Depths Of An Innocent Ocean (Completed)

Chapter XXX

Chapter 30

DAYS were so fast I couldn't comprehend. Parang ang bilis ng araw at di ko na napapansin na bukas na ulit ang second trial. Natatakot na ako sa posibleng sabihin ni James bukas. Pagbibigyan na magsalita ito at hindi ko alam kung kakabahan ba ako o ano.

"Here." Ani Ate Cana at iniabot sa akin ang isang folder. "That's a list of the women he abused. Gusto man nilang magsalita at lumabas ay natatakot sila. Maaari raw kasing madamay ang pamilya nila kapag kinalaban nila si James."

Nagtagis ang bagang ko habang tinitingnan isa-isa ang mga papel na andito. This is too much! More than ten women is on the list! And all of them chose to be quite? My eyes sharpen and what I just knew added the anger within me. I am going to make sure that James will rot in jail!

"May magagawa ba tayo para pagsalitain sila?" Nag-aalalang sabi ko.

Nagkibit-balikat si Ate Cana at umiling. "Other than their safety, they don't want chaos. But let's sort things out to make them talk."

My heart tightened, how could these women chose peace over justice? You can only attain true peace when you get your justice! They can't just stay on the dark in their whole lives! They were harassed! Violated! Raped! So why? Why the hell would they chose silence?

Naninikip ang dibdib na tiningnan ko si Ate Cana. "I don't understand. Binibigyan natin sila ng pagkakataong magsalita pero bakit ayaw nila? Bakit mas pinili nila ang manahimik?"

Ate Cana smiled. "When you were silenced way back, why didn't you fight further? Why did you let James go?" Seryosong tanong sa akin ni Ate Cana nakapagpatigil sa akin.

Napatitig ako kay Ate Cana at napaisip sa mga tanong nito sa akin. Nakagat ko ang ibabang labi ko. Bakit ko nga ba isinuko ang laban ng hustusiya ko? Bakit hinayaan ko nalang si James na umalis?

Napayuko ako at mahigpit na napahawak sa papel na hawak ko. "Because I thought he won. Because, I lost it. We ended up suffering and if I keep on fighting, I'll lost everything." Mahinang turan ko at nag-angat ng tingin.

"Now, do you understand we're they're coming from?" Si Ate Cana na nakatingin sa akin.

Napakagat ako sa labi at napaiwas ng tingin, nahihiya sa iniakto ko kanina. I'm being insensitive and being reckless on what I've said. Like those other women, I suffered mentally and emotionally. Of all people, I should be the first one to understand them.

"Don't worry, meron pa tayong makikitang ebidensiya. Madidiin natin siya. Mapapakulong, okay? " Ani Ate Cana na kinuha sa akin ang folder. "For now, go home and get ready for tomorrow's trial."

Tumango ako at nagpaalam na rito. Palabas na ako ng Club obsession nang madaanan ko ang ibang miyembro na nasa couch at ang daming ginagawa. Ganito lang naman ang mga ito kapag may mga kaso. Isa ako sa kanila noon pero hindi ko na alam kung kailan ako naging busy dahil sa pagtulong sa mga babaeng naabuso.

"You going home?" Si Fabianne at inilapag ang hawak na folder bago tumayo at lumapit sa akin.

Nagkibit-balikat ako. "I need to. May pag-uusapan pa kami ng abogado ko eh."

Nilingon naman ako ng iba at lumapit na rin sa akin.

"Always remember we're here, Luella." It was Hezaiah who held my hand.

Ngumiti ako at tumango. "Thanks."

"Nandoon kami sa court bukas. Hindi namin kilala ang kalaban mo kaya oobserbahan namin siya at syempre para suporta sa iyo." Ani Zhen at kinindatan pa ako.

Natawa ako ng mahina at muling tumango. "Thanks." Tipid na sabi ko.

"You're worn out. Umuwi ka na." Si Ate Dana na kalalabas lang mula sa opisina.