hero.

22 See you soon..

P.O.V LUKE // 2 days later

Samen met Shay stap ik mijn auto in. Peter heeft voor ons een hotel geregeld. Ik ben blij dat ik hier ben, en niet daar in Amsterdam. Ik wil bij haar zijn. Ik start mijn auto en draai de verwarming aan, 'Heb je het koud?' Vraag ik aan Shay terwijl ze instapt. 'Een beetje.' Ze zakt in haar stoel. 'Ik wou niet wakker worden zonder jou.' Zegt ze zacht. Ik glimlach naar haar. 'Ik ben er toch..' Ik leg mijn hand op haar wang. Ze houd mijn hand vast. 'We komen hier doorheen, ik help je weet je nog?' Ik ga met mijn hand naar haar polsen en haal haar vest omhoog. Er zitten weinig sneetjes, het doet me goed. Shay staart voor zich uit. 'Het spijt me zo erg.' Ze wrijft door haar ogen. 'Hey, het maakt niets uit oke?' Stel ik haar gerust. 'Ik ben aangenomen bij Victoria Secret, ik word model.' 'Vind je het wat?' Vraag ik. Shay haalt haar schouders op. 'A moment on the lips is forever on the hips' Shay bekijkt haar benen. 'Heb je honger?' vraag ik zacht. Shay knikt langzaam. 'Ze zeiden dat ik 10 kilo kwijt moest, het was geen zelfmoord.' Ze werp haar blik op mij. 'Maar je bent al zo dun..' Ik neem haar hand vast. 'Je bent perfect, fuck Victoria Secret als ze dat niet vinden.' Shay lacht. 'Waarom ik Luke?' Vraagt ze oppeens. 'Wat bedoel je?' 'Waarom heb je me gered.' Ik schrik van haar vraag, waarom ik haar heb gered? 'Omdat ik van je hou, en omdat ik niet zonder je kan.'

Shay en ik lopen het hotel binnen, het is ongelooflijk mooi. Ik loop naar de balie, 'Gereserveerd voor Hemmings.' 'Is al goed Luke.' Lacht het meisje. Ik lach terug en neem de sleutels aan. Ik pak Shay's hand vast en loop naar de lift. '4de etage.' Lees ik op de sleutels. Zodra de liftdeuren sluiten neem ik haar in mijn armen en houd ik haar vast. Ik geef haar voorhoofd een kus, en vervolgens haar lippen. Ik til haar op en loop de lift uit. Kamer 248, links uit dus. Ik maak de deur open van de kamer en loop binnen. Met Shay in mijn handen laat ik mezelf voorzichtig op het bed vallen, ik wil haar geen pijn doen. Wat nu? Het is nog steeds awkward. 'Ik ga me douchen.' Shay staat op maar laat mijn hand niet los. Ze trekt me overeind en trekt me de badkamer in. En springt samen met me onder de douche, met onze kleren aan. Snel doe ik mijn shirt uit, ik heb geen ander shirt mee, ik heb niets mee. Mijn vans schop ik uit en vervolgens mijn broek. Alles is al drijfnat. Shay haalt haar handen over mijn borstkas. Daarna doet ze haar kleren ook uit. Ik bewonder haar lichaam, ze is dun, maar ik kan er doorheen kijken. Ik glimlach lief naar haar en pak haar heupen vast. Ik klem haar tegen me aan en kus haar, ik heb het gemist.

Met een handdoek om haar heen gewikkeld staat Shay op het balkon. Ze hangt de natte kleren aan de reling. 'Pas op dat je niet weg waait.' Ik loop ook het balkon op en kus haar nek. 'Nu sta je stevig.' fluister ik. Ik til haar op en til haar de kamer in. 'Zo licht als een veertje.' Lach ik. Shay laat zichzelf op bed vallen. Ik kom naast haar liggen. 'Ik heb geen seks gehad met Michael.' Fluistert ze zacht. 'Wat?' Het is alsof 100 kilo van mijn schouders valt. Ik kan het niet laten, ik glimlach. 'Oh' Zeg ik. Shay houd haar hand op mijn wang. Ik hoor Shay's buik rammelen. 'Moet ik wat eten halen?' Ik kijk haar aan. 'Ja.'' zegt ze zacht. 'Ik steel wel wat van het buffet, ik ben zo terug.' Ik spring op en maak mijn badjas nog wat strakker dicht.'Luke' Shay kijkt me aan. 'Ik hou van je.' glimlachend zwaait ze me uit.

