บทที่ 8

194 14 0
                                    

ชาร์ลีนลุกเดินออกจากห้อง ล็อกประตูเห็นไมเคิล ตะโกนหน้าห้องแอช
ไมเคิล: แอช..แอช..แอชโว้ยยยย ไอ้แอช!!!!
ชาร์ลีน: ไมเคิล นายทำไรง่ะ :)
ไมเคิล: ปลุกไอ้แอช อ่ะดิ หิวจะตายอยู่แล้วเนี่ยยย -..-
ชาร์ลีน: งั้นนายไปกินเหอะ เดี๋ยวชั้นปลุกให้
ไมเคิล: ว้าววว ชาร์ลีนฉันเห็นเธอสวยก็วันนี้เเหละ
ชาร์ลีน: เออ ชั้นสวยทุกวันหล่ะ แค่แกไม่เคยเห็นเองเท่านั้นแหละ (-,,-)
ไมเคิลเดินมาขยี้ผมชาร์ลีนก่อนจะลงไปกินอาหารเช้าอย่างสบายใจ ชาร์ลีนถอนหายใจก่อนจะค่อยๆเคาะประตู
(ก๊อกๆๆๆๆๆ) เสียงเคาะประตู
ชาร์ลีน: แอช นายตื่นได้เเล้วนะ
แอช: -:;)฿&@@!?,./-;()732579&&?,:/<>%€
ชาร์ลีน: แกพล่ามอะไรฟ่ะ (-..-) สักพักแอชเปิดประตู ก่อนจะงัวเงียเดินไปล้มตัวนอนต่อ ชาร์ลีนวิ่งไปยืนบนที่นอนกระโดด ข้างๆร่างแอช
ชาร์ลีน: แอช ตื่นนนนนนนนนนนนนน (>//<)
แอช: ครอกกกกกกก.......ฟี้........(แอชกรน)
ชาร์ลีน: แอชชชชช ชาร์ลีนเขย่าแอชแรงๆ ตบหน้าแอช เบาๆ
ชาร์ลีน: เฮ้ยยยย ร่างเล็กๆของชาร์ลีนถูกร่างใหญ่แอชคร่อมภายใต้ผ้าห่มหนาๆสีขาว
แอช: ตื่นแล้วครับ สาวน้อย (-0-) แอชทำหน้างัวเงียใส่ชาร์ลีน เอาหน้าซุกซอกคอชาร์ลีน
ชาร์ลีน: ออกไปนะ ตัวนายนี่หนักชะมัด (-3-)
แอช: คิดถึงจูบนั้นจัง ม่ะ morning kiss ก่อนไปเรียนได้ป่ะ (-3-) แอชทำปากจู๋ยื่นหน้าใกล้ๆชาร์ลีน: คนฉวยโอกาส (*^*)
แอช: โห้ แน่นอน~~~~ขอบคุณที่ชมนะ ก่อนจะฟุบซบซอกคอของชาร์ลีน
ชาร์ลีน: ประชดเว้ยย (-..-)
แอช: เงียบ~~~~~
ชาร์ลีน: แอช
แอช: เงียบ~~~~~~
ชาร์ลีน: แอชตัน!!
แอช: ครอกกกกกกกฟี้!!!!!
ชาร์ลีน: ดีมาก ฟุบหลับคาซอกคอชั้น (-..-) เฮ้ยยยยย ตื่นนนนนนนกูจะไปเรียนโว้ยยยยยยย ชาร์ลีนหยิกหูแอชทั้งสองข้าง
แอช: โอ้ยยยยยยยยย ตื่นแล้วคร้าบบบบบ (TOT) แอชดิ้น
ชาร์ลีน: เมื่อไรจะลุกไป.....อาบ......น้ำ!!!!!!!! ชาร์ลีนดึงหูขึ้น-ลง แรงกว่าเดิม
แอช: โอ้ยยยยยย ผมจะอาบน้ำเเล้ว (T-T)
ชาร์ลีน: ดีมาก ;)
แอชลุกไปหยิบผ้าขนหนูก่อนจะหันมายิ้ม ชาร์ลีนที่กำลังนอนกลิ้งบนเตียงแอช
ชาร์ลีน: มองชั้นทำไม
แอช: สรุปวันนี้เธอจะไม่ morning kiss ฉันซักหน่อยเหรอ? แอชทำหน้าแบ๊วๆใส่
ชาร์ลีน: ไอ้นี่นิ ไม่ยอมเลิกใช่ไหม (-..-") ชาร์ลีนหยิบหมอนเตรียมขว้าง
แอช: เออ คร้าบ ไปอาบน้ำล่ะ ไปรอที่ห้องครัวเหอะ แอชไล่ ชาร์ลีนกำลังเดินออกจากห้อง มือแอชคว้าเอวชาร์ลีนมากอด
ชาร์ลีน: กอดชั้นทำไม (-0-)
แอช: ก็อยากกอดนิ (>0<)
ชาร์ลีน: ปล่อย(..)
