Benim Gökyüzüm

10.BÖLÜM

  
    Bahçeye cıktığımızda ilk banka oturduk.
"Neden öyle dedin? "
"Ne demişim ki? "
"Ya hani içerde SEVGİLİMİ  RAHAT BIRAKIN dedinya neden öyle bişey dedin. Ben kendim hallederdim aslında. " Bak Açelya onları tanımıyorsun. Onlar 4 senedir bu okulda okuyorlar. Yani demem o ki onlara bulaşma."
"Tamam. Yine de Teşekkür ederim. " Dedim.

   

  Son derse girmiştik. Ama nedense beni bi uyku bastırmıştı. Kafamı sıraya yaslayıp hocayı dinlemeye çalıştım. Ama olmuyordu. Çünkü gözlerim istemsizce kapanıyordu.

"Pşşşttt UYUYAN GÜZEL HADİ KALK EVE GİTME VAKTİ. "
     Birini bana seslenmesiyle kafamı sıradan kaldırdıp uyku sersemiyle  kafamın dibindeki kişiye baktım.
Selin'di.
"Ne, n'oldu? "
"Bişi olmadı sadece ders bitti eve gitme vakti UYKUCU. " Dedi Selin.

    Okul bahçesine indiğimizde bahçede Meriç ve adını tam bilmediğimi bi iki kişi vardı. Selinle onlara doğru yürümeye başladık.
"Eeee napıyoz. Kafe gibi biyerlere gidelim mi? " Dedi adını tam bilmediğim kişi.
"Haa bu arada önce bi adlarımızı mı öğrensek. Hani ben sizin adlarınızı tam bilmiyorum da "Dedim.
" Tamam o zmn ilk ben tanıştırayım kendimi."dedi saçları biraz sarıya kaçık olan kız ve bana elini uzattı. Bende elini tutum. Sonra tekrar konuşmaya başladı.
"Ben Asena "
"Bende Açelya. Tanıştığıma memnun oldum Asena. " Dedim.
"Bende Ateş "
"Memnun oldum Ateş bende Açelya. "
"Son olarak bende Berk Selin'in kuzeni. "
"Memnun oldum Berk bende Açelya. " Dedim .
"Ee tanıştığımıza göre ne yapıyoruz? " dedi Asena.
"Benim bildiğim çok güzel bi kafe var oraya gidelim isterseniz. " Dedi Meriç.

      Meriçin dediği yere gelmiştik. Böyle çok güzel bi havası vardı. Daha ablama haber vermemiştim. Tam ablamı aramak için telefonumu cebimden çıkartıyordum ki ablam beni aradı. Galiba benim arıyacağımı hissetmişti.
"Ben hemen gelicem. " Deyip oturduğumuz masanın biraz ilerisine gittim ve telefonu açtım.
"Alo abla bişey mi oldu? "
"...... "
"Abla unutmadan ben eve biraz geç gelicem"
"...... "
"Hayır arkadaşlarla bi kafe deyiz sohbet falan ediyoruz. Sen beni bekleme yemeğini ye. "
"...... "
"Tamam abla evde görüşürüz. "Deyip telefonu kapattım ve tekrar telefonumu cebime koydum.

    Tam tamına bir saattir burdaydık. Onlarla konuştukça onlara kanım çok kaynamıştı. Neden bilmiyorum ama sanki Meriç bana biraz daha yakın gelmişti. Hep onunla sohbet ediyorduk genelde.

 

     Saat 18:59 gibi Selin ve Berk gitmişti. Ben, Meriç, Ateş ve Asena kalmıştık. Daha sonra Asenaya bi telefon gelmesiyle oda yanımızdan ayrılmıştı.

     Saat 19:43 gibide Ateş gitmişti.

Meriç ve ben şuanda yan yana ve baş başaydık. Nedense bu bana midemde bi kelebeklenme hissi yaratmıştı.
" Ee artık kalsak mı Meriç geç oldu."(20:30)dedim.
"Olur kalkalım" Dedi Meriç.

    Tam iki adım atmıştım ki Meriç beni durdurdu.
" İstersen ben bırakayım. Bazen bu sokaklar bi genç kıa göre fazla tehlikeli oluyor. Heleki böyle bi güzellikte kız için aşırı tehlikeli. "
"Aslında bi taksiyle gidicektim de. "
"Olsun gel seni ben bırakayım. " Dedi. Anlaşılan çok ısrarcı birisiydi.

    Meriçi kırmayıp beni eve bırakmasını istemiştim.
"Burdan sonra nereye sapıyoruz. "
"Burdan sağa sap ve şu köşede durabilirsin. "
"Tamamdır." Dedi.

     Arabadan inerken fark ettimde ablam camdan bizi izliyordu.
"Teşekkür ederim.!"dedim
" Ne demek görevim Hanımefendi "dedi.
   Ben içeri girmeden Meriç gitmişti bile.

   İçeri girdiğimde ablamı bana " O ÇOCUK KİMDİ? " Bakış atarken buldum.

"Sen sonradan ben diyeyim abla sınıf arkaadşım. " Dedim. Ve ardından uymak için odama gittim.

Veeee yeni bölüm geldiğini. Hadi beğenin. 💛