Ortaokul Aşkım

Multide Aydilge - Haberin Yok var. Bence hikayeme ve bana gerçekten uyuyor.

İyi okumalar!

Herkesin bir çocukluk aşkı vardır. Hayatının en güzel yıllarında elbet tutulduğu birisi vardır öyle değilmi?

Benimde vardı. Yağız. Altıncı sınıfımızın ikinci döneminden bu zamana kadar sevgim hiç azalmadı. Evet, çok üzüldüm. Ama yılmadım. Altıncı sınıfta bunu ona söyledim.

Sonuç?

Beni terslemedi, kızmadı, bir şeyde söylemedi. Neden biliyor musunuz? Benim aptallığım yüzünden. Kızların zoruyla söylediğim şey "Yağız, ben seni seviyorum." ters tepti denilebilir. Çünkü salak ben çocuğun bir şey söylemesine izin vermeden oradan uzaklaşmıştım. Hemde koşarak! Utanmıştım ama ne yapayım?!

Yıllar geçti, sekizinci sınıf olduk. Ama ona olan sevgim hiç yerini başkasına vermedi. Hep ilk günkü gibi sevdim.

Ama sonuçları pekte iyi olmadı.

Yağız, benimle üç yıldır konuşmuyor. Yani, o şeyi söylediğimden beri. Nedenini hiçbir zaman anlayamadım. Sonuçta sevmek suç değil öyle değilmi? Utanıyordu desem? Ah, haydi ama. Ben cesaretli davranıp ona onu sevdiğimi söylüyorum. Utanması gereken taraf ben olmam gerekirken omu oluyor?

Belkide beni arkadaş olarak görüyordur? Sanırım bu şıkkıda elemek zorundayım. Çünkü, üç yıldır hiçbir tepki vermedi. Konuşmadı, yüzüme bile bakmadı. Arkadaş olarak görse en azından söylerdi değilmi? Boşuna umutlanmazdım bende!

Fakat hiçbir zaman ona söylediğim için pişman olmadım. Hatta bazen cesaretli davrandığım için kendimi takdir ediyorum.

O kaybetti sonuçta. Ya da ben...

---

İkinci hikayemle karşınızdayım! İlk hikayem: xmerff hesabımda Liseli Vampir.

Umarım bu hikayemide beğenirsiniz!

Şimdilik hoşçakalın! ❤