แอช: ไม่ (@0@)
ชาร์ลีน: ปล่อย (--)
แอช: ไม่ ;)
ชาร์ลีนแอช ทำอะไรกัน ห๊าาาา!!! เสียงใสๆ ดุทั้งคู่หันมามอง เป็นมาเรียยืนอยู่หน้าประตู
ชาร์ลีน: แม่มาเรีย (O_o)
แอช: น้ามาเรีย (-0-)
มาเรีย: แหมๆๆ กอดรัดฟัดเหวี่ยง กันมันส์เลยนะทั้งสองคน เนี่ย (*_*)
ชาร์ลีน: เอิ่มมมมม
แอช: อ่าาาาาาาา ทั้งคู่อึ้งทึ้ง มาเรียขมวดคิ้วก่อนจะค่อยๆยิ้ม
มาเรีย: น่าร๊ากกกกกกกกก จังทั้งคู่เนี่ย (>~<)
ชาร์ลีน: ห๊าาาา (O-o)
แอช: (0_0)
มาเรีย: คู่รักคู่นี้น่ารักจัง มาเรียเอามือป้องปาก
ชาร์ลีน: เอิ่ม.... นึกว่าจะโดนด่า
แอช: นั่นสิ (-0-)
ชาร์ลีน: เมื่อไหร่ แกจะปล่อยฉันเนี่ย (-0-)
แอช: อุ๋ย....โทษที แอชปล่อยชาร์ลีน
มาเรีย: ไปชาร์ลีน ไปกินอาหารเช้ากันดีกว่านะ มาเรียชวนชาร์ลีน ก่อนจะเดินลงบันไดไป
ชาร์ลีน: เฮ้ แอช ;)
แอช: หืม.... ชาร์ลีนกดคอแอชมาหอมแก้ม ก่อนจะวิ่งออกจากห้องนอนแอชลงไปที่ห้องครัว
แอช: อะไรว้าาา ทำให้อยาก แล้วจากไป ;) แอชยิ้ม เอามือลูบแก้มที่ชาร์ลีนหอม
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ห้องครัว
ทุกคนทานอาหารพร้อมห้าพร้อมตากัน แอชส่งสายตากรุ้มกริ้มใส่ชาร์ลีน
คาลัม: เอิ่มมมม... แอช ถ้าแกจะจ้องน้องสาวชั้นขนาดนี้นะ แกกินชาร์ลีนเถอะ (~_~)
แอช: (.////.)
ชาร์ลีน: (-//-)
ริชาร์ด: โหว่ๆๆๆๆ ชั้นตกข่าว ใครก็ช่วยอธิบายทีสิ :)
มาเรียยิ้ม จะกระซิบริชาร์ดตาโต
ริชาร์ด: เยี่ยมเลย ฮาๆๆๆๆ ชาร์ลีน เฮอร์วิน ;)
ชาร์ลีน: เอิ่มมม
ลุค: แหวะ!!!!!
มาเรีย: ลูกเป็นอะไร -,,-
ลุค: ผมอิ่มล่ะ
ริชาร์ด: ลูกกินน้อยจังนะ
ลุค: ผมลดน้ำหนัก
ไมเคิล: ปล่อยมันเถอะครับ น้าริชาร์ดเดี๋ยวมันก็ไปหาอะไรยัดลงท้องที่ รร. อยู่เเล้วล่ะ ;)
ลุค: เออ พอดีฉันจะไปสอบซ่อมน่ะ ต้องรีบไปแต่เช้า (-3-) ลุคเดินออกจากห้องครัว
ไมเคิล: เดี๋ยวนี้ลุค แม่งเเปลกๆว่ะ
คาลัม: ประจำเดือนไม่มามั้ง
แอช: สงสัยเข้าวัยทองแล้วล่ะ ทั้งสามหัวเราะ แต่สำหรับชาร์ลีนไม่ขำสักนิด เพราะเธอรู้ดีว่าลุคเป็นแบบนี้เพราะอะไร
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ที่โรงเรียน
แอช: ชาร์ลีน แอชคว้าคอชาร์ลีนมากอด
ชาร์ลีน: วะ........ว่า
แอช: อย่าดื้อล่ะ (><)
ชาร์ลีน: จร้า พ่อแอช :)
แอช: ฮับบบ แม่ชาร์ลีน
ชาร์ลีน: ไอ้บ้าาาาาาาา (><)
คาลัม: เฮ้ยๆๆๆ ที่นี่โรงเรียนโว้ยปล่อยชาร์ลีนเลยแอช คาลัมเดินมาแกะแขนแอชออก
แอช: แหมๆ คนกำลังสวีทกันนะ หมดอารมณ์เลย เนอะชาร์ลีน(-3-)
ชาร์ลีน: ใช่แอช...เห้ยยยย ไม่ใช่ผิดๆ สะวง สวีทอะไรกัน ไม่ช่ายยยยย
ไมเคิล: ไม่ทันล่ะ ชาร์ลีน แหมๆๆๆ เสียงเล็กเสียงน้อยเชียวนะ จร้า พ่อแอช ไอ้บ้าาาาาาาาาา ไมเคิลล้อเลียนชาร์ลีน
ชาร์ลีน: มานี่เลย ไอ้สายไหม มานี่!!! ชาร์ลีนคว้าคอไมเคิล
ไมเคิล: ยัยนี่ ปล่อยช้านนนนนนน ปล่อยยยยยย
คาลัม: เห้ยยยยย หยุด
แอช: ปลง.....
