon suddenly asked when we Arrive infront of Devoungh's house. Plinano na talaga namin na mag kita ngayon kasama si Cevon. Nanginginig ang kamay ko habang hawak si Cevon, I just can't help but to feel anxious. Earlier, I had a dream--No, that was. nightmare. Alam kong pinangako ko na sa sarili na hindi na dapat ako ganto mag isip, doubting Devoungh is also painful to me. I am glad hindi ko pinairal ang takot ko, I'm starting to trust Devoungh again and I don't want to waste that.

"Daddy's house." I saw how his eyes twinkled. Siya na mismo ang naghila saakin papuntang gate. Natatawang pinindot ko ang doorbell but before I could do that, kusang bumukas ang gate. My eyes widen when I saw Devoungh. I mean, I already expect him to be here since it's his house pero hindi ko lang inakalang naghihintay pala ito sa pagdating namin, sa labas pa talaga mismo. Cevon ran towards his father and hug him.

Binuhat naman niya ito bago ako tinignan, we both smile to eachother, para bang nawala sa isang iglap ang lahat ng guni-guni ko kanina. Napapitlag ako nu'ng bigla ako nitong hilahin, he wrap his other free hand in my waist, buhat buhat nito sa Cevon sa kabilang braso habang yakap naman ako sa kabila.

Kaagad namula ang aking mukha nu'ng halikan nito ang pisnge ko. I heard Cevon little giggles bago sumiksik sa ama niya. Mabilis kong hinampas si Devoungh pero ako lang ata ang nasaktan dahil sa tigas nitong katawan.

He invited us inside. Napakunot ang nuo ko nu'ng makitang isang may katandaan na babae. Hindi na ako nagabalang tanungin at bumati na lamang sa babae, hindi rin naman nag abala si Devoungh na ipakilala ito.

Hindi ko talaga alam anong balak ni Devoungh saamin ngayon, basta iyon lamang ang aming napagusapan kahapon. I was so confuse pagkatapos naming kumain ng lunch ay pinaupo kaagad ako ni Devoungh sa may sofa ng sala niya while Cevon is already gone, nandu'n na sa loob ng kwarto ng ama niya, naglalaro. The woman sat beside him.

"Here," Devoungh push a piece of paper infront of me. Saglit ko lamang iyong tinignan bago binalik ang tingin sa kaniya.

"A-Ano 'to?" My heart start racing. Nabalik ang kanina kong pinag overthink.

"Sign it, so Cevon and---" Bago paman siya makatapos ay kinuha ko kaagad ang ballpen at nanginginig na pinirmahan. When he mention Cevon, my mind went blank.