Liefde overwint 'alles' - Dutch Ashton Irwin Fanfiction (Finished)

Liefde overwint 'alles' (Hoofdstuk 6)

Ashton kijkt naar zijn shirt waarin zich een gat creëert. Hij begint hyper met zijn handen op zijn buik te slaan waar het gat ontstaat. In plaats van hem te helpen zit ik te lachen als een gek. Een man die aan de tafel naast ons zit ziet wat er gaande is en gooit een glas bier leeg tegen Ashtons buik. Ik moet nog harder lachen en krijg tranen in m'n ogen. Het 'brandje' is gelukkig geblust. Ashton ziet dat ik bijna dood ga van het lachen en probeert me boos aan te kijken, maar ook hij barst in lachen uit. De ober komt naar ons toe lopen; "Wat is hier aan de-" Hij ziet wat er is gebeurd en biedt zijn excuses aan. Idk why, maar  hij zal dat wel van de baas moeten. We bestellen drinken en een maaltijd. Als we het eten op hebben besluiten we om het nachtleven van Las Vegas te gaan beleven.

*2 dagen later*

We lopen door de winkelstraat van Los Angeles. Het is een gezellige drukte. In een etalage zie ik een leuk jurkje hangen. Ik sleur Ashton de winkel in en ga op zoek naar het jurkje. Ik zie hem hangen en loop naar de pashokjes. "Klaar, Liv?" vraagt Ashton ongeduldig. "Jaa" antwoord ik en ik loop het pashokje uit. Ik draai een rondje en ik zie dat Ashton met bewondering naar me kijkt. "Perfect.." hoor ik Ashton mompelen. Ik begin te blozen. Ik kijk op het prijskaartje; $74,99?! Ashton ziet dat ik van de prijs schrik en stelt me gerust; "Die krijg je van mij, Liv." Aaaw das zoo lief!! (Eigenlijk heb ik nog nooit echt zelf m'n kleren hoeven betalen als 'k met Ashton ga shoppen, hij is echt zo lief man!!) "Aaw, thanks, Ash!!" zeg ik en ik geef hem een zoen.

Als we de winkel uitlopen, lopen we naar het 'Echo Park'. We ploffen op een bankje en kijken naar de kanoënde mensen op de vijver. We moeten allebei kei hard lachen als er een kano omkiept, met twee mensen erin. "Ga je volgende week mee naar Australië, met de anderen en mij?" vraagt Ashton opeens. "Jaa, man!!" roep ik enthousiast. Ik geef hem een knuffel en pak de broodjes uit m'n tas. Ik geef Ashton een broodje en neem zelf ook. "Je kan dan eindelijk mijn familie ontmoeten." zegt Ashton met een grote glimlach op z'n gezicht. Ik verslik me in m'n broodje. Da's waar.. Ik heb nog nooit Ashtons familie ontmoet, terwijl we al zo'n 14 maanden een relatie hebben. Ik knik.

*1 week later*

"Een fijne vlucht." zegt de steward tot slot. Het vliegtuig begint te rijden en stijgt op. Ik zit naast Ashton en Michael. Auch.. M'n oren.. 'k had echt kauwgom moeten kopen op het vliegveld. Als we dan eindelijk helemaal boven in de lucht zijn leg ik m'n hoofd op Ashtons schouder. Ik val in slaap en droom. Het is niet echt een fijne droom; 'Het is donker, ik loop over straat, alleen. Aan het einde van de straat zie ik een schim in het licht van de lantaarnpaal staan. Aan de silhouette te zien is het Ashton. In de verte zie ik koplampen van een auto steeds dichterbij komen. De auto rijdt op Ashton af. Ik roep iets. Ashton draait zijn hoofd naar me. De auto rijdt op volle snelheid tegen Ashton aan en hij klapt op de grond. De auto rijdt verder richting mij, maar ik spring aan de kant en ren naar Ashton toe. Nu zie ik het pas; er ligt een grote bloedplas onder hem. Ik zak op de grond en barst in huilen uit. Ik hoor een auto en ik kijk om. Dezelfde auto komt weer op volle snelheid aanrijden. Een klap.' Ik schrik wakker. "Het is maar een turbulentie.." zegt Ashton geruststellend, want hij denkt dat ik daardoor wakker schrik. Ik knik en voel dat het hele vliegtuig schudt. Iedereen kijkt ongerust om zich heen. 'Straks storten we neer mammie.' 'Nee joh, schat.' hoor ik mensen zeggen. Het vliegtuig begint nog harder te schudden. Ik krijg het benauwd. Mijn ademhaling word ongeruster en ik voel dat m'n maag zich samenknijpt. Een paniekaanval. "Nee.. Nee.." mompel ik. Ashton kijkt me bezorgt aan. Het word me allemaal te veel; alles begint te draaien. We gaan neerstorten, we gaan neerstorten, "We gaan neerstorten!!" roep ik en Ashton pakt m'n hand.