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ห้องเรียน
ชาร์ลีนวางกระเเทกกระเป๋าเป้อย่างเเรง กระเเทกตัวนั่งโต๊ะเสียงดัง ข้างๆลุค ลุคจะหันมาด่าแต่ผงะ
ลุค: ยัยถึก...เธอไปฟัดกับหมาที่ไหนมาเนี่ย (-..-)
ชาร์ลีน: หมาไมเคิลน่ะสิ!!!! เเม่ง!! เอามือขยี้หัวฉันอยู่ได้ โว๊ะ!!!! ดูดิยางขาด ผมฟูเหมือนรังนกให้ตาย เส่~~~~~ ชาร์ลีนเอามือสร่างผมลวกๆก่อนจะเปิดกระเป๋าหาสมุดการบ้าน
ชาร์ลีน: ลุค ขอสมุดการบ้านหน่อยดิ จะลอก
ลุค: เห้ยย จะบ้าเหรอทำผมตัวเองให้ดูดีก่อนไหมเเล้วค่อยทำ
ชาร์ลีน: ฉันไม่มีหวี ไม่มีกระจก ไม่มียางรัดผม อ่ะ
ลุค: นี่เธอเป็นผู้หญิงป่ะเนี่ย
ชาร์ลีน: ทอมมั่ง (-..-) ไอ้บ้าาาา
ลุค: งั้นเธอยืมหวี เพื่อน ผญ ในห้องสิ
ชาร์ลีน: ชั้นไม่สนิทกับใครเลยสักคน
ลุค: ไปยืมเดี๋ยวนี้ เหมือนชั้นนั่งเรียนกับตัวอะไรสักอย่างเลย เอเลี่ยน มนุษย์ต่างดาว อะไรแบบนี้
ชาร์ลีน: สภาพเบ้าฉันมันเเย่ขนาดนั้นเลยเหรอ?
ลุค: ยังจะถามอีกเหรอ!!!!!!!
ชาร์ลีน: ไปยืมให้หน่อยดิ
ลุค: ไม่เอา จะให้ ผช แมนๆอย่างฉันไปยืมของน่ารักๆ สีชมพูเนี่ยนะ ไม่มีวัน
ชาร์ลีน: อ้อๆๆ ก็ได้ถ้าวันนี้นายทนนั่งเรียนกับฉันในสภาพอย่างงี้ได้ก็ตามใจ ;) ชาร์ลีนหันมายิ้มก่อนจะขยี้ผมให้ฟูกว่าเดิม ลุคถอนหายใจก่อนจะลุกขึ้นไปหา ผญ กลุ่มใหญ่ ที่กำลังเมาส์มอยกันอย่างสนุกสนาน
ลุค: เอิ่มมม พวกเธอฉันขอยืมอะไรหน่อยสิ ลุคพูดเสียงเบาเอามือเกาหัวหน้าแดง
กลุ่ม ผญ : ว่าไง เธอจะยืมอะไรล่ะ
ลุค: ฉันขอ.....ยืม...เอิ่ม...หวี กระจก และ ยางรัดผมน่ะ
กลุ่ม ผญ : ได้สิ แปบนะนายจะเอาไปให้เเฟนเหรอ?
ลุค: เอาไปให้ลูกพี่ลูกน้องฉันน่ะ แฟนอะไรฟ่ะ
(--)
กลุ่ม ผญ : อ่ะได้เเล้ว นางยื่นให้
ลุค: เอิ่ม สีชมพู มีสีฟ้าไหม (--)
กลุ่ม ผญ : มีแค่สีชมพูเท่านั้นแหละ ถ้าไม่เอาก็เก็บล่ะ!!
