Into Virgust: The Witch

[01] Lucky

chapter one: lucky

Sampung minuto na lang bago mag-alas otso ng gabi sa tahimik na kalye ng Remoo Street at kung hindi lamang sa mga poste ng ilaw ay halos hindi na makita ang kalye. Lahat ng bahay ay nakapatay na ang ilaw maliban sa malaking bahay, ang Number 16. Masisilip mula sa nakabukas na bintana ang pagkaabala ng pamilya Shawk.

Sa harap ng bahay ay isang karwahe at ang kutsero nito na humihilik na sa paghihintay. Maririnig mula rito ang mga yapak ng mga paa at pagrereklamo sa loob ng bahay ng Number 16.

Mrs. Shawk do not know what she'll going to do first. She's making efforts on both tying her hair and wearing her shoe. Her husband on the other side is rattling to the restroom everytime he have a call of nature. Dahil dito nafu-fustrate na ang asawa nito.

"You must drink potion, Bernardo!" pag-aalok nito sa asawa nang tumakbo na naman ito papuntang banyo.

Kung nakuha lamang nila nang maaga ang sulat mula sa Mayor ay kanina pa sila nakapagbihis. Ngunit hindi pa rin ito ang magandang dahilan sapagkat kung naalala lamang nila na ngayong gabi na pala ang pagsasalo sa kanilang lungsod ay hindi na naghintay ang kutsero ng isang oras.

Pababa na ng hagdan so Mrs. Shawk nang napansin niya na iba ang pares ng kanyang sapatos. She waved her wand, "Accio Shoes!" She just have used the summoning charm. Nagderetso na siya sa sofa sa kanilang living room nang narinig niya ang ingay ng mga sapatos na nagsiliparan papunta sa kanya. To her surprised dinumog siya ng kanyang mga iba't ibang klaseng mga sapatos. Pati na mga sapatos ng kanilang anak at ng kanyang asawa kasama ng suot nito sa banyo.

Ang anak nilang si Nixie ay napalabas sa kanyang kuwarto hawak-hawak ang kanyang binabasang libro. A curiosity at her face."Why my shoes?" Tinanong nito ang kanyang ina.

Mrs. Shawk struggled by the shoes that have covered her up. Bumaba si Nixie at tinulungan ang kanyang ina sa pag-alis ng mga sapatos.

"I used the wrong word... You know...plural and singular," tumayo na ito at pinagpag ang kanyang bestida.

"Oh, you should have use Accio Shoe. Pero bakit mo ba kasi kailangang gamitan ng charm?"

Lumabas sa banyo si Mr. Shawk nang walang suot na sapatos. Umirap si Nixie at kinuha ang librong nilapag niya kanina sa isang upuan at pinagpatuloy ang pagbabasa.

"Bernardo, the potion is in the kitchen. Kailangan mong uminom dahil baka Hindi pa natatapos ang pagsasalo ay magyayaya ka nang umuwi," tinatanggal na ito ang making pares ng kanyang sapatos.

"No need, Mandy. Look! Lumuwang sa akin ang kamiseta ko, naubos na yata ang laman ng tiyan ko--if you mind, I'll help you with your hair," bigla niyong alok nang napansin niyang natanggal ang pagkatali nito noong dinumog ito ng mga sapatos.

Matagal na sila sa bahay na ito. It's been 20 years nang binili nila ito mula sa isang pamilya na ngayon ay nasa ibang siyudad na. After marriage pinagpasyahan nilang bumuod sa pamilya ni Mr. Shawk at napili nila ang Prigm bilang kanilang bagong tahanan. The sofa, books, kitchen wares and the wardrobe inside Nixie's room aren't theirs. Pero dahil iniwan na nga ito ng dating nagmamay-ari ay parang sa kanila na lang din.

"Why are you not changing your clothes, Nixie? We are running out of time but still binabasa mo na naman ang librong iyan!" Pagalit na sambit nang kanyang ina nang maayos na ang kanyang buhok at suot na sapatos. Her dad make a swift move in his wand at nagsiayos ang mga sapatos sa dati nilang lalagyan.

"I didn't! Ibang libro na ito, Ma. Pero iisa pa rin ang nagsulat." Ipinakita niya ang pamagat ng librong hawak niya sa ina. The Human Things by A.L ang nakalagay doon. "Do you think muggles are real, Ma?," pagpapatuloy nito.