Merhaba arkadaşlar ^^ biliyorum çok geç yazdım ama müsait olamadım anca yeni bölümü yetiştirdim!! Kusura bakmayın ve lütfen vote ve yorum yapın.Bir sonraki bölüm bu kadar geç gelmeyecek ^_^
Hatırlatma
O sırada aklıma bir fikir geldi. Ona bütün duyguları ben tattıra bilirdim.Onu kendi arkadaşlarımla tanıştırabilirdim onun hep yanında olabilirdim.Ben bu fikirlerle gülerken oda bana bakıyordu iki elimi iki yanağına koydum ve
-Hadi gel seninle çok eğleneceğiz dediğimde bana anlamayan ifadelerle bakıyordu.Hemen ordan ağzıma birşeyler sokuşturdum ve aynısını onada yaptım.Sonra elinden tutup onu odasına sürükledim.Üstünü değiştirmesini bekledim ve yine onu peşimden sürükleyerek evden çıktım.Onu kendi evime götürüp arkadaşlarımla tanıştırmam lazımdı.Kızlarda zaten kesin benim için endişeleniyorlardır.Can hazır olduğunda montları aldık ve evden koşarak çıktık.
Baya koşma ve ara molalarla bizim sokağa varmıştık ve tamda bingo Tunç ve Tuğçe oradaydı.
Beni sevmesende olur,
Ben seni sevmeklede yetinirim.
Beni öpmesende olur,
Ben senin elini tutarakta yetinirim.
Benden uzak dursanda olur,
Ben nefesinlede yetinirim.
Beni terk etsende olur,
Tek sorun o zaman neyinle yeteneceğimi bilmemem..
Can'ın ağzından
Kalbim resmen bağımsızlık kuruyordu bedenimde.O kadar hızlı çarpıyodu ki.Ama bu acı canımı yakmıyor aksine heyecanlanmamı sağlıyordu.Ne yapacağımız hakkında hiç bir fikrim yoktu yeni tanımama rağmen onun için herşeyi yapabileceğim kıza olabildiğince güveniyordum.Bir süre delice koştuktan sonra durduk.Ona doğru baktığımda yorulmuş olduğunu anlıyordum.Karşısına bakıp el salladığında bende o tarafa baktım ama el salladığı kişiler onu umursamayıp eve girdi.Tekrar ona baktığımda yüzü düşmüş bir şekilde ileriye doğru bakıyordu.Onun üzülmesine izin vermeden elini tuttum ve sürüklemeye başladım.Arkadaşlarının girdiği apartmanın tam kapısına geldiğimizde elini bıraktım.
-Ee ne bekliyoruz içeri girmiyecek miyiz?
-Şeyy...Kendimi pek hazır hissetmiyorum sanırım.Uzun zamandır onları erteledim ve bana kesin darılmışlardır.
-Şştt...Sorun değil dedim ellerimi omzuna koydum ve gözlerime bakmasını sağladım.
-Bugün yapmak zorundayım dedi birden ve ellimi yine çekiştirerek demir kapıyı açtı.
-----------------
2 saat sonra
Kafam o kadar karışık ki..Acaba yaptığım Buse yi üzdümü emin değilim.Ama tek bildiğim kalbimin kırık olduğuydu.Kalbim ilk defa bu kadar acıdı galiba...Şimdi düşününce iyi mi yaptım bilmiyorum ama orada durabileceğimide sanmıyordum..
2 saat önce olanlar
İçeri girdiğimizde Buse'nin tanıdığını düşündüm iki kişide koltukta oturuyolardı.Buse bana bakarak 'Endişelenme' dedi fakat elimde değildi kalbim çok hızlı atıyordu ve heyecan bütün bedenimi sarmıştı.Buse içeride oturan kızın yanına yaklaşıp odaya gelmesini söyledi.Kız pek umursamadı ama ısrarına dayanamayıp ayağa kalkıp odaya girdi.Şu an içeride ne olur diye ölesiye merak ediyordum.Kurtluk zamanı diyerek salonda koltuğa geçip gözlerim kapalı bir şekilde kulaklarıma odaklandım.Kurt olduğum için kulaklarım çok iyi çalışıyordu.İyice odaklandığımda konuşmaları duyar olmuştum.
-Benimle konuşmamaya devam mı ediceksin Tuğçe ?
-Evet
-Geçerli sebeplerim vardı gerçekten o yüzden haber veremedim
-Ne gibi sebeplerin olabilir Buse ? Hastanelik oldum ama sen yine yoktun.
-Hastane mi ?
-Evet hastane.Yeni geldim hastaneden
-Birşeyin var mı ?
