Maybe? Probably..

Pursuing his Moon

Molly's POV:

Stefan called to greet me and asked where I was. I still celebrated Christmas at home because mom and dad requested me to. We were having dessert when my phone started ringing again.

Molly: *Hey sister! Merry Christmas!*

Then she started sobbing on the other line-

Molly: *Hey, calm down. What's wrong?*

Riley: *Ang hirap ng sitwasyon. Hindi ko pwedeng madaliin yung sarili ko, ginawa ko na yun noon, ilang beses ko ng nilunok yung pride ko. Kaso ang hirap niyang makitang ganito- bakit ang payat payat niya? Bakit parang ang lalim ng mga mata niya? Binibisita mo ba siya nung mga nakaraang araw? Pumapasok ba siya?*

Bahagya akong napangiti- alam kong mahirap yung pinag dadaanan nila sa relasyon nila ngayon. I mean lahat naman tayo may hangganan. Nagkataon lang na, sumobra na sa limit ni Riley lahat ng nangyari kaya, siya mismo yung biglang sumuko. But despite that, nararamdaman ko parin yung sobra niyang pagmamahal kay Stefan which is why I know she's perfect for him. I know she's deserving of his love and it goes the other way too.

Molly: *You don't have to force yourself to do anything, I'm sure he's already happy that he gets to spend this day with you. Mas okay yan kesa nagmumukmok siya dun sa apartment niyang parang lungga na ng mga ipis ngayon sa dumi!*

Riley: *Madumi? Apartment niya?*

Molly: *Exactly what I said too when I saw it- couldn't believe it-*

Riley: *Paano siya titira dun pag balik niya? Can you please help me clean it?*

Molly: *Ako? Ako talaga?*

Riley: *Please?*

Molly: *Fine! Oh my god! Pasalamat ka malakas ka sakin, but I'll call for help of course- titignan ko muna anong klasing linis yung kailangan then I'll call for people na maglilinis talaga ng maayos dun.*

Riley: *Thank you-*

Molly: *I hope you're okay, sana maayos ninyo na yan-*

I was able to calm her down before hanging up. But that just made me really furious about the situation that bitch have created.

Riley's POV:

Matapos ang celebration namin ng pasko, nauna ng umuwi sila Chai. Nakaupo naman kami ni Stefan ngayon sa harap ni mama at lola.

Marie: "Mag-sabi nga kayo, may problema ba?"

Riley: "Ma-"

Hinawakan nito ang kamay ko ng bahagya. Alam kong nag-iingat pa rin siya sa mga kinikilos niya saakin dahil ayaw niyang may magawa siya na hindi ko gusto.

Stefan: "I feel like I should be the one explaining this to them- if that's okay with you-"

Kinabahan ako kung sasabihin ba niya ang totoo? Baka magalit sa kanya sila mama, napatingin ako sa mga ito.

Riley: "Uhm-"

Stefan: "I have to-"

Hindi na ako kumibo. Medyo yumuko nalang ako. Hinarap niya namang muli si mama at lola.

Stefan: "The truth is, we are going through something really tough right now. As of this moment, the engagement is off-"

Marie: "Huh!? Riley?"

Eva: "Bakit hindi mo nabanggit ito saamin apo? Teka ikaw ba ang umtras pakasalan ang apo ko?"

Riley: "Hindi po lola, ako po-"