Liefde overwint 'alles' - Dutch Ashton Irwin Fanfiction (Finished)

Liefde overwint 'alles' (Hoofdstuk 25)

Twee weken geleden had ik m'n laatste chemo. En dit keer was het echt de allerlaatste volgens de doctoren. 'Meer kunnen we niet voor u doen.' had dokter Frank gezegd toen ik naar huis mocht. Hij kon niet voorspellen of ik nog een maand of een paar jaar te leven had, maar ik moest en zou nog met Ashton op wereldreis gaan. Nu zijn we dus in India. :D

We lopen door de drukke straatjes, waar overal mensen als mieren in een mierennest door elkaar heen krioelen. Af en toe lopen er random koeien over straat en bij elk kraampje die we voorbij lopen komt er weer een nieuwe geur van specerijen en wierook onze neus tegemoet. Indiase muziek komt nog net boven het geluid van alle mensen uit en er hangt een gezellige sfeer. Een man achter een kraampje begroet ons enthousiast en gebaart dan naar zijn 'geweldige' dingen uit z'n kraampje die moeten bekijken.  Op een houten wankele tafel staan allemaal Boeddhabeeldjes uitgestald, wat bij bijna ieder kraampje het geval is. Ik kijk geërgerd van de man naar Ashton. Dit is al de zoveelste kerel die ons naar zijn kraampje lokt, maar bij elk kraampje maakt Ashton weer een praatje met de mensen en kijkt hij enthousiast naar de spulletjes die ze te bieden hebben. "Ashton, kunnen we hier alsjeblieft weg?" vraag ik en ik trek hem aan z'n arm. "Wacht even." reageert hij terwijl hij met gespleten ogen alle beeldjes afscand. "Can I have that one?" vraagt Ashton aan de man achter het kraampje en hij wijst naar een beeldje van een of andere heilige god op een lotus. "Lakshmi, Lakshmi!!" zegt de man enthousiast en hij geeft het kleine beeldje aan Ashton. Ik kijk hem onbegrijpend aan, wat de man en Ashton laat lachen. "Lakshmi is our goddess of happiness, light, courage, beauty and love." legt de man in een slecht verstaanbaar Engels uit. "Ah, okay." zeg ik niet heel erg geïnteresseerd. "I'll take this one." zegt Ashton, terwijl hij een briefje van 300 roepie uit z'n broekzak haalt. "250 roepie." zegt de man en hij neemt het briefje aan. "It's okay." zegt Ashton en hij gebaard dat de man geen geld hoeft terug te geven. Dankbaar doet de man iets met z'n handen en lacht vriendelijk naar ons.

Ik zit naast Ashton op de rand van een prachtige grote fontein en ik laat m'n voeten bungelen in het water. "Lakshmi.." zeg ik en ik kijk naar het grote beeld van de godin die in het midden van de fontein op een grote lotus zit. "Dit is voor jou, Liv." zegt Ashton. Hij pakt het beeldje die hij straks gekocht had, stopt het in m'n hand en slaat zijn grote handen om die van mij heen. "Lakshmi lijkt op jou, Liv." zegt Ashton en hij geeft me een kus op m'n lippen. Ik begin te lachen: "Nou, dankjee!! Ik heb geen vier armen hoor.." "Je bent mijn zonnestraaltje. Godin van het licht kan ik je eigenlijk beter noemen. Altijd als ik er even doorheen zit, weet je me weer op te vrolijken. Je hebt moed.." zegt Ashton. "En je bent prachtig." gaat Ashton verder. Een trillende zucht verlaat m'n mond en ik voel dat m'n ogen zich vol laten lopen met tranen. Ik slik een brok in m'n keel weg; "Dankje, Ash." Ik sla m'n armen om z'n warme lichaam heen en laat m'n hoofd op z'n schouder rusten. "Ik wil je niet kwijt, Liv." zegt Ashton zachtjes in m'n oor.

Met die woorden sluit ik m'n ogen.

——————————————————————

Sorry.Sorry, sorry, sorry. Dit is echt nie normaal!! 'k heb gewoon langer dan 3 weken geen hoofdstuk meer geplaatst en dan is het ook nog zo kort en slecht!!Oké dit is echt cliché, maar ik had het erg druk voor school enzo (en k had geen inspiratie :S).. Ik hoop dat jullie ni boos zijn..

I lovee you guys!!