Hepsi Bir Nefes

4.Bölüm

-2 Yıl Sonra-

--------------------------------------------------------------------

Artık iyice bu uyuşturucu işinin içine girmiştim. Çalıştığım birçok insan olmuştu. İlk girdiğim mafyadan ayrılmıştım artık. Artık başkalarına satış yapıyordum. Yurt dışından Türkiye'ye uyuşturucu getirtiyor,sonra da malı alıp başkalarına satıyordum. Şimdiye kadar hiç kimseye yakalanmamıştım. Buna şans da diyebilirsiniz,beceri de. Ben genellikle şans demeyi tercih ediyordum.

Oldukça yüklü miktarda para kazanmıştım. Bu paraya kendime bir ev ve araba almıştım. Bunların hiçbirisi benim gözümde değerli değildi ama çalıştığım kişiler için zenginlik bir itibar kaynağıydı. Arabam çok güzel değildi,ama olması bile diğerleri için güven verici idi. 

Yeni işten dönmüştüm ve yorgundum. Eve doğru giderken yakınlardaki barın önünden geçiyordum. Bir anda durdum. Gerçekten yorulmuştum ve kafa dağıtmaya ihtiyacım vardı. Belkide biraz içmek bana iyi gelebilirdi.

İçeri girdim. Barmenden bir bir bardak viski istedim ve oturdum. Bar pek de dolu değildi. Ben otururken bara bir kız girdi ve yanımdaki sandalyeye oturdu. Barmenden bir şişe bira istedi. O sırada onu incelemeye başladım. Kızıl saçları ve yeşil gözleri vardı. Boyu kısaydı ve ayakların bar sandalyesinden yere değmiyordu. Aynı benim gibi siyah giyinmişti. Bir anda bana döndü ve konuşmaya başladı.

Kadın - Merhaba.

Neşeyle konuşuyordu. Bana doğru sıkmam için elini uzatmıştı. Kafamı dinlemek için geldiğim bu yerde birinin benimle konuşmak istemesi beni rahatsız etse de belli etmedim. Hafifçe elini sıktım.

Yağmur - Merhaba.

Kadın - Adın ne?

Bana böyle sorular sorması beni biraz rahatsız etse de böyle bir kadının bana bir şey yapamayacağını düşündüm. Ayrıca gerçekten de birileriyle konuşmaya ihtiyacım vardı.

Yağmur - Yağmur. Senin?

Ahu - Ahu. Nasılsın?

Yağmur - İyiyim. Sen nasılsın?

Ahu - Ben de iyiyim.

Biz böyle konuşurken barmen içkileri getirdi. İçerek konuşmaya devam ettik.

Yağmur - Aslında iyi olma kavramı sanırım fazla abartılıyor. Tamam,kesinlikle kötü değilim ama çok çok iyiyim diyemem.

Ahu - Hiçbirimiz o kadar iyi olamayız zaten.

Yağmur - O zaman öyleyim diyenler yalan söylüyor. 

Ahu - Evet. Zaten insanlar çok fazla konuda yalan söylüyor.

Yağmur - Doğru. Aslında bu konu üzerine bir sürü kitap bile yazılabilir ama...

Ahu - İnsanlar söyledikleri yalanların ortaya çıkmasını istemiyor.

Yağmur - Çok doğru. Sonuçta ortaya çıkarsa çok kötü şeyler olabilir. 

Ahu - Aslında olacağı kesin. Mesela kendimden örnek vereyim. Ben de yalan söylüyorum. Sonuçta yalan insanın ihtiyacı,bazen söylüyor. Ben de bunların ortaya çıkmasını istemezdim.

Yağmur - Ben de çok yalan söyledim zamanında. Sanırım en çok da iyiyim konusunda yalan söyledim. 

Ahu - Aslında o sorunun cevabı biraz da refleks olarak veriliyor. Karşıdaki kişi de ''İyiyim'' diye cevap vereceğini biliyor. Eğer dürüst olup gerçekleri söylersen de sözde ''İlgi Manyağı'' oluyorsun.