15.BÖLÜM

10.8K 448 80
                                    




''Cem?'' Sesimi duyunca gülümseyerek kafasını bana doğru çevirdi.

''Efendim?''

''Nereye gidiyoruz?'' Israrla kendi arabamla gelmemi kabul etmemiş beni işten kendisi almıştı.Aşırı kasıntı bir yerde yemek yedikten sonra daha doğrusu ben yemek yemeye çalıştıktan sonra evime bırakacak sanıyordum ancak evime giden o yolu çoktan geçmiştik.

Yolun bitmemesine karşın sabrım bitmek üzereydi.

''E sürpriz demiştim ya.'' Evet gerçekten de öyle demişti.Sürpriz kelimesini duyduğumdan beri midem ağzımda atıyordu sanki.Heyecandan asla değil tamamen gerginliktendi bu durum.Her an kusabilirdim.Acaba son model, lüks arabasına kussam bana kızar mıydı?

Muhtemelen kızmazdı.

Kusma diyince bile aklıma Ayaz'ın gelmesi hiç normal değildi.

Hem normalde süprizlere bayılan ben şimdi neden korkuyordum ki?

Bok da çıkabilir güvenemediğimden...

Camdan dışarıya bakıp kalabalığı görmemle mırıldanarak konuşmaya başladım. ''Bugün de maç varmış herhalde.'' Siyah beyaz formalı insanlar stada doğru yürüyordu.

Cem ilgisizce cevapladı. ''Evet öyleymiş.''

Trafik biraz olsun açıldıktan sonra sola sinyal verdi.Stadın yanından geçecektik demek ki...Acaba içeride miydi? Isınıyor muydu, üstünü mü giyiyordu, heyecanlı mıydı? Kendine gel Eftelya! Düşüncelerimden sıyrılır sıyrılmaz fark ettiğim şeyle Cem'e döndüm.

''Cem neden stadın otoparkına girdik?'' Sorumu cevaplamamıştı.

Sonumuz hayrolsun...

Kaşlarım çatılmış halde bir cevap bekliyordum.''Cem?''

Arabayı kısa süre içinde park ettikten sonra yanıma gelip kapımı açtı.

''İşte sürpriz.'' Sürprizi bu muydu? Bu sürpriz miydi yani? Baya sürpriz oldu gerçekten canım ya çok sağ ol.Valla sen beni sevindirdin rabbim de seni sevindirsin en kısa zamanda...

Şu sürprize de bakın sevdiğim, yani eskiden sevdiğim, hala unutma aşamasında olduğum çocuğu birazdan sahada canlı canlı izleyecektim.Bir insan daha ne isterdi ki?

Ona çaktırmamaya çalışarak arabadan indim.

Elimi tutup beni yönlendirmesine izin vermiştim.Elim avuçlarının içinde hiç olmadığı kadar yabancı hissediyordu kendini.

Dev stadı karşımızda görünce hafifçe iç çektim.Buraya en son onu izlemeye gelmiştim.Üzerimde onun forması vardı.Beni uğuru olarak görmüştü...

Cem konuşmaya başladı. ''Aslında locadan alacaktım bileti ama bazı kuşlar senin locadan nefret edebileceğini kulağıma fısıldadı.'' Kafamı kaldırıp suratına baktım.

O bazı kuşların ağzına sıçmazsam bana da Eftelya demesinler...

Oturduğumuz yer sahaya çok, çok fazla yakındı.Sanki eğilsem çimlere dokunabilecek gibi hissediyordum.Şimdi onu bu kadar yakından mı görecektim? Keşke biletleri locadan alsaydın Cem...

Kısa süre içerisinde saha dolmaya başlamıştı.Birce'yi görmemle bize el salladı.Gergin ve şaşkın duruşundan burada olacağımdan haberi olmadığını anlamam pek uzun sürmemişti.Hele beni Cem ile görmeyi hiç beklemiyor gibiydi.

''Merhaba.'' Sarılmasına karşılık verdim.Cem gülümseyerek elini uzattı.

''Merhaba ben Cem.'' Birce hafifçe kafa sallayarak gülümsemeye çalıştı.

Aşk Tesadüfleri Sever | DüzenleniyorHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin