Espoir B×B (Mpreg)

0.8

Arya

|üç ay sonra|

Babama evden dışarı adımımı atmayacağıma yemin ettiğimde babam Orhan'ın üzerinden şikayetini çekmişti. Bu bir aydır midem aşırı bulanıyordu. Hamile olmaktan şüphelendiğim için eczaniye gitmem lazımdı. Nöbetçi eczanelere baktıktan sonra akşamleyin evden sessizce dışarı çıktım.

Babamın cebinden arakladığım paraları eczaneye gelince çıkarıp hamilelik testini yapan şeyi aldım. Eve ışık hızında geri gelip araladığım kapıdan içeri girdim. Üstüme ceket almamıştım ki yakalanırsam bahane uydurabilim diye.

Üstümün içine soktuğum hamilelik testini banyoya girince çıkardım.

Sonucun çıkmasını beklerken heyecandan elim ayağım titriyordu. Elimdeki teste baktığımda iki çizgiyi görmemle gözlerimden yaşlar boşalmıştı.

Gerçekten hamileydim . Benim çocuğum olacaktı . Anne olucaktım. Orhan'ın çocuğunu taşıyordum. Kendi çocuğumu karnımda büyütüyordum.

O kadar güzel duyguydu ki bu duygu tüm kötülüklerin arasında masum bir bebeğimin olması. Artık ne olursa olsun yalnız olmayacaktım . Bebeğim hep yanımda olacaktı.

Ama nasıl belli etmeden doğuracaktım. Ne yapacaktım , bunları düşünmemiştim. İki gün sonra on dokuzumu dolduruyordum. On sekizinci yaşıma bastığım an burdan gitmeye karar vermiştim.

----------

Beklediğim gün gelip çattığında yine akşam saatlerini bekledim. Ailem beni her gece kontrol ettikleri için ilk uyumuş takliti yapıp kontrolü geçtikten sonra
Babamın uyuduğuna emin olduktan sonra kapının kilidini olabildiğince sessiz açtım. Kapıdan çıktığım an merdivenlerden hızlıca indim.

Dün arakladığım paradan kalan parayı taksiye vererek Orhan'ın evinin adresini söyleyip oraya sürmesini söyledim. Araba durduğunda cebimdeki tüm parayı verip aşağı indim. Orhan'ın kapısını çaldığımda köşede beklemeye başladım.

Kapı açıldığında Orhan'ın dağılmış halini görünce içim acımıştı. Orhan beni görür görmez sarıldığında aylardır kaybettiğim sıcaklığı bulmuştum.

Orhan beni içeri aldığında masanın üzerindeki içki şişeleri dikkatimi çekmişti. Orhan özür dileyip boş şişeleri toplayıp çöpe attığında geri yanıma geldi.

Koltuğa oturduğumda yanıma oturmasını bekledim. Yanıma oturduğunda elini elim arasına alıp göbeğime götürdüm. Gözlerine gözlerimi dikip "hamileyim" dediğimde Orhan aniden ağlamaya başladı.

Orhan'ın kucağına oturup yanaklarına öpücük kondurdum. Kokusunu iyice içime çektim. "Çocuğumuz olacak Orhan Baba olacaksın"
Orhan başını iyice boynuma gömüp "baba oluyorum" diye
sayıklarken, alnında , burnunda elmacık kemiklerinde dudaklarımı gezdirdim.

O akşam burda güvende olamadığımızı söylediğimde Orhan anında uçak biletlerini aldığını söyleyip bana kendi üstlerinden giydirmişti. Üzerimdeki montun fermuarını çekip elimden tuttuğunda beraber evden çıktık.

Havaalanına vardığımızda uçağın saatinin gelmesini bekledik. Uçağımız kalkığa hazır olduğunda eşyalarımızı yerleştirip koltuğumuza oturduk. Nereye gittiğimizi sormamıştım.

"Nereye gidiyoruz" diye sorduğumda "Barselona'ya güzelim" diye cevap verdi. Şaşkınlığımı gizlemeyemeden ona baktığımda gülümseyip başımı omzuna yaslamamı sağladı.

Uçak kalkmaya başladığında tırnaklarımı Orhan'ın eline geçirmiştim . "Sakin ol bebeğim derin nefes al ver" diyince dediğini yaptım. Sakinleştikten sonra yolculuğa devam ettim.

Uçaktan indiğimiz de bizim için yeni bir başlangıç olacaktı.