♦
2 Hafta Sonra
Steve 2 haftadır neredeyse hiç uyumadan Bucky'i arıyordu. Kış askeri hakkında birçok belge bulmuştu fakat hangisinin doğru hangisinin yanlış olduğunu bilmiyordu. Yine de bir umut onlara tutunuyordu.
"Artık dinlenmen lazım..." diyerek içeri girdi Natasha. Steve'in yüzüne baktıktan sonra adamın elindeki belgeleri zorla aldı. "Şu haline bak, Steve. Gözlerin kızarmış, saçların dağılmış. Savaştan çıkmış gibisin."
"Oradaydı..." dedi Steve yorgun ve bitik bir sesle. "Hemen oradaydı, Natasha. Bir adım önümde. Bana kâğıt verdi. Kâğıtta 'hep bir adım arkanda olacağız' yazıyordu. Anlayamadım. Tanrım, Bucky oradaydı, Natasha."
"O hayatta, Steve. Ama eğer sen hiç uyumazsan ve bu şekilde onu aramaya devam edersen bu sefer o seni kaybedecek..." Natasha nazikçe Steve'in elinden tutup ayağa kaldırdı ve arkadaşına gülümsedi. "Bucky'i ben aramaya devam edeceğim. Söz veriyorum. Tüm belgeleri inceleyeceğim. Ama sen şimdi biraz dinlen, olur mu?"
Steve hiç istemeyerek de olsa kafasını sallayıp odasına doğru adımlamaya başladı. Aklına ne zaman Bucky'nin o trenden düştüğü an gelse kendisini suçluyordu. Bucky'i çok aramıştı. En azından bedenini bulup bir mezar yaptırmak istemişti fakat hiçbir aramasında karşılık alamamıştı. Şimdi daha iyi anlıyordu sarışın adam. Dostu hep düşmanlarının elindeydi.
Odasına girdiğinde kaşlarının şaşkınlıkla kalkması bir olmuştu.
Bucky...
Bucky, Steve'in yatağında baygın yatıyordu.
"Natasha! Natasha..!" diye bağırdı Steve. Daha sonra koşarak yataktaki adamın yanına gitti ve yüzünü ellerinin arasına aldı. Evet, bu Bucky'di. Steve'in Bucky'si. "Tanrım, Buck." diyerek adamın yüzünü incelemeye başladı. Arkadaşı... Buradaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
cαpтαι̇ɴ нydrα » ɢαy • Steve Rogers
FanficO benim tek zaafımdı. Zaafıma bir zarar gelsin istemezdim. Oysaki ona en çok zararı veren yine bendim. Captain Hydra olarak Captain America'ya aşık olmuştum. [Steve Rogers ✖ Antonio Morrone] [MCU ile bağlantılı kısımları vardır fakat paralel bir evr...