O benim tek zaafımdı. Zaafıma bir zarar gelsin istemezdim. Oysaki ona en çok zararı veren yine bendim. Captain Hydra olarak Captain America'ya aşık olmuştum.
[Steve Rogers ✖ Antonio Morrone]
[MCU ile bağlantılı kısımları vardır fakat paralel bir evr...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
♦♦♦
Antonio, Steve'i her yerde aramasına rağmen bulamamıştı ve en son pes ederek Avengers üstüne gitti. En başta kendi odasına girmek için hamle yaptı fakat anlık bir hisle bundan vazgeçip geriye döndü ve Steve'in kapısının önüne geldi. Kapıyı iki kez tıklattıktan sonra içeriden Steve'in "Gir!" sesini duymuştu.
Hiç oyalanmadan içeriye girdiğinde Steve'in tişört giydiğini gördü. Kafasını öne eğdiği zaman Steve'den ufak bir kıkırtı yayılmıştı."Vücudumu daha önce gördün zaten Antonio. Kafanı öne eğmene gerek yok."
Esmer adam hafif bir gülümseme ile kafasını yukarıya kaldırıp açık olan kapıyı kapattı ve birkaç adım öne geldi. "Neden bardan çıkmadan önce bana haber vermedin? Her yerde seni aradım, korkuttun beni."
"Korkuttum mu? Küçük bir çocuk değilim ben, Antonio. Sadece o ortamları sevmiyorum bu yüzden erken ayrılmaya karar verdim. Sana haber etmek istedim fakat öpüşmeye o kadar çok dalmıştın ki sana rahatsızlık vermek istemedim."
"Ben..." dedi Antonio, Steve'e doğru iyice yaklaşırken. "Sadece kafa dağıtmak için o kızla öpüşmeye başladım. Sen beni reddedince...-"
"Bu konuyu açmayalım..." dedi Steve hızlıca. "Sadece profesyonel bir şekilde işlerimizi halletmeliyiz."
"Evet, tabii..." diyerek hafif bir alayla güldü Antonio. "Profesyonellik. Tek sorun bu."
"Ne demek istiyorsun?"
"Eğer öpüşseydik profesyonelliğimiz gider miydi? İşimize iyi konsantre olamaz mıydık?"
"Antonio..." diyerek yorgun bir nefes verdi Steve dudaklarının arasından. "Daha iki gün önce tanıştığım bir adamla öpüşemezdim elbette. Ne bekliyordun ki?"
Antonio ilk birkaç saniye sessiz kaldı. Daha sonra ise "Üzgünüm, haklısın. Ben seni rahatsız etmeyeyim." diyerek hızlıca çıktı odadan. Arkasından Steve'in sesini duysa bile duymamazlıktan gelerek kendi odasına girdi ve kapıyı kapattı. İlk birkaç saniye içine derin derin nefesler çekerek kendisine sakin olması gerektiğini söylese bile çok geçmeden odayı dağıtmaya başlamıştı.
