Liefde overwint 'alles' - Dutch Ashton Irwin Fanfiction (Finished)

Liefde overwint 'alles' (Hoofdstuk 1)

Elke zaterdag staan Liv en Ashton samen in ijszaak van haar vader. Liv vindt het verschrikkelijk om in de winkel te werken, maar de aanwezigheid van haar vriendje Ashton maakt het een stuk leuker.

Yes, yes!! Het is weer zaterdag!! Ik kijk op de klok: 12:28. Ashton kan elk moment komen!! Ik pak hoorntjes uit de voorraadkast. "Heey, beauty." Ik schrik me rot en laat alle hoorntjes op de grond vallen. Ik draai me om en kijk recht in twee prachtige ogen. Het gegrinnik ken ik uit duizenden. "Ashton!! Je liet me schrikken, nu zijn alle..." Ik kan mijn zin niet eens afmaken of ik voel Ashtons zachten lippen al op die van mij. M'n hart maakt een sprongetje en ik kus hem terug. Als we iemand horen aankomen gaan we snel aan het werk. "Meneer Jones." Ashton begroet m'n vader met een knikje als hij de winkel binneloopt. Dann kijkt op z'n horloge. "Goedendag Ashton, goed te zien dat je een keer op tijd bent." zegt hij met een kille stem. Ik schud geïrriteerd naar Dann, maar hij negeert mijn blik. Ashton doet altijd zo erg zijn best om indruk te maken op m'n vader, maar op de een of andere manier ziet hij dat niet. Het zou vandaag een drukke dag worden, vanwege een festival. Ashton moet 's avonds optreden met z'n 3 beste vrienden. Voor het eerst zie ik hem vanuit het publiek met zijn band optreden!! Normaalgesproken wacht ik backstage op de jongens totdat het concert is afgelopen, maar vandaag wilde ik het optreden graag vanuit het publiek meemaken.

Ein-de-lijk zit de werkdag erop. Na veel ijsbolletjes geschept te hebben, loop ik richting Miami Beach. Vanaf mijn appartement is het maar één minuutje lopen. Ik hoor al gegil van fans die in de strandtent bij het podium staan. Ik probeer langs de menigte te glippen om dichter bij het podium te komen. Na een ongeveer een half uurtje gewacht te hebben gaan de lichten uit en komen de jongens springend het podium op. Iedereen begint nog harder te gillen. Ik voel het in m'n buik, de paniek. Altijd als ik paniekaanvallen krijg, voel ik m'n maag samenknijpen. Ik probeer me te focussen op Ashton die los gaat op de drums, maar m'n gedachte blijft bij de menigte mensen die staat te springen, duwen en gillen. Het word me allemaal te veel. Alles begint te draaien, komt op me af en geluiden beginnen zich te herhalen in mijn hoofd. Ik probeer een weg te zoeken richting de hoofduitgang. Terwijl ik wegloop, hoor ik Ashton stoppen met drummen. "Uh, excuse me.." zegt hij door de microfoon en rent het podium af. De hele tent is stil. Ik loop richting de zee en plof neer op het zand, negerend wat iedereen wel niet van me dacht toen ik de tent verliet. Mijn ademhaling word alleen maar zwaarder en ik leg mijn hoofd in mijn armen. "Liv!!" hoor ik Ashton roepen terwijl hij naar me toe rent. Hij komt recht voor me zitten. "Liv, rustig, het komt goed." Mijn ademhaling wordt iets rustiger en hij geeft me een lichte knuffel. "Je had dat niet moeten doen, Ash.." zeg ik als ik helemaal ben bijgekomen van mijn aanval. "Wat?" Ashton kijkt me onbegrijpelijk aan. "Zo van het podium af rennen, ik ging niet dood ofzo.." zeg ik en ik schud lachend m'n hoofd. "Ik was gewoon ongerust, over m'n prinses." hij geeft me een kus op m'n voorhoofd en pakt mijn hand. Ik voel me schuldig.. Ashton had me van te voren gewaarschuwd om gewoon backstage het concert te bekijken, maar ik wilde zo nodig weer wat anders.. "Kom" zegt Ashton en hij neemt me mee backstage. Het concert gaat gewoon 'rustig' door, maar op twitter wordt ik volgespamt met boze berichten van fans. Ik scroll langs de berichten:

'@LivJonesruined the performance.. #5sosMiamiBeachFestival'

'Ash is too good for you!! Go away @LivJones'

'I wish you didn't exist.. @LivJones #MiamiBeachFestival'

'@Ashton5SOS you deserve better.. @LivJones'

'If you were death you wouldn't ruin the show.. @LivJones #5sosMiamiBeachFestival'

Ik gooi m'n mobiel op de grond. "Liv? Wat is er aan de hand?" Ik schrik me rot. Ashton kijkt me bezorgd aan.