OrhanArya'yı ilk gördüğüm zaman aklıma Çınar gelmişti. Çınar benim o zamanlar ilk ve tek sevgilimdi. Onu gerçekten çok sevmiştim. Arya'nın yüzünü gördüğümde onun burada nasıl olabileceği aklıma gelmişti. Rüya gördüğümü sanıp gözlerimi ovuşturduğum da hala orda oturmuş ağlıyordu.
Kendimi tutamayıp yanına oturduğum da gözlerini açıp bana baktı. Çınar olmadığına emin olmuştum ama kalbim bundan on sene önceki gibi atmaya başladığında onunla konuşma isteği duydum.
İlk başlarda onu evime davet etmem, ona karşı sıcak davranmam hepsi bana Arya'nın Çınar'ı çağrıştırmasıydı.
Ama zaman geçtikçe Arya'ya baktığımda Çınar'ı düşünmediğimi fark ettim. Arya'yı Arya olduğu için seviyordum. Benden yaşça küçüktü ve bu onu daha çok tatlı yapıyordu.
Aslında onunla yaşamaya devam ettikçe şuana kadar ihtiyacım olan tek şey Arya'ymış diye düşündüm. Gece yatarken üzerime çöken pişmanlık duygusu Arya yanımda olduğu zaman yıkılıyordu.
İkimizde birbirimize iyi geliyorduk. Ve bu bana yetiyordu. Birlikte olduğumuz gece kimseye vermediğim ilkimi Arya'ya vermiştim. İnanması zordu ama Çınar öldükten sonra kimseye dokunmamıştım.
Çınar benim hapishaneden çıkmama yardım eden avukatımdı. Babama şikayetini geri çektirende oydu. O zamanlar Arya'dan bir iki yaş büyüktüm sadece.
Zor dönemler geçirirken bana ilaç gibi gelmişti. Ona gerçekten aşık olduğumu anladığım gün onun yanına gitmek için evine doğru yürümeye başlamıştım.
Karşıdan karşıya geçerken akşam saatleri olduğu için arabaların farlarından gözüm kamaşmıştı. Çınar adımla seslendiğinde ona taraf dönmüştüm. Gözümü açtığımda hastanede yaralı bir şekilde yatıyordum. Çınar'ı sorduğumda benim yaşamamın sebebinin Çınar olduğunu söylediler.
O günden beri yaşadığım pişmanlık ve vicdan azabı peşimi hiç bırakmamıştı . İlk defa Arya ile tanıştıktan sonra bu duygular kayboluyordu.
Şuan bir karakoldaki nezaretinde oturmuş her şeyi baştan sona düşünüyordum.
Eğer Arya'nın dedikleri doğruysa şuan hamile olmasımı gerekiyordu. O an kanları gördüğümde şaşkınlığımı gizleyememiştim ama Arya'nın ağlayan suratını gördüğümde onu sakinleştirmek adına sorumu sorduktan sonra yanağına öpücük kondurmuştum.
İnterseksüel bir birey olduğunu söyleyince şaşırmıştım gerçi ama bu beni gerçekten mutlu etmişti.
Sevdiğim insanın benim çocuğumu taşıyabilme ihtimalinin olması.
Şuan nerde, ne yapıyor ,acaba hamile mi aklımda bir sürü soru varken burdan nasıl çıkacağım hakkında hiçbir fikrim yoktu. Ceketimi çıkarıp oturduğum yere yastık gibi yapıp koydum sonrada başımı yaptığım ceketten yastığa koyup uyumaya çalıştım .
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Espoir B×B (Mpreg)
Hayran KurguSonu bazı insanlara göre mutsuz son olabilirdi ama onlar için bu son mutluluktan ibaretti.