ลุค: เฮ้ยๆๆๆ เอาๆ ลุคหยิบและมาหาชาร์ลีน ที่กำลังนั้นลอกการบ้านลุค
ลุค: อ่ะนี้!!!! ลุควางกระจก หวี ยาง ตรงหน้าชาร์ลีน
ชาร์ลีน: รัดผมให้หน่อยดิ
ลุค: อีกทีสิ
ชาร์ลีน: รัด ผม ให้ หน่อย สิ ชาร์ลีนพูดช้าๆ
ลุค: ไอ้บ้าาาาา ผมใครรัดเองเส่~~~~
ชาร์ลีน: ฉันกำลังลอกการบ้านอยู่เห็นไหม ลายมือนายหยั่งกะไก่เขี่ย กว่าจะเเปลแต่ล่ะตัวได้ (-..-)
ลุค: พูดงี้น่าให้ลอกม่ะ
ชาร์ลีน: เอาน่ารัดผมให้หน่อย รัดแบบลวกๆก็ได้นิ
ลุคหยิบหวีเดินข้างหลังชาร์ลีนหวีผมดำนิลของชาร์ลีน
ลุค: ถามจริงผมเธอไม่ได้สระกี่วันเนี่ย
ชาร์ลีน: อ้อๆ แค่ 3 วันเอ๊ง~~~
ลุค: อือหืม (*_*)
ชาร์ลีน: ล้อเล่น แค่วันเดียวเอง
ลุค: ผมเธอสวยเนอะ :)
ชาร์ลีน: แน่นอน มือนายนี่เบามากหวีผมให้ฉันไม่เจ็บเลย ถามจริงนายเคยหวีผมให้คนอื่นอย่างงี้ม่ะ :)
ลุค: ไม่เคยอ่ะ เธอคนแรก (-3-)
ชาร์ลีน: ต่อไปนี้ฉันจะใช้บริการ
"ลุคบาร์เบอร์"ล่ะ
ลุค: ลุคบาร์เบอร์ (-..-" )
ชาร์ลีน: งั้น ลุค ซาลอน (^0^)
ลุค: (~_~)
ชาร์ลีน: นายถัดเปียเป็นป่ะ (^0^)
ลุค: เป็นแต่ไม่ค่อยสวยนะ
ชาร์ลีน: เอาๆ ถักเลย ถักเลย
ลุค: ได้ๆ แต่เธอต้องหันหน้าไปทางหน้าต่างนะ ชาร์ลีนทำตาม ลุคหวีผมสักพัก แบ่งผมเป็นช่อๆเพื่อเอาผมมาถัก เห็นชาร์ลีนหัวเราะคิกคักคนเดียว ลุคเอียงคอสงสัย
ลุค: ชาร์ลีน เธอขำอะไร ชาร์ลีนหันมายิ้มให้ลุคก่อนจะชี้ที่หน้าต่าง ลุคมองที่หน้าต่าง เห็นแอชกำลังเล่นฟุตบอลกับกลุ่มเพื่อนชายอย่างสนุกสนาน ก่อนจะเหลือบหันไปมองชาร์ลีนพร้อมโบกมือให้ชาร์ลีน เธอยิ้มก่อนก่อนจะโบกมือให้แอช
ชาร์ลีน: ลุคนายว่าไหม แอชอ่ะโตที่สุดแต่ชอบทำอะไรเกรียนๆหยั่งกะเด็ก ผิดกับนายที่อายุน้อยที่สุดแต่นายชอบทำตัวเหมือนผู้ใหญ่ นายคิดแบบนั้นไหม?? ลุค ลุค นายเงียบทำไม ชาร์ลีนหันมามองลุค
ชาร์ลีน: ลุค นายตาเเดงนิ นายร้องไห้เหรอ
ลุค: เปล่าหรอก ฝุ่นเข้าตาน่ะ
ชาร์ลีน: ใครทำอะไรนาย??
ลุค: ไม่มีหรอกน่า (-3-) ลุคเบือนหน้าหนีชาร์ลีน ชาร์ลีนค่อยๆเอามือโอปคอลุคก่อนจะเอาหน้าซบหลังลุค
ชาร์ลีน: ถ้านายมีเรื่องอะไรที่ไม่สบายใจ นายบอกฉันได้นะ ถึงฉันกับพี่คาลัมจะเป็นลูกบุญธรรมแต่ฉันก็รักนายเหมือนพี่ชายฉันนะเป็นพี่น้องกันอย่ามีความลับกันสิ ขอบคุณนะสำหรับเปีย นะพี่ลุค ชาร์ลีนพูดเสียงเบาก่อนจะเอาหน้าไถหลังลุค ขึ้น-ลงอ้อนเหมือนแมว
ลุค: อืม...ม...ไม่เป็นไร...น้องชาร์ลีน ลุคเอามือปาดน้ำตา
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ไฮยาซิสต์ ลูเซเฟียศึกคืนพระจันทร์สีม่วงWo Geschichten leben. Entdecke jetzt