EPILOGUE

28 4 0
                                    

I am now a Teacher in kindergarten it's been 7 years when i've reached my dream to be a teacher. I already have my own house, car, and own savings. Sometimes nag gi-gig kami sa bar ni Zeus and i am happy kasi i felt like i deserve all of this. After all the bad things that happened to me hindi na ako muling umibig pa. I am already 28 years old and i have no time for lovelife.

It's been 7 years but the pain is still right here....

I knows he's happy with his life now while i am still suffering from the pain he gave me. Hindi naman nila ako masisisi. Halos buong buhay ko sa kanya ko lang gustong ibigay. We already planned our future.

I am fucking mad... Kasi ang unfair. I am the one on his side when he need someone to lean on. Ako 'yung nauna, ako 'yung nasa tabi niya, at ako 'yung nagmahal ng buong buo sa kanya. Pero bakit? Mapaglaro talaga ang tadhana. Nakakagago lang kasi bakit ako pa 'yung napiling laruin? I didn't do anything wrong. Maybe if hindi kami naghiwalay siguro may masaya na kaming pamilya.

I suddenly remembered my baby. Sana kahit naghiwalay na lang kami at kumapit pa sa'kin 'yung baby ko mas okay na ako doon.

Wala na din naman akong balita sa kanya at ayokong may marinig mula sa kanya. I loved him. My love for him is gone but the pain is still here, the regrets is still here, and the longing for my baby is still here. I've live for 7 years dala-dala lahat ng sakit na binigay niya i tried to forget all the things that happened to me but 'di ko kaya... When it comes to him i am always weak.

I inhaled and exhaled. Bad bitch ka, Gemini kaya mo 'yan.

Tumayo na ako para pumunta sa school at may aasikasuhin pa ako. May transferee kasi na bata tapos sa'kin binigay. I love teaching all those children siguro kung nabuhay 'yung baby ko kasing edad na niya 'yung mga tinuturuan ko...

Nang makarating ako sa faculty nandoon na 'yung batang transferee.

Pinuntahan ko ito at umupo ako para pumantay sa kanya. Nakuha agad ng mata ko ang hazel nitong mata. I remembered Gavin his hazel eyes that always melts me when he is looking at me...

"Hi, what's your name?," masiglang tanong ko. Ngumiti naman ito sa'kin. She's pretty. She has a chubby rosie cheeks, has a hazel eyes, and have a pale skin.

Ngumiti ito ng napakalawak sa'kin. "Hello, My name is Izea M. Baltazar." halos mawalan naman ako ng balance ng marinig ko ang sinabi nung bata. I might faint. Wtf is happening. Baka naman nagkataon lang na Baltazar ang apelyido nung bata. At baka nagkataon lang din na magka tunong 'yung pangalan namin na Isaih at Izea...

Ngumiti ako dito kahit na alam kong may chance pa din na baka nga anak ni Gavin.

"Really? Izea what a cute name." ani ko. Mas lalong lumawak ang ngiti nito. She is very cute.

"So, are you excited on your first day here?" i ask her. Tumango naman ito sa'kin ng masigla. Oh gosh sana lang 'di tama 'yung hinala ko.

Habang nakahawak siya sa kamay ko dinala ko na siya sa room at nandoon na din 'yung ibang bata.

Pumunta kami sa harapan at binulungan siya na magpakilala.

"Hi, My name is Izea and i am 5 years old." she said cutely.

"Be good to her, okay?,"

I hope this will be a good day. Please lang...

***

Uwian na at hindi ko alam bakit ako kinakabahan. I don't want to feel this. And so if anak nga siya ni Gavin? You need to be professional. Hindi ka naman dapat masaktan. Ex ka na, Gemini.

Once Upon An UsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon