Sagittarius (COMPLETE)

Nineteen

"In what part of I don't want to talk to you that you don't understand? I told you that want to leave!" I shouted but again, he didn't even flinch or look at me.

Muli kong sinubukan na hilahin ang kamay ko na hawak niya pero daig pa niya ang posas kung makakulong sa pulso ko. Punong puno na ako sa kaniya pero wala man lang siyang reaksyon kahit sinisinghalan ko na siya! He just keep on talking to someone over his phone. The call that saved me from what was about to happen minutes ago.

Matapos ng litanya niya na 'your not going anywhere' ay natahimik ako at muntik ng bumigay sa kaniya, kung hindi lang tumunog ang cellphone niya dahil may tumatawag. Nagising ako sa realidad ng binitawan niya ang bewang ko bago sinagot ang tawag. I tried to escape when he finally let go of my waist but he was quick to hold my wrist. And here we are now. Nagawa ko ng magsalita at tumanggi sa gusto niyang mangyari.

Hah! 'I'm not going anywhere' your face!

Nawala na ang postura ko dahil sa inis ko kasi ayaw niya akong bitawan. I badly want to go home! Far from him!

"Casper!" Napupunong sigaw ko at muling nagpumiglas.

I want to bite his hand off me but that's so unladylike. I don't want him to get the impression that I became violent after we parted ways.

"Yes... Ready the chopper... Just a few days." He continue to talk to someone over the phone, na hindi ko naintindihan dahil abala ako sa pagpupumiglas sa hawak niya.

Huminto ako sa pagpupumiglas ng makaramdam ako ng hapdi sa pulso ko. He's not gripping my wrist but because of my constant pulling, I'm creating my own pain and bruise.

Napatalon ako sa gulat ng biglang nilipat ni Casper sa kamay ko ang kamay niyang nakahawak sa pulso ko. Mabilis niyang inokupa ang espasyo sa pagitan ng daliri ko gamit ang mga daliri niya at mahigpit akong hinawakan sa kamay. When I look up to see him, he's now glaring at me. Parang nabahag ang buntot ko ng makita siyang pinupukulan ako ng malamig at masamang tingin. His eyes went down to my pinkish and swollen wrist, then back to my eyes again. He clicked his tongue on the roof of his mouth like he's pissed.

"Alright, I'll bring her with me." Aniya bago pinatay ang hawak na cellphone.

Napahakbang ako paatras ng mapunta ang buong atensyon niya sa akin. Nawala ang tapang ko. I lower my eyes and bit my lip. Bumalik ang nakakahingal na bilis ng tibok ng puso ko ng maramdaman ko ang mainit na titig niya sa akin.

Pull your shit together, Reka!

Huminga ako ng malalim at tumikhim. I want to go home and I need to be strong to escape from here. I need to show him that I changed and we're not close like before. Maraming nagbago kaya hindi mo maintindihan kung bakit nasa harap ko na naman si Casper na para bang bumalik kami sa nakaraan. But as I said, many things have changed so this can't be happening right now. Matagal ng tapos ang kung ano sa pagitan namin kaya tama lang na lumayo kami sa isa't isa. We parted without closure, but do we even need one when we were just fuck buddies?

Dahan dahan akong tumingin kay Casper at matapang na sinabing, "Uuwi na ako."

That's the right thing to say, Reka.

He didn't say anything and continued to stare at me. Mabilis akong nailang sa paraan ng paninitig niya sa akin kaya agad akong umiwas ng tingin sa kaniya. Nawala bigla ang tapang ko lalo na ng humakbang siya palapit sa akin.

Oh my lord.

He took a deep breath. "Uuwi ka sa akin."

"W-What?"

"You're coming home with me." At hinila niya ako palabas ng opisina.

My eyes widen. Did I heard him right? Uuwi ako, pero sa kaniya?!