(Story Spinoff W7D)
Stefan Van Hauten's (From Within 7 Days) side of the story.
Maybe? Probably...
He spent his life running from their world. Then she walked into his.
Riley Benson never asked to be an heiress. But after losing her father and watc...
Inis na inis ako nung mag stop over kaming tatlo nila Dane at Stefan. Inalis kong agad ang helmet ko at pilit inaabot ang zipper sa likod ng padded suit na suot suot ko.
Para kong mamamatay sa init, pawis na pawis talaga ko. Sobra sobrang pang iirap na ginagawa ko kay Stefan pero parang walang pakialam ito.
Dane: "Grasshopper, water?"
Ngumiti naman ako dito bago sinubukang abutin ang bote, pero halos dumulas ito dahil hanggang kamay ko yung balot nung padded suit. Kailangan kong hubarin yung buong kalahati ng suit kung gusto kong maalis yung sa kamay ko-
Dane: "Should I help you unzip it?"
Riley: "Sige nga-"
Nagulat ako ng bigla akong hilahin sa braso ni Stefan, pag harap ko dito may hawak na siyang bote ng tubig na may nakalagay na straw sa harap ko- inangat niya muli ito na para bang pinipilit na akong uminom. Kukuhain ko sana yung bote pero tinabig nito ang kamay ko. Tinaas niya muli ng bahagya ang bote na para bang iginigiit na uminom na ako.
Riley: "Hahawakan mo?"
Isang tango lang ang ginawa nito, tapos iginiit nanaman ang bote na para bang naiinis na sa tagal ko. Bahagya ko tong inirapan, ang hirap basahin ng utak nito, gusto kong kiligin pero paano kung ganito siya kasungit?
Stefan: "Are you hungry?"
Riley: "I'm hot!!!"
Dane: "Damn yes you are!"
Natawa ako sa pag-banat nito kaya napalingon ako sa kanya at bahagya ko itong itinulak, pag lingon kong muli kay Stefan, nawala agad ang ngiti sa labi ko dahil ang sama talaga ng mukha nito.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Riley:" Why do you look so unhappy? Sa bakasyon ka pupunta hindi sa purgatoryo. Actually that's how it feels for me right now, please let's take this off? Ang init talaga- mamatay ako sa init."
Stefan: "It's safe this way-"
Dane: "Just let her take it off- it's quite uncomfortable to wear that in this heat-"
Huminga ng malalim si Stefan, tapos ay hinila ako patalikod. Inalis na nito ang zipper nung suit kaya natanggal ko na ang pagkakasuot nito. Inilagay niya naman yun sa loob ng maliit na compartment sa bike niya. Nakila Molly kasi yung mga maleta namin.
Stefan: "Let's go-"
Hinihintay ko na siyang sumakay pero nakatayo lang ito na para bang nag iisip.
Stefan: "You sit first-"
Riley: "I will drive?"
Stefan: "No, but you'll sit in front of me- so I know you won't fall-"
Hindi naman ako mahuhulog dahil sanay naman akong umangkas, pero- hindi na ako nakapag salita. Pinigil ko yung kilig ko pero malapit na ako maihi sa tuwa. Hindi ako sa motor ma fa-fall, saiyo mismo! Sinunod ko naman ito at naupo na ako- tapos sumakay siya sa may likod ko. Inihawak niya ang mga kamay ko sa may bandang gitna ng handle bar. Siya naman ay humawak na rin sa steering torque kaya naman nakulong ako mismo sa gitna ng mga braso niya. Ang bilis ng tibok ng puso ko, naakakapang lambot- pakiramdam ko hindi niya talaga hahayaan na may mangyaring masama sa akin. The whole drive pakiramdam ko yakap yakap niya ako.