01.10.2017
çok sevgili emre, çok sevgili annem ve çok sevgili babam,
bugün yanınıza geleceğim, yanınızda olacağım. size kavuşacağım için çok heyecanlıyım.
birkaç aydır kendimi hiç iyi hissetmiyorum. hürkanlar memleketine dönüyor ve ben yine yalnız, bir başıma bu karanlığa terk ediliyorum.
tabiki suçlamıyorum onu. ben böyle hapsolmuşken o ne yapacak ki, hayatından ve okulundan vaz mı geçecek?
bunu asla istemem.
ben buyum çünkü; ben karanlığına boğulmuş yapayalnız bir adamım. benim için hayallerinden vazgeçmesine değmeyecek.
şu 7 ayda her şeyim, herkesim oldu hürkan. bana ailem oldu. uzun süre sonra güvendiğim tek insan oldu. ışığım oldu.
belki de beni biraz olsun tutunmak için iten de oydu.
2 ay önce emreyi trafik kazasında kaybettim.
rana abla bizde kalıyordu, memleketine taşındı. emrenin cenazesini de oraya kaldırdılar.
kardeşimi gömülürken izledim. onun, kıytırık bir tahtanının içinde toprakların arasında kaybolmasını izledim.
kendimden çok seviyor, çok değer veriyordum. birbirimizi hiç yalnız bırakmadık. söz de vermiştik birbirimize... gerçi kim tuttu ki sözünü.
babalık yaptığı da oldu, arkadaşlık, kardeşlik yaptığı da. ailemdi kısaca.
ben aylar önce öldüm yani, fakat kimse fark etmedi. edemedi.
artık kaldıramıyorum. daha fazla yaşarsam çevremdeki herkesi kaybedeceğim. hep en yakınımı veriyorum toprağa. hep zarar veriyorum. kara büyüyüm ben, negatifler çoğaldıkça güçleniyor, daha hızlı yayılıyorum.
hürkanda gider diye çok korkuyorum. o yüzden önce ben gideyim.
bir not bıraktım ona, çok ağlıyacağını biliyorum ama hayat bana senin kadar adil olmadı bebeğim.
beni özlediğinde yıldızlara seslenmesini söyledim,
babamın dediği gibi.
şimdi son gecemin hatrına son sigaramı yaktım. bittiğinde, beraber söneceğiz toprakta.
hepimiz bu sona uğrayacaktık zaten. sadece biraz erkenci davrandım.
affet beni sevgilim.
üzgünüm, anne, baba, emre, hürkan, cansu abla, rana abla ve teyze.
sandığınızdan çok denedim, kızmayın bana.
başka bir evrende, görüşmek dileğiyle..
ölüm yıl dönümümüz kutlu olsun baba.
-Multu son-
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝗰𝗶𝗴𝗮𝗿𝗲𝘁 ༆𝗽𝗼𝗿𝗴𝗼𝗹𝗮
Fiksi Penggemargittiği yazlık evinin karşısında, oldukça yakışıklı bir çocuk oturuyordu. her gece aynı saatlerde balkona çıkıyor, sigarasıyla birlikte siyah defterine bir şeyler yazıyordu. hürkan ise onun balkona çıktığı saatleri yakalayıp, mutfak penceresinden on...