-Umrunda mı ?
-Saçmalama Tuğçe
-Peki açıkla niye günlerdir yoksun ?
-Canla tanıştım ve acı.................
Devamını duymak istemiyordum açıkçası.Çünkü bütün konuşma benim için 'ACIDIM' lafıyla bitmişti.Beni onu sevdiğim gibi sevmesini beklemiyordum.Hatta hoşlanmaya başlaması bile erken geliyordu bazen ama acıması...Bana acıdığı için mi hep yanımdaydı ? Bana inandığı yada sevdiği için değil mi yani ?
Sonrasında işte burdaydım o düşünceler beynimi kemirir vaziyetteyken orayı terkettim ve koşarak kendimi buraya attım.Şaka mıydı bu ? Bana gerçekten acımış mıydı ? Hiç tanımadığım halde onun için kalbimi verecek durumdayken,o sadece bana acımıştı..İşte şimdi koşma zamanıydı çünkü kalbim çok hızlı çarpıyordu.Ne zaman kurta dönüşeceğimi kestiremiyordum.
---------------
Duvarları yumruklamak istiyordum,deli gibi bağırmak,deli gibi ağlamak istiyordum.Acıdım lafıyla bu kadar aşağılanacağımı veya üzüleceğimi bilmiyordum.Eve varmama az kalmıştı fakat bacaklarım neredeyse beni taşımak istemiyordu.Bütün vücudum acı içinde canımı yakıyordu.Bütün vücudum sanki taş kesilmişti.
Yürümeye devam ediyordum ama yığılıp kalıcak gibi hissediyordum bütün vücudum acıyordu ama kalbimin acısı bile bu acıdan daha büyüktü.Sonunda evi gördüğümde neredeyse önümü görecek durumda değildim.Gücüm bütün vücüdumu esir almak üzereydi.Kapıya doğru geldiğimde onu gördüm kapıdaydı ve beni bekliyordu sanki...Canımıı bu kadar yakmasına rağmen yanına gitmeli miydim ?
-C-an
-Hıı
-Neredeydin ?
-Lütfen buradan git
-Neden ?
-GİT BURDAN!!
-İSTEMİYORUM!!
-Canavara dönüşmeden koşarak git buradan
-İstemiyorum
-Bende bana acımanı istemiyorum.Beni çocuk gibi görmenden bana acımandan bıktım.
-Ne-
-Ben senin ne demek istediğini anladım tamam mı git buradan
-LAFIMI DİNLE ARTIK!!! Sana acımadım.Lafımın hepsini dinlememişsin.'Canla tanıştım ve acı içinde kalmasına göz yumamadım.Ona baktığımda her seferinde kendimi gördüm.Aynı benim gibi sevdiklerine güvenmiş ve terk edilmişti.Canı yanıyordu ama söyleyeceği kimsesi yoktu.İçindeki son sevgi kırıntılarınıda beni sevmek için kullandı ve ona bağlanmamı sağladı.Onu tanıdıkça dahada kendime benzettim.Resmen ruh eşimdi beni tamamlayan insanmış gibi hissediyordum.Sanırım ben bu Değişik Çocuktan Hoşlanıyorum'.Kelimesi kelimesini bunu söyledim.Yemin ederim acımadım sana,seni sevdim ben.Beni abim bile korumak istemezken sen çıkageldin ve her başım sıkıştığında yanımda elimi tutan kişi oldun-
-BUS-AHH BUSE ÇOK ACIYOR!!
-Can iyi misin ?
-Lütfen git sana zarar vermekten çok korkuyorum.AHH LÜTFEN
-Hayır olmaz.O zaman babandan ne farkım kalır seni zor gününde bende tek bırakmış olurum.
-LÜT-
Ve artık herşey bitmişti.Ellerime baktığımda tırnaklarım çıkmış ve gözlerim artık işime yaramayan bir organ haline gelmişti.Kurt gücüm bütün bedenimi ele almaya çalışıyordu.Buseye bakmaya çalıştığımda korkmadan bana yaklaşıyordu.Ama ben daha çok korkuyordum ona zarar verebilirdim.Ayrıca beni böyle görmeside pek hoşuma gitmiyordu.Yanıma yaklaşıp ellerimi elleri arasına aldı bana sarılıp kulağıma yaklaştı
-Değişik çocuğumu geri ver ben onu çok seviyorum....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEĞİŞİK
Werewolf'Sırrımı tuttuğunu görmek istiyorum' 'Ben bile kendimi bilemezken sen benden nasıl etkilendin ' Fantastik ve bir o kadar da aşk dolu bir konuya sahip gençlik hikayesi.
