Będę tu opisywać kobiety, które na różne sposoby poświęciły się walce o wolność, równość i lepszy świat. Znajdą się tu zarówno postaci znane, jak i bardziej zapomniane, a także te budzące kontrowersje.
Aliona jest na tej liście dość nietypowa, ponieważ żyła w XVII wieku, kiedy trudno było mówić o ruchach rewolucyjnych w dzisiejszym znaczeniu. Jednak ze względu na fakt, że należała do przywódców powstania chłopskiego, można uznać ją za jedną z pierwszych w historii rewolucjonistek.
Urodziła się we wsi kozackiej o nazwie Wyjezdnaja Słoboda. Jako młoda dziewczyna została przemocą wydana za mąż za bogatego, ale starego chłopa, który jednak wkrótce po ślubie zmarł. Chcąc uniknąć ponownego małżeństwa, Aliona wstąpiła do zakonu. Bycie mniszką uważano w tych czasach za jedyny sposób, w jaki kobieta z jej warstwy społecznej mogła zdobyć wykształcenie i wpływy. W klasztorze nauczyła się czytania, pisania i medycyny. Do tego ostatniego wykazała się dużym talentem, a dzięki leczeniu potrzebujących zdobyła wśród okolicznej ludności duży szacunek.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Monotonne życie zakonne przerwał wybuch powstania pod dowództwem Stepana Razina. Buntownicy wzywali do walki z arystokracją i występowali przeciwko pańszczyźnie. Dużą ich część stanowili Kozacy, których tradycja wolności i równości była nie do pogodzenia z odbierającym coraz więcej praw caratem. Niemłoda już Aliona postanowiła dołączyć do powstania.
Po opuszczeniu klasztoru udało jej się zebrać oddział ponad trzystu ludzi. Z takimi siłami ruszyła na miasto Tiemnikow, które udało jej się zdobyć. Połączyła się z resztą powstańczych wojsk, ale nadal to ona rządziła miastem i własną armią, liczącą już 2000 żołnierzy. Jako osoba piśmienna pisała i rozsyłała odezwy, mające na celu przeciągnięcie niezaangażowanych jeszcze ludzi na stronę buntowników. Nauczyła się także walczyć, dzięki czemu zaczęła osobiście brać udział w bitwach. Szczególnie dobra była w łucznictwie.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Kiedy miasto zostało zdobyte przez carskie wojsko, wysłane do tłumienia powstania, Aliona schroniła się w cerkwi. Zanim została pojmana, strzałami z łuku zabiła siedmiu atakujących ją wrogów. W niewoli przesłuchiwano ją w nadziei zdobycia informacji o pozostałych buntownikach, ale nic nie zdradziła. Oprócz udziału w powstaniu przypisano jej herezje, a nawet nazwano czarownicą. Została skazana na spalenie na stosie. Według relacji świadków, umierając nie wydała żadnego okrzyku bólu, przyjmując śmierć ze spokojem i godnością. Ze względu na swój udział w walkach i okrutną egzekucję Aliona Arzamasskaja bywa czasem nazywana rosyjską Joanną d'Arc.
