Bölümü aslında pazar yada pazartesi yazacaktım ama aşırı halde hastaydım ve performans haftamdı anca bilgisayar başına geçip bölüm yazabildim.Kısa diyebilirsiniz ama gerçekten çok hastayım.İyi okumalar !!!
Buse'nin ağzından
Ne tepki vermeliydim bilmiyorum sadece aynı pozisyonda yere çökmüş ve hala onun başında uyuyuşunu izliyordum.Dediklerine anlam veremiyordum.Uyku sersemi saçmalıyor muydu ? yoksa sürekli beni takip eden deli bir sapık mıydı ? yada dediği gibi benden hoşlanıyor muydu ? Hayır bu çok saçma burda olmam bile saçma ama onu bırakamıyordum.Şuan koluma sıkıca sarılmış bir şekilde uyuyordu.Gerçekten bir çocuk muydu ? Yüzümü yüzene kilitleyip ona bakmaya başladım.Suratı ciddi anlamada pürüzsüz ve güzeldi.Ellirimi suratına değdirmek istiyordum ama korkuyordum.Neden hayatıma girdiğini bilmiyodum ama beni kurtarıp yaralanması ve ayrıyetten gece söylediği şeyler etkilenmeme neden olmuştu.Ama bu hoşlanma değildi minnettardım ona ve halleri çok hoşuma gidiyor.Çocuk gibi olması.Özellikle dolu dolu bakan gözleri.Benden bile daha şirindi bunu kıskanmalı mıydım ? Ne saçmalıyorsam!
Güneş doğmuştu,odanın içi yavaşça aydınlanmaya ve ısınmaya başlıyordu.Hiç uyumamıştım ve şu an korkunç göründüğümü biliyordum.Lavaboya gitmek için ayağa kalkmaya çalıştım ama vücudum tamamen uyuşmuş ve ağrıyordu.Son kez tekrar deneyerek ayağa kalktım kolumu yavaşça ondan kurtarıp üstümü sirkeleyerek banyoya doğru yürümeye başladım.Banyonun kapısını açtığımla kırık bir ayna ve parçalarını gördüm.Ürkmeme neden olmuştu.Aynanın üstünde kırmızı lekeler vardı bunlar kan olamazdı değil mi ? Bir insanın banyosu neden bu halde olurdu ki ? Korkmuş bir şekilde geriye doğru adım attım.Ve işte arkamda birşey vardı,nefesini ensemde hissedebiliyordum.Bu o muydu ? Arkamı dönmek üzereyken elleriyle gözlerimi kapadı.Ve tek eliyle bana sarıldı.Ne yapmalıydım bilmiyorum ama neden böyle yağtığı hakkında en ufak fikrim yoktu.Omzuma düşen bir ıslaklıkla ürperdim.Ağlıyor muydu ? Neden ağlıyordu ? Ben bunları düşünürken kulağıma doğru eğilip ;
-Lütfen benden korkma dedi.Ne yapmalıyım ne demeliyim bir fikrim yoktu ama ondan uzaklaşmam iyi bir fikir gibi geliyordu.Yavaşça gözlerimin üstündeki eline uzandım yavaşça gözlerimden çekerek ona döndüm ama oda bu sırada bana arkasını döndü.
-Bana bakar mısın ? diye seslendim ama o hala arkası dönük bir biçimde duruyordu.Yavaşça ellerimi gözlerine koydum ve kendime çevirdim.
-Ağladığını biliyorum ama görmemi istemiyorsan bak görmüyorum dedim.Hafifçe güldü.ve devam ettim
-Artık konuşabilir miyiz ? kafasını yavaşça aşağı yukarı salladı.
Can'ın ağzından
Elleriyle yüzüme dokunması kalbimi ciddi anlamda sızlatıyordu.Saflığı ve korkması da bir o kadar hoştu ama benden korkmasını istemiyordum.Onun babam gibi olmasını istemiyordum.Babam sırf korktuğu için beni bu eve attı ve benle bir dahada konuşmadı.Onun ciddi anlamda yanımda kalmasını istiyordum.Ona sarılmak uyumak istiyordum.Günlerdir uyuyamıyordum ama dün onun yanında çok rahattım.Elleri hala gözlerimdeyken onu salona götürdüm.Aslında ağladığım için değil gözlerimin korkudan kırmızıya döndüğünü biliyordum.Uyandığımda kaçtığını düşünmüş ve bunun için endişeye kapılmıştım.Ne zaman yanımdan uzaklaşsa hayata tekrar geri dönüyordum.Banyoyu o halde gördükten sonra bide beni bu halde görürse onu asla yanımda tutamazdım.
Yanıma yavaşça oturdu ve kısık bir sesle
-Ellerimi artık çekebilir miyim ? diye sordu.Emin değildim acaba düzelmiş miydi ? Normalde çok geç düzeliyordu ama başka çarem olmadığı için kafamı aşağı yukarı salladım.
-Ne konuşacağız dedim kısık bir sesle
-hı
-Ne konuşucağız dedim yine aynı tonda
-Gözlerin?! dedi bana bakarak sonra birden durdu sadece yüzüme baktı.Gözlerini gözlerime sabitledi.Korkuyordum ciddi anlamda korkuyodum farketti galiba ve işte daha başlamayan ilişkimiz bitmişti.....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DEĞİŞİK
Loup-garou'Sırrımı tuttuğunu görmek istiyorum' 'Ben bile kendimi bilemezken sen benden nasıl etkilendin ' Fantastik ve bir o kadar da aşk dolu bir konuya sahip gençlik hikayesi.
