- on jako tatuażysta z nieskazitelnym ciałem i ogromnym długiem,
który spłaca udostępnianiem swojego ciała w klubie swojego byłego przyjaciela. -
Jungkook- 22
Taehyung - 20
[smut, topjk, slow burn, 18+, fluff, angst, narkotyki, alkohol, wulgaryzmy]
...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ból jest negatywnym odczuciem emocjonalnym, lub zmysłowym, z którym na pewno cała ludzkość miała do czynienia. Otóż ta impresja posiada wiele różnych postaci. Cierpienia, które towarzyszą nam przez całe życie ulegają zmian. Nasilają się lub słabną, lecz nigdy nie znikają. Ból fizyczny jak i psychiczny, może doprowadzić do kresu naszych dni. Jakby przeprowadzić głosowanie na temat, który z podanych rodzajów boleści szybciej doprowadziłby do śmierci, lub po prostu, który z nich jest silniejszy, odpowiedzi byłyby porównywalne. Pierwsza lepsza osoba, która nigdy nie miała styku z chorobą psychiczną, na pewno powiedziałaby, iż taka forma katuszy jest prawie że nieszkodliwa. Wiele ludzi uważa, że takie choroby są jedynie ludzkim wyuzdaniem, ponieważ jak można doprowadzić doprowadzić siebie do takich zaburzeń psychicznych. Niestety strasznie dużo osób nie jest, aż tak obiektywna jak reszta, dlatego ludzi z takimi zaburzeniami nazywają krótko wariatami. Wszelakie różne zachowania, które są skutkami takich psychicznych dolegliwości, mogą stać się nieodwracalne, bądź trudne do wyleczenia.
Jednak teraz warto wspomnieć o bólu fizycznym, z którym każdy wzmaga się codziennie. Znacie to uczucie gdy uderzycie się małym palcem u nogi w kant stołu? To właśnie może być przykład codziennego cierpienia. Nie ważne czy przetniesz się, przy krojeniu pomidora do obiadu, lub przytrzaśniesz sobie rękę drzwiami, wszystko jest oznaką działających bodźców nerwowych. Każdy człowiek ma inny próg bólu, przez co takie robienie tatuażu może niektórych boleć tam mocno, że mogą czuć się jakby rozrywano im skórę. Jednak istnieją tacy co by nawet nie poczuli, że mała igła wbija im się kilkaset razy na sekundę w ciało.
W tym momencie ból, który odczuwał Taehyung był nie do zniesienia. Pręty, które go otaczały wbijały mu się w prawą rękę, plecy i nogi. Chłopak leżał na boku, przez co cały ciężar ciała napierał na metalowe druty. Kim otworzył powolnie swoje powieki, które wydawały mu się ważyć trzy razy więcej i rozglądnął się wokół siebie. Jedyne co mógł ujrzeć to prawdę mówiąc ciemność. Dosłownie mrok otulał go z każdej strony. Taehyung podniósł się powoli, aby następnie usiąść po turecku, przy czym uderzył się głową w górną część klatki.
- Zabolało. - szepnął ledwo słyszalnie.
Lecz jedna rzecz nadal nie dawała mu spokoju.
Gdzie on do chuja jest.
- Jest tu ktoś? - powiedział i chwycił dłońmi pionowe pręty, które były strasznie zimne.
Chłopak natknął się na materiał, który przysłaniał całą klitkę, w której został uwięziony i złapał za niego koniuszkami paliczków. Teksturę miał bardzo przyjemną, wręcz satynową, lecz w niektórych miejscach był on twardawy, bądź suchy. Kim mocniej przyciągnął do siebie czarną tkaninę, która przecisnęła przez otwór między srebrnymi drutami. Światło powoli zaczęło sięgać do wnętrza pomieszczenia. Gdy Taehyung miał już pogratulować sobie w myślach za długie, zręczne palce, coś, albo może jednak ktoś, uderzył z wielką siłą w klatkę, przez co ta mocno zadrgała i wydała z siebie tępy odgłos. Kim przysunął się do tylnej drucianej ścianki i przestraszony krzyknął niemęsko. Jego oddech stał się nierównomierny, a powieki, które niedawno temu otworzył, znowu nie dopuszczały do siebie niczego oprócz ciemności. Chłopak trząsł się niczym korony drzew podczas obszernej wichury.
