Gözlerimi yavaşça açtım ve yanımı kolladım . Kimse yoktu. Derin bi nefes aldım ve kalktım. Saat daha erkendi. Ve birden kapı açıldı.
-Kalk artık karar değişti . Bu gece herşey bitiyor.
-Yani evlenmiyoruz dedim sevinçle.
-Hayır minik . Bu gece evlenmiş olucaz kalk.
-Ha-Hayır neden saçmalama .
-Kes sesini kızım babam kararı verdi fazla beklemek yok evleniyoruz.
Ağzımı açmaya çalıştım.
-Boşuna uğraşma bende sana meraklı değilim.
-O zaman yapma bunu bana dedim sesim fısıltıyla çıkmıştı.
-Hazırlan birazdan gelirler hazırlamaya . Dedi ve çıktı.
Gözlerim dolmuştu. Banyoya ilerledim. Ölüm fermanımı imzalicaktım . Neden bu kadar çabuktu ? Ne aceleleri vardı. Duştan çıkıp iç çamaşırlarımı giydim. Gardolabı açında 3-4 tane gelinlik gördüm.
Çok güzellerdi ama ben severek giymiyordum. İçinden birini alıp giydim.
çok geçmeden içeri kadınlar girdi. Vebeni hazırlama başladılar . Saçlarıma iri dalgalar yapıp serbest bıraktılar. Herşey hazır olunca çıktılar . Yatakta oturdum. İçeri biri girdi.
-Hazırsan çıkalım herkes bizi bekliyor . Arkam dönük olduğu için kim olduğunu göremedim. Ama Rüzgarın sesiydi. Ayağa kalktım ve yanında geçerek kapıya yöneldim.
-Güneş dedi.
-Efendim
Elimi tuttu . Ve merdivenlere yöneldi. Yavaş yavaş iniyorduk. Etraf insan doluydu. Gülümseyen, küçümseyen bissürü göz. Bana çevrilmiş bakıyorlar.
Merdivenden inince kendimi toparladım, şimdi her şeyi bırakıp hayır diyebilirdim. Ama babam. O nolcaktı. Benim yaptığım şeyler yüzünden o üzülecek, itibarı zedelencekti. Masaya oturduk.
Kim ne diyor bilmiyorum , dinlemedim zaten. En son memur bana dönüp .
-...Kabul ediyor musun ? diye sordu
Etrafa bakındım. Babama ,Rüzgara , misafirlere...
istemsizce
-Evetdedim . Sesim çok kısık çıkmıştı. Gözlerim dolu doluydu. Sonra Rüzgara soruldu aynı soru, o benim aksimedaha sesli bi evet dedi. Kafımı kaldırıp ona baktım. Gözlerimi kırpsam gözümden yaşlar boşlcaktı. Eğilip alnımdan öptü.
Bugün benim öldüğüm gün..
Her gün biraz daha yok olacağım ...
