KARANLIK MASUMİYET

3.BÖLÜM

Bölüm şarkısı 🤍

...

~Bazı insanların doğru davranmaları için korkutulmaları, daha çok endişe duymaları, kötülük yaparlarsa cezasını çekeceklerini bilmeleri gerekmektedir.~

...

Savaş'ın dediklerine inanamamıştım kabul etmeyeceğini sanırken birden her şey tersine dönmüştü şaşkınlıkla Savaş'a baktım dedem;

"Ne yani siz gerçekten evlenmek mi istiyorsunuz ?"

Savaş kararlılıkla;

"Evet, Hüsnü dede gerçekten evlenmek istiyoruz!"

Dedem birkaç adım geri gitti silahını indirdi babama baktıktan sonra;

"Tamam bunu düşüneceğim!"

Rahat bir nefes almıştım çünkü dedem kızınca gözü bir şey görmezdi babama baktım babam kafa salladıktan sonra odada bulunanlara;

"Tamam hadi odadan çıkalım! Hepimizin biraz dinlenmeye ihtiyacı var!"

Deniz amca babamın kolundan tutarak;

"Biz bugün eve dönelim olaylar çok yeni! Tatsızlık çıkmasın."

Babam anlayışla Deniz amcanın elini sıktı,

"Sen nasıl istersen Deniz! Sonra konuşalım."

Herkes yavaş yavaş odadan çıkmıştı odada sadece ben, Savaş ve Savaş'ın annesi kalmıştı birbirlerine bakıyorlardı ve ikisininde gözlerinden ateş fışkırıyordu şu an benim konuşmamın doğru zaman olmadığını anlayıp Meryem teyzeye yaklaştım;

"Benim çıkamam gerekiyor Meryem teyze müsaadenizle."

Meryem teyzenin gözlerindeki öfke bir anda kayboldu ve ellerimden tutup;

"Tamam kızım, sen çık biz de geliyoruz şimdi!"

Gülümseyip;

"Peki."

Dedim, ve hızlı adımlara odadan çıktım.
...

Annem ben Hüsnü dedeye karşı çıkıp her şeyin suçlusunun Zeynep olduğunu söyleyeceğim sırada beni fark etmişti 'hayır!' Anlamında kafasını salladı ne yani annem Zeynep ile evlenmeye razı olmamı mı istiyordu? Şu an ölmem daha iyiydi ben onunla evlenmek istemiyordum ki! Zaten o beni kışkırtmasaydı öpmezdim bile! Bir anda kendimi kaybetmeme sebep olmuştu! Tekrar anneme baktım annem gözleri ile bana Zeynep'in dediklerini kabul et diyordu resmen gözlerim silahı bulunca başka şansımın olmadığını anlamıştım ve Zeynep'in haklı olduğunu söyleyiveriştim birden, herkes dağılınca odada annem,ben ve Zeynep kalmıştık anneme öfkeliydim çünkü beni istemediğim bir şeye zorlamıştı annem de bana öfkeliydi tam nedeni bilmiyordum ama gözlerinden anlamıştım. Zeynep ikimizden de çekindiği için kaçmayı tercih etmişti halbuki bu olanların tüm suçlusu oydu o gidince annem yavaş adımlarla bana yaklaştı;

"Sen ne yaptın!?"

"Ben bir şey yapmadım her şeyi Zeynep yaptı evlenme fikrini ortaya atan oydu farkındaysan!"

"Peki bu fikri ortaya atmasını sağlayan sebebi kim yarattı!?"

"O da onun suçuydu!"

Annem birden bana tokat attı;

"Yalan söyleme! Böyle şeyleri sen yaparsın o kızın bir suçu yok! Ve hâlâ o kızın üstüne yıkmaya çalışıyorsun tüm suçu!"