AŞKI ÖLDÜRME SANATI
"Böyle olmamalıydı. Bir çok şeyin bambaşka olmasını istediğim yanım ardımda kalmış, kendime düşman olmuşum gibi. Hep derdin ya bana sen kendini tanımıyorsun diye. "
"Senin sayende bir gece vakti elimde sigara seni bekleyen kendi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
1. Kitap, 7. HATA;
"SÜREYYA GÜLER"
Küçücük bir çocukken bir baklava dükkanının vitrinin hemen önünde durup içerde alış veriş yapan insanları izlerdim. O zamanlar dişlerim çürük olduğu için annem asla tatlı yememe müsade etmezdi. Tatlıya karşı zaafım da tam o dönemlerde ortaya çıkmıştı. Ondan önce -yani dişçinin dişlerime bakıp korkutucu bir edayla 'tatlı artık yasak küçük hanım!' dediği andan bahsediyorum- hiç tatlı aramaz ancak karşıma konunca silip süpürürdüm. Dişçinin önüme serdiği YASAK kelimesi çocuk yaşımda ki bende büyük bir etki yaratmış olmalıydı ki büyüsem de hala bu huyumdan vaz geçemiyordum. Vitrinin ardında ki baklava dolu tepsiye kafamı gömmek, şeker komasına girene kadar yemek istediğim zamanları getirdim aklıma. Hatta canım tatlı ya da bezer türevini istemezken bile. Yalnızca tatlıdan uzak durmam gerektiğini bana söyledikleri için...
Şimdide farksız değildim.
O para dolu çantayı görür görmez dökülen paraları toplama gereği duymadan hızla odadan çıkmış kafamda ki soru işaretleriyle Güven'in arabasını kullanarak eve varmıştım. Ne diyeceği umurumda değildi, bir açıklamaya ihtiyacım vardı. Daha önce ne benim ne de onun o kadar parayı aynı anda görmediğimize emindim. İkramiye mi kazanmıştı?
Eve varıp kafamda ki sorularla uyuya nasıl kaldım bilmiyorum. Uyandığımda rüyamı hatırlamasam da dolar yeşili renklere bürünmüş insanlar gördüğümü anımsıyordum. Bilinç altım yine iş başına geçmiş olmalıydı.
Telefonumu elime alıp akşam Güven'i eve bıraktığıma dair Berk'e yazdığım mesajları tekrar okudum. Onun son görülmesi ise bizim yanımızdan ayrıldığı saatle aynıydı. Onu aramalı mıydım? Şu anda işte olmalıydı gerçi benimle konuşursa ses tonumdan bir olaya takıldığımı anlardı. Ona bu paradan bahsedip bahsetmemeyi düşündüm. Daha ben kimin ya da neden Güven'in odasında olduğunu bilmiyordum. Nedense içimde kötü bir his vardı. Ve bilin diye söylüyorum, 6. hissim çoğu insana göre çok kuvvetlidir. Bu yüzden bunu bu kadar kafaya takmıştım işte. Başının dertte olup olmadığını düşünmeye bile başlamıştım.
En sonunda kafayı yeme raddesine geldiğimde yatakta kalktım ve Güven'i aramaya koyuldum. Ne kadar akşamdan kalma olursa olsun bunu öğrenmeliydim. Birbirimizden hiçbir şey saklamazdık biz.
Belki de çok büyütüyordum. Belki de o çantada ki dizi dizi dolarlar onun değil arkadaşınındı. Tamam, eğer öyleyse o arkadaşıyla bir an önce görüşmek, onu dilenci olmadığımı ikna edip beni işe almasını isteyebilirdim. Benim için asla sorun olmazdı. O çantada ki yalnızca 1 deste benim önümde ki 2 seneyi rahat rahat geçirebilmemi sağlardı. Yalnızca 1 deste, o bavulun içinde o desteden yüzlerce vardı.