Ik loop de gang door, terug naar de kamer. Ik heb een dienblad met eten in mijn handen. Ik haal mijn pasje voor de deur en hij gaat open. Ik check het dienblad in kijk de kamer in. Het dienblad valt uit mijn handen. Ik blijf stil staan. Shay ligt op de grond, ze beweegt niet meer. Ik ren naar haar toe. 'Hey hey hey.' Ik kniel voor haar neer, haar hart klopt niet meer. Ik neem haar in mijn armen en sprint de trappen af, ik ren zo hard als ik kan. 'HELP' Ik ren de lobby in met Shay in mijn armen. 'ZE ADEMT NIET MEER IEMAND ALSJEBLIEFT' Een paar mannen rennen naar me toe. 'Geef haar ruimte alsjeblieft.' Schreeuwt hij. Ik leg Shay op de grond en de man probeert haar te reanimeren. Ik tril, wat moet ik doen?!

Na een halfuur reanimeren kijkt de man me buiten adem aan. Hij schudt zijn hoofd. Ik houd mijn handen voor mijn mond. Dit kan niet, het mag niet. Ik kruip naar Shay en houd haar in mijn armen. Ik begin te huilen. 'Alsjeblieft word wakker, alsjeblieft.'

8 DAYS LATER. // 5:32 PM

'Wat ik nu met jullie ga delen, is het allermoeilijkste, maar ook het allermooiste wat ik ooit heb geschreven. Shay was het hoogtepunt in mijn leven, ik heb zoveel mooie momenten met haar meegemaakt. Toen samen in de arena, toen voelde ik me even de gelukkigste man op aarde. Maar het verdween al snel. Ik hou zo veel van je, zo veel. Ik wil het niet beseffen, beseffen dat je nu weg bent. Want eigelijk voelt het nog steeds alsof je naast me staat, je geeft me kracht. Toen je in coma lag verloor ik de hoop steeds meer, ik heb dag en nacht naast je gelegen. Want ik wist dat het niet meer lang zou duren voordat ik je kwijt raakte. Maar wonderen gebeuren, toch werd je wakker. Maar het heeft niet lang geduurt.. De laatste tijd zag ik het licht uit je ogen verdwijnen, en dat maakte me zo bang. Ik wist dat ik je zou gaan verliezen. Ik ben zo trots op je, je was zo ongelooflijk mooi. Dat ben je nog steeds, ik voel me zo schuldig, ik had je niet alleen moeten laten, dan waren we hier nu beide niet. Wat ben ik nou zonder jou? Wat is het doel van het leven als je het gene waarvoor je leeft kwijt bent? Ik hou van je en dat zal ik ook altijd blijven doen. Slaap lekker, Shay. Ik hoop dat je je rust hebt gevonden.''

Ik stap naar achter en bekijk de zaal. Met betraande ogen leg ik de envelop op Shay's kist. Even blijf ik staan, ik staar. Dan loop ik naar achter en ga ik naast de vader van Shay zitten. Peter kijkt me aan en klopt op mijn schouder. Beide zien we hoe de kist langzaam in de grond zakt. De tranen blijven maar komen en komen. Maar ik ben niet de enige die huilt.

Een half uur zit ik in mijn auto, na te denken, over niets eigelijk. Ik heb mijn beslissing gemaakt. Ik houd me aan mijn beloftes. Ik open twitter. I want to thank you guys, some of you who didn't hate on the reason I was alive, I loved her so much, im going after her. I love you always remember that. Ik verstuur de tweet, mijn keuze staat vast. Ik start mijn auto en neem een paar van Bens pillen uit het kastje. Ik veeg mijn tranen aan de kant en rij op volle snelheid weg.

11:32 PM

Ik rijd terug naar de begraafplaats. Calum belt me. Ik bijt op mijn lip en neem op. ''Luke alsjeblieft praat er over met me.'' Ik hoor hem ook huilen. ''Ik ga er een einde aan maken Cal.'' Ik stap uit mijn auto en haal een handgeweer uit mijn achterbak. ''Nee! Alsjeblieft.'' Hij begint nog harder te schreeuwen Ik druk hem weg en laat mijn telefoon op de weg vallen. Ik loop naar het graf en kniel. Vervolgens haal ik het pistool uit mijn jaszak. 'Ik kom eraan Shay.' Zeg ik terwijl ik het geweer laad. Ik neem een foto uit mijn jaszak, het is een foto van 5 seconds of summer. Ik scheur hem doormidden. Ik begin te schreeuwen. 'Tot zo, lieve Shay.' Fluister ik tegen het graf. Ik ga rechter geknield zitten. Ik houd het pistool naast mijn hoofd. 'Ik kom er nu aan oke?' Met trillende handen haal ik de trekker over.

"True love does last for ever.''

The end ♥