แกร๊ก!! เสียงชาร์ลีนพยายามดึงโซ่ที่ล็อกข้อมือเธอข้างกำแพงสุดแรง
"ปล่อย!!"ชาร์ลีนตวาดใส่
"ปล่อยได้ไงล่ะ"มิเกลพูด
"คุก... เอ๊ยย กรงนี้เหมาะกับเธอพิลึกนะ เหมือนกรงสวนสัตว์อะไรแบบนี้" แม็กซิมหัวเราะลั่น
"ถ้าฉันออกไปได้ฉันจะขยี้พวกแกให้แหลกคามือ"ชาร์ลีนขู่
"ขยี้เหมือนซิทใช่ไหม?"ไอยาถามถาม
"อะไรนะ!!"ชาร์ลีนพูด
"เธอฆ่าซิท!!"มิเกลพูดเสียงเกรี้ยวกราด พุ่งมากระชากซี่กรงแรงๆ ชาร์ลีนผงะ แววตามิเกลแดงก่ำอาฆาตแค้น พร้อมที่จะแปลงร่างขย้ำร่างชาร์ลีนได้
"พามิเกลไปสงบสติเถอะ.."ไอยาสั่งแม็กซิมดึงตัวมิเกลออกไป เเต่มิเกลยังคงกรีดร้อง อยากฆ่าชาร์ลีน
"เหลือแค่เธอกับฉันแล้วชาร์ลีน"ไอยาเดินมาจับลูกกรง
"แก ยัยบ้าเอ๊ย!! เสียแรงที่ไว้ใจเสียแรงที่ฉันคิดว่าเธอเป็นคนดี สุดท้ายก็ไม่ต่างจากพวกนั่น"ชาร์ลีนตวาดใส่ พยายามวิ่งไปหาไอยาแต่โซ่รั้งไว้ ชาร์ลีนดึงโซ่จนข้อมือเขียวช้ำ ตาสีม่วงจ้องหน้าไอยาเอาเรื่อง
"เธอใส่ร้ายฉัน ใส่ร้ายว่าฉันฆ่าซิท ทั้งๆที่เธอเป็นคนทำ ทำงี้ทำไมตอบมานะ!!!!!"ชาร์ลีนพูดเสียงดังใส่ ไอยามองหน้าชาร์ลีน เบือนหน้าหนี
~~~~~~~~~~~~~
"โธ่เว้ย!!!!!!!!!"เสียงซิทตะโกนอย่างหงุดหงิด ไล่ทำร้ายต้นไม้แถวนั่น เพราะหาชาร์ลีนไม่เจอ
"หยุดเถอะซิท"เสียงไอยาพูดกลางสายฝนที่ตกหนัก
"ไม่!! ฉันจะขยี้ร่างอีนั่น"ซิทพูด ก่อนจะหันหลังมองไอยาที่หน้านิ่งๆ
"แกดูกับสิ่งที่มันทำสิ!!"ซิทพูด แสงจากฟ้าเเลบทำให้ไอยาเห็นเบ้าตาซ้ายซิทที่กลวงโบ๋เลือดไหลเปื้อนเสื้อซิทเป็นทางยาว
"กลัวเหรอไอยา"ซิทพูด เดินมาหา
ไอยาเดินถอยหลังหนี
"นายจะทำอะไร?"ไอยาถามซิทที่เดินมาหา
