KABANATA 5

24 3 0
                                    

I want you back

Naalimpungatan ako ng may humawak sa pisnge ko. Pag dilat ko bumungad na agad sa'kin si Gavin na naka ngiti sa akin. Kumunot ang noo ko, bakit kami magkatabi? Biglang pumasok sa isip ko na hinila niya pala ako kanina.

Mabilis pa sa alas kwatro akong tumayo at umalis sa tabi niya.

"What time is it?." tanong ko.

Umupo naman siya sa kama at binuksan ang phone niya.

"It is already 5:00 p.m, Baby." nanlaki naman 'yung mata ko. Gosh ang haba ng tulog namin tsaka 'di pa kami kumakain ng tanghalian.

"Ang haba ng tulog natin. Let's go and eat 'di tayo kumain ng tanghalian." ani ko at sumunod na siya sa'kin.

Ininit ko muna 'yung ulam tsaka ako nag hain.

"Makakauwi ka pa ba? I mean mag gagabi na din baka delikado sa daan." sabi ko at umiiwas ng tingin sa kanya. Okay fine nag-aalala ako sa kanya.

Naka upo na siya sa at tinititiganang ako na maghain.

"I can handle myself but if you want me to stay here just say so..." napakagat ako sa labi ko. Umupo na din ako at nagsimula na kaming kumain.

"Stay here. Delikado na bumyahe ng gantong oras. Baka 'di rin naman maka uwi si Trix kasi nasa bahay 'yon ng kaibigan niya." Kinakabahan kong sabi. Nanghihina kasi ako sa titig niya. 

"Okay then i'll stay here. Wala ka na bang ibang kaibigan dito bukod kay Trixie?." tanong niya. Well simula nung lumipat ako dito nawala na 'yung pagka bubbly ko at friendly na tao.

"I don't have any close friends here. I just don't feel like hanging out with them. I mean super friendly ko dati but now ni isa wala akong close." Tinignan ko kung anong reaction niya pero pagkatitig ko sa mata niya makikita mo doon 'yung sincerity.

"I know you think  that you've changed a lot but for me you're still the girl that i love before..." napahinto ako sa pagkain ko at tumitig sa kanya.

Our eyes is locked to each other.

"I swear i don't have any side chicks or whatever they called that. You are the only girl that i am attracted to. You are still the loud, bubbly, and prettiest girl that i love." He said in a very sincere voice. And i hate how he still make my heart flutter in just a seconds.

I am speechless i don't know what to say. All i know is i still love him. But i am scared to take risk again.

***

Nasa rooftop kami ng apartment ngayon. Eto 'yung pwesto namin ni Trix lagi pag gusto namin mag isip-isip. Nilagyan lang namin ng little sofa tapos may tent na din dito para pag umaambon 'di kami nababasa.

Nakaupo na kami at tinititigan lang naman 'yung langit.

"You know when i moved here i was really scared on how will i survive my life without my Parents..." ani ko.

Tumingin siya sa akin at naghihintay na ituloy ko ang sasabihin ko. Ganto kami lagi dati pag may nangyaring 'di maganda may mag kwekwento tas may listener.

Huminga ako ng malalim at hinawakan niya naman 'yung kamay ko habang nakatingin pa din siya sa akin ngayon.

"My life here isn't very easy. I need to work for myself. I need to study hard kasi scholar ako. It is really hard to work at the same time studying but iniisip ko para sa sarili ko 'to if walang gustong tumulong sa'kin tutulungan ko sarili ko." tuloy ko.

He is still looking at me. I smiled at him.

"What job did you work?." He asked. Napangiti ako uli.

"I am a cashier in a coffee shop in morning, then sa tanghali i am a tutor, and sa gabi i am a waitress in a bar. Kahit na andami kong trabaho ginagawa ko pa din 'yung part ko as a student kasi hindi ko pwedeng pabayaan 'yon. Isang bagsak ko lang matatanggal ako sa scholar." sabi ko at gusto ko na umiyak.

Nagulat ako ng yakapin niya ako.

"It's okay i know you've faced a hard time. And i am proud of you i'm so proud of you, Baby. And i'm sorry that i am not into your side when you faced all of that problems." he whispered the he is playing my hair. He is still hugging me.

"I know you want to cry, Isaih. So cry ilabas mo lahat ng sakit. I know you've been thru a lot. It is okay to cry." he whispered again. I burst into crying. I was crying. Ansakit sakit na kasi my own family disowned me. I have to take care of myself because no one will.

"Hush Baby, everything will be alright. I'll never leave your side, Okay?" hinarap niya ako sa kanya at ang dalawang kamay niya ay naka hawak sa magkabilang cheeks ko.

Nakatitig pa din kami sa isa't-isa.

"I will never leave your side, Baby. I will be here thru your ups and down. I promise that." He said then kiss my forehead.

"And you'll never leave without me again, is that clear?." seryosong ani niya na ikinatungo ko na lang.

"You'll never leave me ha you already said that you have no rights na bawiin 'yon." sabi ko habang nakanguso sa kanya. I'm being a baby to him.

He is still looking at me. And he is smiling now.

He hug me again then whispered something to me."Isaih, i want you back." napahinto ako at feeling ko nablablanko utak ko. Should i give him a chance. He already said that he didn't cheat on me.

"You don't have to say that you want me back." seryosong sabi ko. He is confused.

"Because in the first plaace, you didn't lose me. I'm still yours." pagkasabi ko non. Lumapit siya unti-onti and he is smiling very wide.

Nginitian ko din siya and i thought he was going to hug me but he kissed me.

Napapikit ako at napakapit sa balikat niya. His kiss makes my heart melt. I miss his kisses.

Napahawak ako sa balikat niya and he is still kissing me.

Pagkadilat ko napangiti ako ng sobra. Well we're finally together again. I love him so much. And finally i am in my home right now.








Once Upon An UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon