AŞKI ÖLDÜRME SANATI
"Böyle olmamalıydı. Bir çok şeyin bambaşka olmasını istediğim yanım ardımda kalmış, kendime düşman olmuşum gibi. Hep derdin ya bana sen kendini tanımıyorsun diye. "
"Senin sayende bir gece vakti elimde sigara seni bekleyen kendi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
9. HATA;
"Ev"
"Yani... işin özü şu ki ara verdik. Ara verdiğimiz günün akşamı ise eskort sayfaları takip etmiş instagram'dan. İnanabiliyor musun? Stalk gücüm olmasa görmeyeceğim bile," diye yakındı Elif ve sinirle taktığı başörtünün ucuyla oynamaya başladı.
"Sonra?" diye sorduğumda Elif yutkundu ve bana baktı.
"Hesabını sordum. Bana ara vermiştik diyor. Ya..." derin bir nefes aldı dişlerini gacırdattı. "Ara verir vermez, yalnızca birkaç saat sonra kadın avına mı çıkılır? Bu nasıl bir mide?"
"Mehmet... söylemiştim ona ısınamadığımı ilk tanıştığımızda" dediğimde kafasını salladı. Elif, Mehmet ile uzun zamandır birlikteydi. Onunla ilk tanıştığımda davranışları -demek istediğim araba anahtarını açık açık masanın üzerine koyuşu, garsona alayla yaklaşımı, durmadan konuyu kendine çevirişi- bana garip gelmiş ve pek görüşmemeye çalışmıştım. Bunu Elif'e dediğimde ona aşık oldum lafının üzerine diyecek bir laf bulamamıştım. Şimdi ise onun bu pasif agresif davranışlarıyla mücadele etmeye çalışıyordum.
"Bitti." dedi hemen ve arkasına yaslandı koltukta. "Zaten ilişkiyi benim çabam ilerletiyordu."
"Çok güçlüsün..." diye mırıldandım ve ayağa kalkıp koltukta arkasına geçtim. Ellerimi sırtından uzatıp önünde birleştirirken kafamı omzuna yaslamıştım.
"Güçlü değilim. Fark ettim, Mevsim. Bir anda ayrılsak dağılırdım. Ancak bazı şeyleri görüyordum diyorum ya. Bunların yaşanacağı belliydi, yalnızca ben süreyi uzatıyordum."
"Böyle olması gerekiyormuş," dedim ve daha sıkı sarıldım. "Üzülme. Onun gibi birine üzülmeye değmez."
"Hayır," dedi ve elimin üzerine elini koyup kafasını bana doğru yasladı. "Ona değil, emeğime üzülüyorum. Zamana..." titrek bir nefes aldı. "Bile bile harcadığım zamana üzülüyorum."
"Anlıyorum seni..." dedim ve yutkundum. Gözlerim dolmuştu. "Üzgünüm..."
Birkaç saniye ikimizden de ses çıkmazken Elif bir anda bana sarılmayı bırakıp ayağa kalktı ve "Ay aman!" diye bağırdı gözlerini koluyla temizlerken. "Gencim, güzelim, işim de var. Sıçarım erkeğine. Evlenilir mi bu devirde ya?"
Duraksayıp yutkunurken, "Birkaç güne evleniyorum." dediğimde yüzüme baktı.
"Sen farklısın. Sen evlenmek için dünyaya geldin."
