Będę tu opisywać kobiety, które na różne sposoby poświęciły się walce o wolność, równość i lepszy świat. Znajdą się tu zarówno postaci znane, jak i bardziej zapomniane, a także te budzące kontrowersje.
Sofia Lwowna Pierowska należała do najbardziej wpływowych członków organizacji Narodnaja Wolia. Wzięła udział w przeprowadzeniu udanego zamachu na cara Aleksandra II.
Posiadała arystokratyczne pochodzenie. Jej ojcem był gubernatorem Petersburga, w wyniku czego szybko zetknęła się ze środowiskiem elit. Zniesmaczona tym stylem życia, zaczęła obracać się w towarzystwie ludzi o poglądach wywrotowych, co bardzo nie spodobało się jej rodzicom. W wieku 17 lat uciekła z domu po konflikcie z ojcem. Początkowo ukrywała się u przyjaciółki, a kiedy gubernator nasłał na nią policję, wyjechała do Kijowa.
Od tego momentu aktywnie angażowała się w działalność kółek rewolucyjnych związanych z ruchem ludowym. Wróciła do Petersburga, gdzie organizowała nielegalne spotkania i prowadziła agitację wśród robotników. Została aresztowana, a kilkumiesięczny wyrok odbyła w owianej złą sławą Twierdzy Pietropawłowskiej.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Po wyjściu na wolność nadal działała, pracując jednocześnie w szpitalu. Próbowała odbić jednego z uwięzionych towarzyszy. Akcja okazała się jednak nieudana i aresztowano ją powtórnie. Została zesłana, ale korzystając z tego, że eskortujący ją żandarmi zasnęli, dała radę uciec. Od tego momentu musiała się ukrywać.
Po rozpadzie formacji Ziemlia i Wolia należała do grona założycieli Narodnej Woli. Postulaty narodowolców obejmowały obalenie caratu i szerokie reformy socjalne, a metodami ich osiągnięcia miały być zamachy i konspiracja. Do tej organizacji należał brat Lenina, a także brat Piłsudskiego. Pierowska związała się tam z Żeliabowem, który był jednym z jej towarzyszy. Nie wzięli jednak oficjalnego ślubu w cerkwi.
Dwukrotnie brała udział w nieudanych zamachach na cara. Pierwszy raz wspólnie z grupą narodowolców podłożyła ładunek wybuchowy pod torami, po których miał przejechać wiozący go pociąg. Bomba wybuchła jednak zbyt późno i monarcha uszedł bez szwanku. Druga próba miała miejsce w Odessie. Dopiero trzecia, dokonana w Petersburgu, zakończyła się sukcesem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Akcją miał dowodzić Żeliabow, ale po jego aresztowaniu to Pierowska zaplanowała dokładny przebieg zamachu. To również ona dała machnięciem chustki sygnał do rozpoczęcia działania. Aleksander II zginął od ran wywołanych rzuconą przez zamachowca bombą.
Sofia Pierowska wraz z innymi zaangażowanymi w zabójstwo została powieszona publicznie na jednym z placów Petersburga. Była wśród nich jedyną kobietą. Pomimo wysiłków w celu upodlenia skazańców pozbawienie życia samego monarchy rozeszło się po Rosji potężnym echem, stając się oznaką realnej siły ruchów rewolucyjnych.
