Liefde overwint 'alles' - Dutch Ashton Irwin Fanfiction (Finished)

Liefde overwint 'alles' (Hoofdstuk 22)

Als ik eindelijk alle moed bij elkaar heb geraapt en de tranen 'op' zijn, laat ik m'n kont trede voor trede naar beneden glijden. Er stroomt geen bloed meer uit de wond in z'n hoofd, maar het ziet er alsnog akelig uit. Ik leg m'n hand op z'n borst en voel dat z'n hart nog klopt. "Dann..?" zeg ik. Een diepe ademhaling door z'n neus is het teken dat hij me heeft gehoord. Ik haal m'n mobiel uit m'n broekzak en draai het nummer van de ambulance. Ik weet het.. Ja, ik heb een paar maanden geleden het contact met hem verbroken.. Maar c'mon het is toch wel m'n vader en in mijn geval nog m'n enigste familielid. Ik hoor de sirenes al de straat in komen en ik loop naar de voordeur om die te openen voor de ambulance medewerkers. Eén man loopt naar m'n vader en bestudeert de wond, de ander pakt een brancard en samen tillen ze hem er uiteindelijk op. De man die m'n vaders wond bestudeerde, gebaart me dat ik mee kan in de ambulance, maar ik schudt m'n hoofd. Ik trek m'n jas aan en ga op zoek naar Ashton.

Ik loop richting het ijszaakje van m'n vader. Als ik op de boulevard aankom zie ik dat het vrolijke bordje met 'The Ice Cream Factory' heeft plaatsgemaakt voor een metalen bordje waar 'Tonny's Coffeeshop' op staat. Ik slik een brok in m'n keel weg. Is Dann failliet? De ijssalon was alles voor hem. De salon betekende zelfs meer voor hem dan ik, z'n eigen dochter. Ik kijk door het raam naar binnen. Een walm van rook hangt in de shop, die behoorlijk vol zit met mensen. M'n ogen scannen de menigte af en eindigen bij Ashton die helemaal achterin zit, met een sigaret tussen z'n vingers. Hij kijkt naar de mensen die om hem heen staan en neemt dan een trekje van z'n sigaret. Niet veel later slaat hij met z'n hand op z'n borst en hoest hij rook uit. De mensen om hem heen beginnen hem uit te lachen en dagen hem uit om het nog een keer te proberen. Ashton stemt er mee in en neemt nog een trekje. Ik zie aan z'n gezicht dat hij weer moet hoesten, maar hij probeert het in te houden, waardoor z'n ogen zich met tranen vullen. Nu pas merk ik dat z'n ogen rood zijn. Hij heeft vast gehuild. Gehuild om wat er straks is gebeurt. Gehuild om wat hij Dann heeft aangedaan. Ik weet niet wat m'n benen doen. Alsof ze door iemand anders worden bestuurt, lopen ze richting de ingang van de coffeeshop. M'n hand grijpt naar de deurklink en duwt hem naar voren, waarna een luid gerinkel de shop vult. Hoofden draaien mijn kant op en op een man zijn gezicht verschijnt een vieze grijns. Ik negeer het en loop richting het tafeltje waar Ashton zit en ga tegenover hem zitten. Hij tekent met z'n vinger figuurtjes op de tafel. Ik leg m'n hand op de zijne en ik voel dat er een schok door hem heen gaat. "Ash?" probeer ik. Hij kijkt me met z'n betraande rode ogen aan, wat me breekt van binnen. Aan z'n wazig blik zie ik dat hij drugs heeft gebruikt. "Ik ben een moordenaar, Liv." zegt Ashton uiteindelijk. Tranen stromen over z'n wangen en een walm van alcohol komt me tegemoet. Ik schudt m'n hoofd. "Heb je Dann niet gezien ofzo?!" roept Ashton agressief. "Hij leeft nog, Ash." "Echt?" antwoordt Ashton opgewekt. Ik knik. "Je lult." stelt Ashton vast. "Hij is nu naar het ziekenhuis." zeg ik. Ik begin te hoesten; de rook die hier hangt doet me niet bepaalt goed. "Kom, dan gaan we hier weg." zeg ik en ik sta op. Ashton blijft zitten. "Ash?" probeer ik. Hij reageert niet. Ik pak z'n hand en probeer hem mee te trekken. "Blijf van me af, man." zegt Ashton agressief en hij duwt me tegen m'n borstkas, waardoor ik op de grond val en naar adem snak. De mensen beginnen te lachen en roepen. M'n ogen vullen zich met tranen, 'k sta op en baan me een weg door de rook en mensenmassa.

————————————————————————————————————————-

Wat wordt er toch veel gehuild in dit boek.. :')

Comment and vote, pls?? Xx