6.Bölüm

59 7 30
                                    

Günler haftaları,haftalar ayları kovaladı. Artık Ahu ile iyice samimi olmuştuk. Şimdiye kadar buluşma düzenimizi hiç bozmamıştık. Bazen Ferman ve arkadaşları da yanımıza geliyordu. Cem,Efe ve Özgür. Onları sevmiştim,sonuçta kafa çocuklardı. Bazen ben de stüdyolarına gidip kayıtlarına yardımcı oluyordum. Bir grupları vardı ama isim bulamamışlardı. Aklımda ''maNga'' ismi vardı ama bunu onlara açıklamamıştım. 

Ahu'ya karşı hissettiğim şeyler çok büyümüştü. Ona bunu anlatmak istesem de tepkisinden korkuyordum. Ya benden uzaklaşmaya başlarsa?Ya benden nefret ederse? Bu ve bunun gibi sorular kafamda dönüp duruyordu. 

Bir gece sakince evde oturuyordum. Bir anda çalıştığım mafyadan bana bir telefon geldi. Hızlıca telefona doğru gittim ve açtım. 

Anonim - Şifre ne?

Bu her zamanki kurallardan biriydi. Bana her hafta bir şifre verilir,onu ezberlemem beklenirdi.

Yağmur - Morte.

Anonim - Yağmur Sarıgül,her hafta bir kadınla görüştüğün görüldü.

Yağmur - Eeeeeee,evet ama bu sizi neden ilgilendirsin?

Anonim - Sen bizimle çalışıyorsun,o kadınla görüşmen güvenliğimiz açısından büyük tehlike. Eğer onunla görüşmeyi bırakmazsan seni itlaf ederiz. İyi bir çalışansın,seni kaybetmek istemiyoruz. Fakat nazilerin de dediği gibi,befhel ist befhel. Eğer dediklerimizi yapmazsan,ölürsün. 

Yağmur - Neden?

Anonim - Kurallar.

Adam başka hiçbir şey söylemeden telefonu yüzüme kapattı. Beynimden vurulmuşa dönmüştüm. Aynı zamanda sinirlenmiştim de. Böyle bir duyguyu en son öğretmenim yetimhaneden ayrıldığında yaşamıştım,fakat bu biraz daha farklıydı. Karşımdaki insan sevdiğim birisi değildi ama günlerce sinirli kalmamı sağlayabilirdi. Sonuçta sevdiğim insanla aramıza bir mesafe koyuyordu. İnsan bazen çok garip duygular yaşar, sinir gibidir bu duygu ama tam olarak değildir de. Maalesef böyle şeyleri çok iyi anlatamıyorum. 

O anda düşündüm, Ahu' yu asla bırakamazdım ama böyle oturduğum yerde kalamazdım da. Madem sevgim uğruna ölecektim,o zaman onu sonuna kadar yaşayabilmeliydim. Belki bu beni mutlu edecek, belki de kalbimi kıracaktı, fakat hiçbiri önemli değildi. Ben bu hayatı doya doya yaşayamamıştım, ama en azından son anlarını normal bir hayatmış gibi yaşamak benim de hakkım olmalıydı. Belkide çok fazla şey istiyordum ama o anda çok mantıklı düşünemiyordum.

Telefona sarıldım ve Ahu' nun numarasını çevirdim. Birkaç saniye geçmeden açtı.

Ahu - Yağmur, ne oldu nasılsın?

Sesi her zamanki gibi huzur vericiydi ama şuanda buna odaklanamazdım. Dikkatimi toplayıp konuşmaya başladım.

Yağmur - Ahu bak sana bir şey açıklamam lazım. Çok fazla zamanım kalmadı. Her an her şey olabilir. Birazdan evine geleceğim,bekle beni.

Ahu - Y- yağmur ne oluyor?

Yağmur - Bak geldiğimde açıklayacağım söz veriyorum.

Ahu - Bak Yağmur sesin çok gergin geliyor, şimdi git bir elini yüzünü yıka, su iç. Ben birkaç dakikaya sana gelirim. O zamana kadar sakinleş. Daha fazla konuşma. Sadece sakin ol. 

Yağmur - Bak Ahu durum senin sandığından çok daha cid -

Ahu - Bak artık konuşma. Sadece sakinleşmeye çalış. Şimdi çıkacağım. En fazla on beş dakika içerisinde orada olurum. Hoşçakal.

Telefonu kapattı. Ona biraz kızsam da haklıydı. Gerçekten de sakinleşmem gerekliydi. Banyoya gidip yüzümü yıkadım. Salona geri dönüp beklemeye başladım. Birkaç dakika sonra kapı çaldı. Hızlıca oturduğum yerden kalkıp kapıyı açtım.

Hepsi Bir NefesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin