❗️BÖLÜMLER DÜZENLENİYOR AMA OKUMAYA DEVAM EDEBİLİRSİNİZ❗️
'Tesadüf seni önüme çıkarmasaydı, gene aynı şekilde fakat her şeyden habersiz yaşayıp gidecektim. Sen bana dünyada başka bir hayatın da mevcut olduğunu, benim bir de ruhum bulunduğunu öğretti...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"sizi yolculuğa çeken yolun sonu değil, yolun kendi de olabilir belki... belki sadece gitmeyi seviyorsunuzdur."
• yolda | jack kerouac
🖤🤍
"Eftelya müsait misin?"
Duyduğum sesle başımı kaldırdım dakikalardır bakmakta olduğum dosyadan.Elif, araladığı kapının arasından bana bakıyordu.Kafa sallayarak elimle içeriye girmesini işaret ettim.
Yakın arkadaşımla aynı yerde çalışmak çok güzel bir şeydi.Bugün onu hiç göremediğim için özlemiştim.
Sızlayan gözlerimi sanki geçecekmiş gibi açıp kapattım.Saatlerdir bilgisayara ve her zamanki gibi önüme yığılmış dosyalara bakıyordum.Ben dosya yığınını azaltmaya çalıştıkça sanki tekrar yükseliyordu.
Elif, kapıyı kapatıp masamın önündeki tekli koltuğa oturtu.Dikkatlice suratını incelerken pek iyi gözükmediğini fark ettim.Elif, duygularını kolayca dışa vuran biriydi.Sanırım bir şey olmuştu.
"Sana hep müsaitim ama senin suratın neden böyle?"
Sıkıntılı bir nefes aldı. "Bir konu hakkında fikrini alacağım..."
Kolumdaki saate kısa bir bakış attım.Verilen işlerin büyük çoğunluğu bitmişti.Ufak bir mola verebilirdim.Zaten biraz daha mola vermeden devam edersem muhtemelen görme yetimi kaybedecektim.
"Tabi ki.'' Dedim hemen.Gözüm odadaki diğer masaya takılınca suratımı buruşturdum. ''Ama diğerleri gelir şimdi rahat konuşamayız.'' Elif, bana hak verircesine kafa salladı. ''İşin yoksa yandaki kafede kahve içelim."
"Daha iyi olur." Dedi beni onaylayarak.
İkimiz de ayaklanıp plazanın girişinde yer alan kafelerden birine inmiştik.
Siparişlerimizi verdikten sonra ''Ee..'' Dedim Elif'e dönerek.Neyi olduğunu çok merak etmiştim. "Dökül bakalım, neler oluyor?"
"Biliyorsun..'' Diye giriş yaptı, aldığı sıkıntılı nefesin ardından. ''Şirkette yerim kalıcı değil, şimdilik çalışıyordum."
Elif, dereceyle girdiği Boğaziçi-Tercümanlık yani çeviri bilim bölümünden yine dereceyle mezun olmuştu.
Bu iş ortamı pek Elif'in istediği bir şey değildi.O, daha rahat bir yerde çalışmak istiyordu.
"Evet."
"Babam bana başka bir iş bulmuş."
Elif'in babası otoriter ve çoğunlukla kendi dediği olsun isteyen bir babaydı.Bu, Elif'i zorlasa da genelde sessiz kalmayı tercih ediyordu.Yapısı gereği sessiz ve çok utangaç bir insandı zaten.Bizim yanımızda bile çok konuşmazdı.
