Liefde overwint 'alles' - Dutch Ashton Irwin Fanfiction (Finished)

Liefde overwint 'alles' (Hoofdstuk 27)

Ik loop het trappetje vooraan de kerk op. Het enige geluid dat 'k hoor zijn mijn voetstappen die me naar de microfoon lijden en het af en toe gehoest en gekuch van de in zwart geklede snikkende mensen in de bankjes. Als ik bij de microfoon ben aangekomen glijden m'n ogen langs alle verdrietige gezichten van onder andere Anne Marie, Harry, Lauren, de jongens en mensen die ik nog nooit eerder heb gezien en waarvan ik me afvraag waar ze Ashton van kennen. Een foto van een vrolijke lachende Ashton staat tussen een groot bloemstuk op de donkerbruine doodskist.

Tijdens het Holi-festival werd ik benauwd en viel vervolgens flauw. Ashton had me in een of ander auto getild en het enige wat hij wilde was dat ik op tijd in het ziekenhuis aankwam. Daardoor had hij de trein niet zien aankomen, die vervolgens de passagierskant (waar Ashton zat) in reed. De klap was voor Ashton fataal.

Een brok vult m'n keel en tranen vullen m'n ogen. Ik haal m'n blik los van de kist en kijk recht voor me uit naar de vrolijke foto, veeg met een verfrommeld zakdoekje m'n neus droog en begin te praten;

'Waarom is het leven zo oneerlijk? Waarom moest jij je leven verliezen, terwijl ik diegene ben die ziek is? Jij zou 'omdat je m'n vechter bent' antwoorden. Ik zal daarom altijd voor je blijven strijden, Ash. Altijd.

Na alles wat we samen hebben meegemaakt en wat je voor me hebt gedaan kan ik je alleen maar bedanken. Je was, of naja beter gezegd 'bent', het liefste, vrolijkste, betrouwbaarste persoon die ik in heel m'n leven heb mogen leren kennen. Ik kan nog wel veel meer positieve dingen van je opnoemen, maar dan ben ik nog lang niet klaar en 'k mag maar maximaal 5 minuten spreken van de pastoor.' Licht gelach gaat door de kerkzaal en ik zie dat Anne Marie trots naar me kijkt terwijl er een klein glimlachje op haar gezicht verschijnt.

'Ze zeggen dat 'dood zijn' betekent dat je niet meer leeft, maar daar geloof ik niet in. Want jij, Ash.. Jij blijft leven. Alleen niet meer hier bij ons, maar hier in m'n hart.'

Ik leg m'n hand op m'n borst en merk nu pas dat er tranen als rivieren over m'n wangen heen stromen. Met een trillende zucht haal ik adem.

'Lieve, Ash. Rust zacht.'

———————————-

Echt sorry!! Jullie hebben langer dan 2 maanden op zo'n fluthoofdstuk moeten wachten en idk.. Sorry dat ik Ashton heb laten dood gaan, maar voor mij voelde het goed om dit boek af te ronden (kweet niet of dit de beste manier was.. maarja). Ik voel me echt lullig nu..

Hopelijk zijn jullie niet boos :(

Misschien ga ik een nieuw boek (5sos, I guess) beginnen. Als je wilt weten wanneer die online komt, kun je m'n 'Rants' in de gaten houden. Ik zal daarop zeggen wanneer die dr op komt :)

Iniedergeval bedankt voor het lezen van dit boek en de leuke reacties die ik altijd heb gekregen!! I love you guys!! Xx - Roos