Hey, My Coffee Lover

Chapter 15

Chapter 15

"Kamusta naman ang aking 'special friend'?"

I immediately rolled my eyes when I saw Zoey smiling widely at me. Ngumuso ako ng halikan nya ang pisngi ko bago naupo sa upuan sa harap ko.

"I missed you!" she exclaimed. Ngumiti ako sa kanya.

"I missed you too."

Kumunot ang noo nya sa akin pagkatapos maya maya ay natawa. Bumuntong hininga na lang ako.

"Ang lungkot mo ghurl. Broken na broken ah." she teased me.

I sighed.

Last night, after Sam walked me home, I called Zoey to tell her what happened. I also admitted to her that I like Sam. At first she teased me, but when she heard how sad my voice was last night, she eventually comforted me. Ngayon lang ulit sya nang-asar.

"Sab!" Zoey get my attention. Nag-angat ako ng tingin sa kanya.

"Bakit?" tanong ko. Umiling iling sya sa akin bago ngumisi.

"Wag mo kasing masyadong isipin, mahal ka nun." aniya. Napairap ako.

I immediately stood up and she followed me.

"Saan ka?" takang tanong nya.

"Let's go. Sa inyo na tayo magkwentuhan."

We are inside the coffee shop. Kahit na alam kong mamaya pa ang shift ni Sam, napa-paranoid pa rin ako at gusto ko na agad umalis. Zoey really loves teasing me. She even suggested to meet up here. Pagkatapos pupunta kami ng mall para mamili ng school supplies na kulang namin para sa klase bukas.

"Di pa nga ako nakaka-order." she pouted. I shook my head at her.

"Hindi ka naman mahilig sa kape." pinanliitan ko sya ng mata. Ngumuso sya sa akin.

"Fine. Iwas na iwas ha." pang-aasar nya pa. She clinged her arms in mine and I just snorted at her.

"Nagmo-move on na nga ako!" I pointed out. Pinitik nya naman ang noo ko kaya sinamaan ko sya ng tingin.

"Kung makapag sabi akala mo naman talaga naging jowa mo ah." aniya. Sumimangot ako.

Bakit ba hindi ako nabiyayaan ng isang supportive friend?

Sabay kaming naglakad palabas ng coffee shop. Panay ang pang-aasar sa akin ni Zoey. Halatang halata na namiss nya ako ah.

We we're about to leave the place when she suddenly bumped into someone. Natapunan ng kape ang suot nya at napamura sya sa gulat.

Natigilan din ako sa gulat at rinig kong nagsinghapan ang ilang taong nasa loob ng coffee shop.

"Hala ma'am sorry!" the girl said.

Nag-angat ako ng tingin at mas natigilan ako ng makita si Karina. She's wearing the barista uniform. May hawak syang tray at basa din ang apron nya. Kumunot ang noo ko.

"Karina?" I called her name to be sure.

She's very different from what she was last night. Kagabi, mukha syang palaban. She's hot and strong. But now, she looks simple yet she's still glowing.

Napuno ulit ng inggit ang puso ko kaya nag-iwas ako ng tingin.

"Uy Sab!" bati nya. Zoey shoot me a glance and I helped her fix herself.