Mükemmel Uyum - TAMAMLANDI

BÖLÜM 2 "Beklenmedik Sürprizler" (II.KISIM)

"DAHA BEKLEYECEK MİYİZ BURADA, MORGAN?" diyen Aiden, endişeli olduğu görünen Grace'e sabırsız bir bakış attı. Yaklaşık yarım saattir Layla Robinson'ın Nashville'daki çalışma atölyesinin önünde park halindeki kamyonetinin içinde bekliyorlardı.

"Bana ettiği hakaretleri duymadın. Bana cılız bir çocuk olduğumu söyledi. Ayrıca... Ah, neyse boş ver."

Aiden, onun bu endişeli ifadesini görünce güldüğünü belli etmemek adına dudaklarını birbirine bastırdı. "İstersen sen arabada bekle. Ben halledeyim."

Grace, "Kesinlikle olmaz." dedi heyecanla. "Bu iş benim işim, senin değil."

"O zaman neden burada yarım saattir kararsız bir şekilde oturuyorsun?"

"Sandığın kadar kolay değil... Sean Tyler'la arasında olan şeyleri unutmuş gibi görünmüyor."

"Sean, müze müdürünüz mü?"

Grace, yüzünü ekşitti. "Evet ve oldukça da çapkın biridir."

Aiden, başını öne doğru eğip ona yön dönüp bakmayan Grace'e baktı. "Bu yüz ifadenin anlamı nedir? Sanki o adamla aranızda bir şey olmuş gibi."

Grace, kafasını ona doğru çevirerek, "Seni ilgilendirmez." dedi.

"Ah, Sean Tyler senin de eski sevgilindi...ya da sevgilin olmasını istedin ama olmadı?"

Aiden'ın bu kadar zeki olması Grace'i sinir etti. Ona inkâr etmeyi düşündü ama bundan vazgeçerek sessizce Layla Robinson'ın atölyesine bakmaya devam etti.

Aiden'ın ısrarcı sesini duydu. "Seni bu kadar sessizleştirdiğine göre ciddi şeyler yaşamış olmalısınız."

Grace, artık sinirine hâkim olamayacaktı. Keskin bir bakışla ona dönüp, "Susacak mısın yoksa ben tek başıma mı gireyim içeriye?" dedi.

Aiden, ona yandan bir gülücük yolladı.

"Aslında merak ettiğim neden eski sevgilinin müze müdürü olduğu bir yerde çalıştığın..."

Grace, gözlerini yumup derin bir nefes aldı. Tekrar gözlerini açtığında ona doğru dönerek, "Etrafındaki herkes hakkında bir fikir yürütmek ve bunu hiç utanmadan söylemek her zaman huyun mudur?" dedi.

"Sorularımdan kaçarak onun daha da önemli biri olduğunu düşünmeme neden oluyorsun sadece." dedi Aiden bilmiş bir tavırla.

Grace'in açılıp kapanan ağzı öfkesini kontrol etmeye çalıştığının kanıtıydı. "Bak, İrlandalı. Senin sorularına cevap vermek zorunda değilim ama sırf yanlış düşüncelere kapılma diye cevap vereceğim. Sean ile aramızda hiçbir şey olmadı. O sadece... sadece yakın bir zamanda benden bir miktar borç para istedi. Kimseye söylememem gerektiği için susmuştum ama şimdi konuştuğuma göre bu konuyu bir daha açmazsan sevinirim."

"Anladım." dedi Aiden ona sinir bozucu bir şekilde gülerken. "Ne kadar para verdin ona?"

"Bunu sana söyleyeceğimi düşünmüyorsun herhalde." dedi Grace, atölyenin önünden geçen insanlara bakarken.

"O zaman büyük miktarda bir para verdin."

Grace, hiçbir cevap vermeden ona kapa çeneni dercesine bir bakış attı.

Aiden, bunun üzerine ellerini teslim oluyorum dercesine havaya kaldırıp indirdikten sonra, "Ayrıca bana İrlandalı demen hoşuma gitti." dedi.

"Tanrım...Kaç yaşındasın sen?"

"Yirmi sekiz."

"Ah..." Grace elinde olmadan dudaklarının yukarı kıvrıldığını fark etti. Biraz önce onu sinirlendirmeyi başarırken şimdi nasıl olduğunu anlamadan gülümsüyordu.